مزدآبادی:
سینما مسخ اداهای روشنفکری است/ ریاکاری دینی پدیده شایع رسانه ملی
گروه هنر ــ یک فیلمساز سینما و تلویزیون گفت: یکی از آسیب‌هایی که سبب ترویج خشونت در برنامه‌های نمایشی شده، اداهای روشنفکری است که فیلمسازان را برای دریافت جایزه‌های بین‌المللی ترغیب می‌کند.
جواد مزدآبادی، کارگردان سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار ایکنا با بیان این‌که مقوله خانواده در برنامه‌سازی مغفول مانده است اظهار کرد: خانواده مهم‌ترین شاخصه‌ای است که این روز‌ها به‌عنوان یک دستور‌العمل پیش روی فیلمسازان قرار دارد، به‌ویژه در شرایط کنونی که هجمه عجیبی نسبت به خانواده از طریق فضای مجازی و ماهواره‌ها پیش آمده است و آن‌ها به این امر واقف‌اند تا فرهنگ مناسب در جامعه وجود نداشته باشد این نهاد مخدوش و آسیب‌پذیر خواهد شد و به دنبال آن جامعه نیز به شدت تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. این امر به تجربه ثابت شده و حتی در برخی مواقع عامل فروپاشی جریان‌های سیاسی در یک کشور شده است.
وی افزود: درباره اهمیت خانواده و جایگاه آن در رسانه ملی به یکی از بیانات رهبر انقلاب اشاره می‌کنم که به سبک زندگی ایرانی – اسلامی تأکید ویژه داشتند و تمام نهاد‌های فرهنگی ازجمله رسانه ملی را مکلف کردند تا به این موضوع بپردازند. در همین راستا صداوسیما در سال‌های اخیر به برنامه‌سازان تأکید می‌کند تا در فیلم‌ها و سریال‌ها از پرخاشگری و اشاعه رفتاری که سبب فروپاشی نهاد خانواده می‌شود، پرهیز کنند. برای مثال در سریال «دنگ و فنگ روزگار» که اخیراً روی آنتن رفت به من تأکید شد تا روابط حاکم بر خانواده را متناسب با الگوی ایرانی – اسلامی ترسیم کنم.
نهاد خانواده را گسسته نشان ندهیم
کارگردان فیلم «طاووس‌های بی‌پر» ادامه داد: در آثار جدیدم توصیه کردند که احترام به والدین و کانون خانواده و زوجین در اولویت باشد. این نکته صحیح است که برخی دستورات آزادی عمل را از نویسنده و کارگردان می‌گیرد اما در هیچ کجای جهان کمتر مشاهده می‌شود که خانواده را نهادی گسیخته و ویران نشان دهد.
مزدآبادی در همین زمینه با اشاره به سینمای آمریکا گفت: در فیلم‌ها و سریال‌های آمریکایی ممکن است قصه درباره خلاف‌کاران باشد، اما در میان این قشر هم، خانواده جایگاه ویژه‌ای دارد و همه عناصر در صدد حفظ آ‌ن‌اند، اما در آثار ایرانی حتی در اقشار تحصیل‌کرده، روابط خانوادگی بر پایه خشونت است، البته سینما را در این زمینه وضعیت بدتری از رسانه ملی دارد و متأسفانه یک ناهنجاری کلی در آن دیده می‌شود.
اسیرا اداهای روشنفکری شده‌ایم
این فیلمساز تأکید کرد: خانواده‌هایی که در فیلم‌های سینمایی نشان می‌دهیم بیش از این‌که مبتنی بر واقعیت باشند، حاصل یک ادای روشنفکری است و کسب رضایت جشنواره‌های خارجی مهم‌ترین عامل در این میان است، زیرا می‌دانند چنین آثاری در فستیوال‌های خارجی با استقبال مواجه می‌شوند.
مزدآبادی در پاسخ به این سؤال که چه قشری بیش از همه در تیررس تولیدات مخرب است؟ توضیح داد: جوانان و نوجوانان آسیب‌پذیر‌ترین اقشار در مواجه با جنگ نرم هستند و اگر بخواهیم تنها با تولید چند فیلم و سریال آن‌ها را ارشاد کنیم به بیراهه رفته‌ایم. برای مثال اخیراً آهنگی در مدارس تهران پخش شد و نشان داد که در زمینه امور پرورشی فعالیت درستی نداریم زیرا اگر درست عمل کرده بودیم چنین اثر سخیفی در میان نوجوانان رواج نمی‌یافت. بنابراین در کنار برنامه‌سازی، فعالیت‌های ویژه‌ای باید در آموزش و پرورش انجام شود تا این آموزه‌ها پس از گذر زمان به بار نشیند.
نگاهمان به فضای مجازی اشتباه است
این کارگردان تصریح کرد: راهکار مبارزه با جنگ نرم مقابله صرف نیست؛ رویکردی که بارها آزموده شده است و پاسخ مناسب هم از آن دریافت نکردیم، اما همچنان به تکرار این روند ادامه می‌دهیم. برای مثال فضای مجازی تمام کشور را تحت تأثیر قرار داده و حتی در دورافتاده‌ترین نقاط نیز کاربرد دارد، اما نتوانسته‌ایم در راستای منافعمان از آن بهره بگیریم، زیرا برای استفاده از فضای مجازی در ابتدا باید دیدمان را نسبت به آن عوض کنیم و به‌جای تهدید به آن به‌عنوان فرصت بنگریم. و تلاش کنیم با در اختیار گرفتن این فضا، اهداف و آرمان‌هایمان را تبلیغ کنیم زیرا با مسدود کردن آن فقط صورت مسئله را پاک کرده‌ایم.
او در ادامه اظهار کرد: وقتی از مذمت پرخاشگری در تولیدات نمایشی سخن می‌گوییم باید نقطه موارد مهم‌تر را هم در نظر بگیریم. به عنوان مثال ریاکاری دینی و اخلاقی که در برنامه‌های سیما رخ می‌دهد شاید مضراتش به مراتب بدتر از خشونت باشد و البته متأسفانه سال‌هاست که در رسانه ملی رایج شده است.
مزدآبادی پایان اظهار کرد: این روز‌ها که کشور به‌شدت با مشکلات مالی دست‌وپنجه نرم می‌کند، امیدوارم فرهنگ و هنر نادیده انگاشته نشود، زیرا تجربه نشان داده، این حوزه هرگز جزء اولویت‌های دولت نبوده است و در مواقع ضروری نادیده انگاشته شده است، درصورتی‌که اگر در این حوزه کم‌کاری کنیم، در گام اول به اقتصاد و سپس به دیگر بخش‌ها آسیب رسانده‌ایم.
گفتوگو از داوود کنشلو
انتهای پیام
