اثبات هدفمندی آفرینش انسان در پرتو تفکر در نظام خلقت

به گزارش ایکنا؛ یازدهمین جلسه تفسیر سوره قیامت آیت‌الله مدرسی روز گذشته در دفتر ایشان در تهران برگزار شد. وی سخنان خود را با تلاوت آیات 36 تا 40 سوره قیامت آغاز کرد: «أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَى ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى أَلَيْسَ ذَلِكَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَى؛ آيا انسان گمان مى‌‏كند بى‏‌هدف رها مى‌‏شود؟ آيا او نطفه‏‌اى از منى كه در رحم ريخته مى‌شود نبود؟ سپس به صورت خون‏ بسته درآمد و خداوند او را آفريد و موزون ساخت و از او دو زوج مرد و زن آفريد. آيا چنين كسى قادر نيست كه مردگان را زنده كند؟»

وی اظهار کرد: در دهه‌های پنجاه و شصت قرن میلادی گذشته یک کار خلافی در آمریکا شایع شد. در دهه شصت در روزنامه «نیوزویک» مقاله مفصلی درباره این خواندم. آن مطلب این بود که گفتند این انسان که به نظر برخی قبلا بوزینه بوده است از ایام بوزینه بودن یک روده اضافی به نام آپانتیس در بدنش باقی مانده است و این اضافی است. بنابراین نوزادان را عمل می‌کردند و آپانتیس‌شان را بیرون می‌آوردند. وقتی این نوزادان بزرگ شدند، متوجه شدند میان این بچه‌ها با بچه‌هایی که آپاندیس دارند تفاوت وجود دارد. آن تفاوت این بود که این کودکان تحمل گرسنگی نداشتند. آن زمان معلوم شد آپاندیس اضافه نیست. انگار غربی‌ها دنبال این مسئله هستند که در بدن انسان چه چیزی زیادی است و بی‌هدف خلق شده است؟ اگر در بدن انسان که هزاران عضو کوچک و بزرگ و سیستم‌های مختلف وجود دارد دقت کنیم، به هیچ وجه نمی‌توانیم اثبات کنیم قسمتی از آن بی‌هدف است. پژوهشگران در تمام کائنات، نه فقط در زمین، به بررسی پرداختند اما نتوانستند یک چیزی پیدا کنند که بی‌هدف خلق شده باشد.

وی ادامه داد: پس همه چیز در آفرینش هدف دارد و به هم وابسته است. من که در بدنم یک تار مو بی‌هدف خلق نشده است، آیا خودم بدون هدف خلق شدم؟! «أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ؛ آيا پنداشتيد كه شما را بيهوده آفريده‏‌ايم و اينكه شما به سوى ما بازگردانيده نمى‌شويد» (مؤمنون/115). اگر بنا بود خداوند ما را بی‌هدف و بیهوده بیافریند، اجزای بدن ما را هم بی‌هدف می‌آفرید. پس ما بی‌خود خلق نشده‌اند. نکته دیگر اینکه خالق ما خیلی حکیم است و کارهای ظریف بسیاری انجام داده است. پس چنین خدایی می‌تواند وقتی ما مردیم، مجددا دوباره ما را خلق کند. این پروردگار، ما را از ایستگاه‌های مختلفی عبور داده است. یک روز مانند ذره‌ای در صلب پدرمان بودیم. بعد به رحم مادر رفتیم و چندین مرحله را پشت سر گذاشتیم. سپس به دنیا آمدیم و رشد کردیم. خداوند می‌توانست آفرینش و رشد ما را تدریجا محقق ساخت تا قدرت خود را به ما نشان بدهد. اگر به دلیل عدم مراقبت در دوران بارداری، یک نقص کوچک ژنتیکی در جنین به وجود بیاید، تمام پزشکان جهان قادر نیستند، آن نقص را مرتفع کنند.

مفسر قرآن کریم در ادامه تصریح کرد: به نظر می‌رسد در آیات آخر سوره قیامت خداوند بر معاد استدلال کرده است. در عموم سوره‌های قرآن، آیات ابتدایی و آیات انتهایی سوره با هم ارتباط دارند. در ابتدای سوره قیامت می‌خوانیم: «لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ بَلَى قَادِرِينَ عَلَى أَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ؛ سوگند به روز قيامت و سوگند به نفس لوامه و وجدان بيدار و ملامت‌گر كه رستاخيز حق است آيا انسان مى‌‏پندارد كه هرگز استخوان‌هاى او را جمع نخواهيم كرد، آرى قادريم كه حتى خطوط سر انگشتان او را موزون و مرتب كنيم». در آیات انتهایی سوره می‌خوانیم: «أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى». یعنی آیا ما را بشر را خلق کردیم که بی‌هدف رهایش کنیم؟! من این نکته را عرض کنم که یکی از راه‌های شیطان برای بشر این است که به او القا کند که تو هیچ چیزی نیست. در اثر القای این مطلب می‌خواهد به او بگوید تو هیچ مسئولیتی نداری و هرکار می‌خواهی بکن. در مقابل، خداوند می‌فرماید: «أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى».

آیت‌الله مدرسی در ادامه گفت: خداوند در ادامه آیه می‌فرماید: «‌فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى». یک نفر از من سوال کرد چرا خداوند در قرآن فرموده است: «‌أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ؛ مگر در زمين ننگريسته‏‌اند كه چه‌قدر در آن از هرگونه جفت‌‌‌‌‌‌‌هاى زيبا رويانيده‏‌ايم»(شعرا/آیه 7). مقصود از «زوج کریم» چیست؟ کرامت چه ارتباطی به زوجیت دارد. من به او گفتم اگر تو عاشق خانمی باشی ولی او تو را دوست نداشته باشد، دچار ذلت و سرافکندگی می‌شوی. به همین دلیل خداوند زوج و زوجه را به هم محتاج کرده است و از این جهت خداوند کرامت هر دو را محفوظ قرار داده است. خداوندی که بشر را طی مراحل مختلف آفریده است، آیا قادر نیست دوباره پس از مرگ او را برگرداند؟ خداوند در آیات مختلفی در قرآن به خلقت تدریجی انسان اشاره کرده است و سپس بیان کرده من قادرم انسان را پس از مرگ دوباره خلق کنم. متأسفانه عقل ما به حقیقت حکمت خدا نرسیده است و نگاه‌مان سطحی است. اگر انسان همین تحولاتی که در خودش محقق می‌شود را بررسی کنیم، به گستره علم و قدرت خداوند پی می‌برد.
انتهای پیام