کد خبر: 1440011
تاریخ انتشار : ۲۶ مرداد ۱۳۹۳ - ۱۱:۳۲
حجت‌الاسلام لطفیان تأکید کرد:

فرزندان را باید با عمل تربیت کرد نه با زبان

کانون خبرنگاران نبأ: کارشناس فرهنگی ستاد اقامه نماز استان قم با بیان اینکه تربیت قرآنی به معنی پرورش کودک تا مرحله خوش‌اخلاقی، مهربانی، عدالت‌خواهی، باایمانی، وظیفه‌شناسی و ... است، گفت: فرزندان را باید با عمل تربیت کرد نه با زبان.

به گزارش کانون خبرنگاران نبأ، مراسم «کودک خداجوی ــ یاوران کوچک نماز» با همکاری شهرداری تهران، ارتش جمهوری اسلامی ایران و ستاد اقامه نماز استان قم شام‌گاه گذشته، 25 مردادماه قبل از نمایش «شبی در کهکشان‌ها» در غرفه نونهالان مهربان واقع در بوستان ولایت منطقه 19 تهران برگزار شد.

حجت‌الاسلام محمود لطفیان سرگزی، کارشناس فرهنگی ستاد اقامه نماز استان قم در جمع پدران و مادران که به همراه فرزندانشان در این مراسم حضور داشتند، با اشاره به اینکه تعلیم به معنای آموزش و یاد دادن مطلبی به دیگران است و تربیت یعنی پرورش و سازندگی، اظهار کرد: تربیت یک هنر است مثل کار یک زرگر که با طلای خام گردنبندی زیبا می‌سازد. تربیت یک فن است مانند کار یک باغبان که از زمین شوره‌زار باغی پردرخت و سرسبز درست می‌کند.

وی افزود: باید با هنر، دانش، دلسوزی و مراقبت فرزندان خود را پرورش دهیم و بندگانی صالح و انسان‌هایی خدمتگزار تحویل جامعه دهیم. کودک مثل نهالی است که هر طور بخواهیم می‌توانیم آن را پرورش دهیم. کودک هم استعداد خوشبخت شدن و هم استعداد بدبخت شدن دارد. تربیت قرآنی به معنی پرورش کودک تا مرحله خوش‌اخلاقی، مهربانی، شجاعت، عدالت‌خواهی، درستکاری، دانایی، باایمانی، خیرخواهی، وظیفه‌شناسی و باسوادی است.

لطفیان بیان کرد: فرزند خوب مایه سرافرازی پدر و مادر و عصای دست دوران پیری و ناتوانی آن‌هاست. پدر و مادر سرمشق، نمونه و الگو برای کودک هستند. در تربیت دینی باید کاری کرد که خود مخاطب بتواند اخلاق و رفتار خوب و بد را تشخیص دهد. باید با عمل تربیت کرد نه با زبان، چراکه اگر فرزند ببیند حرف‌های پدر و مادر با عملشان فرق دارد، اعتماد او نسبت به آن‌ها کم می‌شود.

کارشناس ستاد اقامه نماز قم ادامه داد: بهترین همکاری پدر و مادر در تربیت فرزند این است که از اختلافات خانوادگی دوری کنند. خانواده آشیانه کودک است. کودک به آن دلگرم می‌شود و انس می‌گیرد و استعدادهای خدادادیش رشد کرده و به ثمر می‌رسد. یکی از خاطرات تلخ زندگی کودکان مشاهده دعوای پدر و مادر است. چنین کودکانی تا آخر عمر عقده‌ای، پریشان، بدبین و مبتلا به ضعف اعصاب خواهند شد. اغلب کودکان ولگرد و معتاد از این خانواده‌ها هستند. سلامت یا بیماری، نیرومندی یا ناتوانی، زشتی یا زیبایی و ... در رحم مادر پایه‌گذاری می‌شود.

