تقریری بر مراحل شش‌‌گانه تمسک به قرآن و سنت

به گزارش ایکنا؛ مراسم سوگواری شب رحلت رسول خدا(ص) و شهادت امام حسین مجتبی(ع)، شب گذشته، 4 آبان در مسجد اعظم قم با سخنرانی حجت‌‌الاسلام سیدحسین مومنی برگزار شد.

وی بیان کرد: بیان نورانی خاتم الانبیا(ص) که در مصادر خاصه و عامه آمده، دستورالعمل کاملی برای دفع و رفع تمام ابتلائات، اعم از مادی و معنوی است و این بیان نورانی به تایید عامه و خاصه رسیده است که یک دستورالعمل جامعی است، اما باید دقت کرد که امت پیامبر(ص) به کسانی اطلاق می‌‌شود که از مواریث پیامبر(ص) بهره بگیرند و آنها را در زندگی  خود به کار بندند.

مومنی در ادامه تصریح کرد: همچنین در اینجا باید توجه داشت که حضرت رسول(ص) گفتند که من بین شما باشم یا نباشم، برای شما خیر و برکت است و از نور وجود پیامبر(ص)، می‌‌توان بهره گرفت. فرمودند که اگر در میان شما نباشم، اعمال شما را به من عرضه می‌‌کنند و برای اعمال خوب شکر را به جا می‌‌آورم و برای اعمال بد طلب مغفرت می‌‌کنم. بنابر این پیامبر(ص) رحمت واسعه الهی است.

وی تصریح کرد: به خداوند عرض کرد، روز قیامت از اعمال بد امت، فقط من بدانم و تو. یعنی کسی غیر از ما مطلع نباشد، در ادامه خطاب رسید که ای پیامبر(ص)، اگر اینها امت تو هستند، بنده‌‌های من هستند و حتی نمی‌‌گذارم که تو بفهمی که خیلی از اینها چه کرده‌‌اند. ملک الموت برای قبض روح رسول خدا(ص) آمد اما پیامبر(ص) اذن به قبض روح نفرمودند. تنها جایی که عزرائیل اجازه گرفته همین جا است و فرمود بگذار جبرئیل بیاید. جبرئیل که آمد پیامبر(ص) به او گفت آیا خبری داری؟ گفت بهشت را برای قدوم شما آذین می‌‌بستیم. ارواح انبیا و اولیا منتظر شما هستند در ادامه عرضه داشت که خداوند سلام می‌‌رساند و می‌‌گوید روز قیامت اینقدر از امت تو می‌‌بخشم که تو راضی شوی.

مومنی در ادامه افزود: عزرائیل شروع به قبض روح کرد. پیامبر(ص) فرمودند، سفارش شدم که اینطور از من قبض روح می‌‌کنی؟ سخت جان کندن امت را جمع کن و روی من خالی کن تا امت من زجر نکشند. این رحمت واسعه است و در حالی که فرمود هیچ پیامبری را مانند من آزرده نکردند، اما یکبار در حق امت نفرین نکرد. خاکستر روی سرش ریختند، او را مجنون خواندند و در محاصره اقتصادی قرارش دادند، اما پیامبر اسلام(ص) دست به دعا برداشتند که امت من نمی‌‌دانند و برای امت طلب مغفرت می‌‌کردند، حال ایشان که در حال رحلت هستند امت را به حال خود رها نمی‌‌کنند. 

وی بیان کرد: رسول خدا(ص) فرمودند اگر می‌‌خواهید تا قیامت راه را گم نکنید، باید به این دو ثقل یعنی قرآن و عترت متمسک شوید. تمسک به معنای ظهور و بروز اینها در حیات و زندگی است. فرمودند که این دو از یکدیگر جدا نمی‌‌شوند و اگر به صورت توامان به هر دو متمسک باشید هرگز گمراه نخواهید شد.

مومنی تصریح کرد: برخی‌‌ها دنبال دستورالعمل سلوکی هستند. این دستور خاتم الانبیا(ص) است و سالک الی الله از این فرمول و برنامه جامع باید بهره بگیرد. چرا آدم به این در و آن در بزند؟ پیامبر اسلام(ص) که عقل کل و بلکه کل عقل و رئیس عقلای آدم، از ابتدا تا انتها است دستور دادند که اگر به این‌‌ها تمسک کنید گمراه نمی‌‌شویم. پس قرآن و سنت مواریث رسول خدا(ص) هستند. مراد از سنت نیز کلماتی هستند که ذیل قرآن جامعیت دارند. البته مورد سومی نیز هست که عبارت از سیره است. سیره به معنای سبک رفتاری هدفمند ائمه معصومین(ع) بوده است. زمانی که سخن از سیره می‌‌شود، دو شرح در سیره مطرح است؛ یکی آن مطلب که به عنوان سیره و ویژگی حیات ائمه(ع) یا خاتم الانبیا(ص) بیان می‌‌شود که به صورت مستمر و مدام در حیات آنها دیده می‌‌شود و دوم نیز «عَن علم» از آنها صادر می‌‌شود. سیره این است نه امری که به صورت اتفاقی از انسان سر می‌‌زند. 

وی بیان کرد: تمسک به قرآن و عترت نیز دارای سه مرحله است. سه مرحله تمسک به قرآن عبارت از: قرائت، تدبر و عمل است و اگر این سه مورد حاصل شد در این صورت قرآن برای تمام دردهای ما درمان خواهد بود. همچنین سه مرحله تمسک به سنت نیز عبارت از: معرفت، محبت و ولایت است. هرچه بر سر اهل بیت(ع) آوردند به جهت ضعف در معرفت بود اما اگر معرفت حاصل شود محبت نیز حاصل می‌‌شود و ولایت هم می‌‌آید. این فرایند که تکمیل شود در این صورت پیروی از اهل بیت(ع) در زندگی انسان جاری و ساری خواهد شد و انسان از هر چیزی که او را از اهل بیت(ع) دور کند فاصله می‌‌گیرد.