همدردی با فقرا؛ ثمره اجتماعی روزه

حجت‌الاسلام محمد سلطانی، عضو هیئت علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه اصفهان، در گفت‌‌و‌گو با ایکنا از اصفهان، در رابطه با فلسفه اجتماعی روزه اظهار کرد: همانطور که در برخی از روایات دینی آمده یکی از بزرگترین حکمت‌های روزه از نظر اجتماعی این است که اغنیا در یک ماه طعم گرسنگی و تشنگی را بچشند؛ این موضوع موجب می‌شود افراد درد افراد تهی‌دست را تجربه کنند.
وی افزود: زمانی که حضرت علی(ع) خلیفه و حاکم بودند، سال به سال گوشت نمی‌خوردند، مگر عید قربان، ‌به‌دلیل اینکه برخی افراد در نقاط مختلف نمی‌توانستند، گوشت بخورند. اما در عید قربان همه طعم گوشت را می‌چشند. یکی از نتایج اجتماعی روزه این است که مردم جامعه، درد گرسنگی فقرا را بفهمند و بیشتر فکر تهی‌دستان و افراد ضعیف جامعه باشند. پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند: اگر کسی با شکم گرسنه سر بر بالین بگذارد، مسلمان نیست. شرط مسلمان بودن، فراهم کردن غذای حداقلی برای دیگران است.

روزه صبر انسان را زیاد می‌کند
وی با اشاره به آیه «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ؛ ﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ! ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﻘﺮﺭ ﻭ ﻟﺎﺯم ﺷﺪﻩ، ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﻣﻘﺮﺭ ﻭ ﻟﺎﺯم ﺷﺪ، ﺗﺎ ﭘﺮﻫﻴﺰﻛﺎﺭ ﺷﻮﻳﺪ». گفت: هنگامی که انسان خودش را از خوردن، آشامیدن و بقیه کارها منع می‌کند، این کار موجب می‌شود صبر او زیاد شده و پیراستگی پیشه کند.
عضو هیئت علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه اصفهان اظهار کرد: هنگامی که روزه می‌گیریم هم امر خداوند را به جا آورده‌ایم و هم از نظر جسمانی، سلامتی خود را تضمین می‌کنیم. در جامعه ما فرهنگ کم خوردن باید رعایت شود، زیرا بیشتر ایرانیان دچار چاقی و اضافه وزن هستند.
وی در پایان گفت: برخی معتقدند و یا فکر می‌کنند که روزه مساوی با بیکاری و تنبلی است و کم کاری یا اصلاً کار نکردن دلیلی بر روزه‌داری نیست. بازدارندگی بیشتر از گناهان، زشتی و پستی‌ها موجب می‌شود نمره بالاتری به‌دست آوریم، یعنی هر چقدر در ماه رمضان تمرین بازداری از گناه بکنیم، به نمره ۲۰ نزدیک‌تر می‌شویم.
انتهای پیام