نحوه برخورد صحیح والدین با انتقادات نوجوانان + فیلم

به گزارش ایکنا، در دنیای کنونی با فراگیر شدن رسانه‌ها و ابزار ارتباطی، تربیت رسانه‌ای یکی از مهمترین موضوعاتی است که باید مد نظر والدین قرار گیرد تا نسبت به روند تربیتی فرزندان خود کنترل و تأثیرگذاری بیشتری داشته باشند.

ایکنا بنابر رسالت آموزشی خود نسبت به ارائه بسته‌های آموزشی برای خانواده‌ها در رابطه با رمزگشایی از دنیای نوجوانی اقدام کرده است تا با ایجاد زمینه‌های شناخت نوجوان به کاهش فاصله بین والدین و فرزندان و ورود بهتر به موضوع تربیت رسانه‌ای کمک کند. در این درس‌گفتارها میرسبحان سادات، روانشناس به بیان نکاتی مهم در موضوع نوجوان و سواد رسانه‌ای می‌پردازد.

سادات در ششمین قسمت از این مجموعه به موضوع «شیوه مواجهه با انتقادهای نوجوان» پرداخت که مشروح آن را در ادامه می‌شنوید و می‌خوانید.

یکی از مسائلی که از سوی بسیاری از خانواده‌ها مطرح می‌شود، این است که نوجوانشان خیلی انتقاد می‌کنند. زمانی که این سؤال را می‌شنویم، باید به خانواده‌ها بگوییم که یکی از ویژگی‌هایی که نوجوانی برای فرزندان ایجاد می‌کند، این است که تفکر انتزاعی و فرضیه‌سازی را در ذهن ایشان به وجود می‌آورد که نوجوان می‌تواند طبق آن فکر ایده‌آل و بهترین را در ذهن خود تصور کند.

البته نمی‌توان این ایده‌ها را لزوما اجرا کرد، اما چون فرزندان تجربه ندارند، از خانواده خود انتظار دارند تا آن چیزی که در ذهنشان ایده‌آل است، اجرا کنند؛ به همین دلیل است که ایشان در مورد هر مسئله‌ای انتقاد می‌کنند؛ چراکه تجربه کافی ندارند و نمی‌دانند که این ایده‌آل‌ها را نمی‌توان در شرایط موجود زندگی پیاده کرد.

کاری که خانواده‌ها باید در این زمینه انجام دهند، این است که نحوه مواجهه با این انتقادات را آموخته و بدانند که چه کاری باید انجام دهند تا فرزندان با ایشان در فضای واقعی صحبت کنند. در رابطه با موضوع اول یعنی نحوه برخورد با انتقاد فرزندان، والدین نباید به صورت چکشی با فرزندان برخورد کنند. زمانی که خانواده‌ها با فرزندان خود برخورد چکشی می‌کنند، نوجوانان از این نوع برخورد احساس خوبی نداشته و از خانواده خود کناره‌گیری می‌کنند و هیچ ارتباطی بین فرزندان و والدین ایجاد نمی‌شود.

بنابراین، اولین قدم، عدم برخورد نامناسب با فرزندان است؛ هر چند که ممکن است انتقادات ایشان از نوع گزنده باشد؛ چراکه ایشان هنوز نحوه انتقاد صحیح را نیاموخته‌اند. به همین دلیل والدین باید در این زمینه نقش مربی‌گری و آموزشی برای فرزندان داشته باشند.

در مرحله بعدی باید بدانیم زمانی که نوجوانان انتقاد می‌کنند، این بدان معنا است که هیجان بالایی دارند. زمانی که برای مثال در مورد استفاده از رسانه به والدین خود انتقاد دارند، این نوعی هیجان است که درون آن‌ها وجود دارد و اگر خانواده‌ها بخواهند در همان لحظه از راه منطق وارد شوند، فرزندان ایشان سخنانشان را نمی‌شنوند. بهترین راه در این زمینه، تخلیه هیجان و شنیدن حرف آن‌ها است. والدین باید بدانند که هر چقدر هم حرف نوجوانان گزنده باشد، این مسئله عمدی نیست؛ چراکه نوجوانان مدیریت هیجان را هنوز نیاموخته‌اند. وقتی والدین به فرزندانشان اجازه حرف زدن می‌دهند، هیجان و خشم ایشان پایین آمده و تخلیه می‌شود.

زمانی که هیجان نوجوانان پایین آمد و والدین بازخورد بدی از خود در برابر سخنان آن‌ها نشان ندادند، منطق بالا رفته و می‌توانند با فرزندانشان صحبت کرده و نکات خود در باب چرایی موضوعات مختلف از جمله عدم استفاده از اینترنت و رسانه در ساعات خاصی از شبانه‌روز و ... را به ایشان گوشزد کنند.

برخی اوقات ممکن است فرزندان به تندی والدین خود را در رابطه با دوست نداشتن آن‌ها مؤاخذه کنند که خانواده در این زمینه موظف است تا با خونسردی کامل با ایشان صحبت کرده و حتی از آن‌ها در مورد حرفی که می‌زنند، مصداق بخواهند. منطقی صحبت کردن و ارائه دلایل خود برای نگرانی از سرنوشت فرزندان از جمله را‌هکارهایی است که در این زمینه به کار گرفته می‌شود.

والدین باید با نوجوان خود مدارا کرده و آن‌ها را بسازند تا هیجان ایشان کنترل شود و بتوانند به ثبات شخصیت دست پیدا کنند. والدین باید تحمل خود را بالا برده و کنترل هیجان را به فرزندان خود آموزش دهند. انتقاد زیاد نوجوانان نشان دهنده این است که احتمالا گوش شنوایی برای صحبت با آن‌ها وجود ندارد یا اینکه والدین در موقعیت‌های دیگر تعامل درستی با آن‌ها ندارند. بنابراین، خانواده‌ها باید با انتقادات به خوبی مواجه شده و برای ارتباط بهتر و تعامل با فرزندان خود بسترسازی کنند. البته شرط اصلی برای رسیدن به این موقعیت، برخورد صحیح، عدم قضاوت و به اصطلاح امروزی گیر ندادن به نوجوانان است.