وی با معرفی کتاب «تربیت کودک» نوشته احمد بهشتی، اظهار کرد: ترس و اضطراب و نوع تغذیه مادر در زمان بارداری در روح کودک اثر می‌گذارد. همچنین، حسادت، کینه‌توزی، خشم و عصبانیت مادر در کودک تأثیر دارد و برعکس خوش‌خویی، ایمان، شجاعت و مهر و محبت مادر در کودک اثر خوبی می‌گذارد.

لطفیان تصریح کرد: وقتی خداوند متعال به امام سجاد(ع) فرزندی عطا می‌کرد، امام(ع) نمی‌پرسید که پسر است یا دختر و فقط سؤال می‌کرد که سالم است یا نه؟. دختر و پسر، زن و مرد با هم فرقی ندارند و همگی بنده خدا هستند. اگر دختر ارزش نداشت، خداوند متعال نسل پیغمبر(ص) را در فاطمه(س) قرار نمی‌داد.

وی اظهار کرد: کودک اخلاق و رفتار خود را از روی اخلاق و رفتار اطرافیان شکل می‌دهد. او محبت، انسان‌دوستی، تعاون، وفاداری و فداکاری را از بزرگترها یاد می‌گیرد. بسیاری از ترس‌ها، دلهره‌ها، بدبینی‌ها، خجالت‌ها، گوشه‌گیری‌ها و خودکشی‌ها از دوران کودکی سرچشمه می‌گیرند.

کارشناس ستاد اقامه نماز قم با اشاره به تربیت فرزند از منظر نهج‌البلاغه، ادامه داد: انسان تشنه محبت است. محبت حیات‌بخش دل‌هاست. از راه محبت می‌توان کودک را به‌خوبی پرورش داد و از او انسانی شایسته ساخت. کودکی که در محیطی پر از مهر و محبت پرورش یافته است، بهتر می‌تواند با مشکلات روبه‌رو شود. ریشه تندخویی‌ها، خشونت‌ها، لجبازی‌ها، زورگویی‌ها، ناامیدی‌ها و ... بیشتر بی‌محبتی است.

وی افزود: فقط محبت قلبی کافی نیست. کودک نیاز دارد با بوسه و نوازش، با آغوش گرفتن و با سخنان پرمهر پدر و مادر محبت را احساس کند. کودک حتی دوست دارد گاهی با پدر و مادر بازی کند. بعضی‌ها آن‌قدر فرزندشان را دوست دارند که بدی‌های او را نمی‌بینند. اگر دیگری هم عیب فرزندشان را گوشزد کند، ناراحت می‌شوند و به فکر علاج نمی‌افتند. محبت به کودکان به این معنا نیست که از تربیت قرآنی آن‌ها غافل بمانیم.

لطفیان بیان کرد: کودک همان‌طور که به محبت پدر و مادر دلگرم است باید از تندی و سرزنش آن‌ها در برابر کارهای خلاف و زشت نیز بترسد. محبت مانند غذاست، اگر به مقدار لازم و در جای خود مصرف شود، مفید است. پدر و مادر باید فرزند خود را برای تلخی‌ها، شیرینی‌ها، شکست‌ها، خوشی‌ها و ناخوشی‌های زندگی هم آماده کند تا لوس و عزیزکرده و پرتوقع وارد جامعه نشود.

وی اظهار کرد: پسر لوس وقتی زن گرفت از همسرش توقع دارد بیشتر از مادرش به او محبت کند. نازپرورده‌ها غالباً روحیه‌ای ضعیف و زودرنج دارند؛ به خودشان اعتماد ندارند و در مقابل مشکلات زندگی زود عقب‌نشینی می‌کنند، همیشه از دیگران می‌خواهند در حل مشکلاتشان به آن‌ها کمک کنند، خودپسند و از خودراضی هستند و دوست دارند همیشه از آن‌ها تعریف و تمجید شود.

کارشناس ستاد اقامه نماز قم تصریح کرد: بچه‌های لوس وقتی بزرگ می‌شوند زورگو می‌شوند. اگر کودک بی‌جهت گریه می‌کند، قهر می‌کند، سرش را به دیوار می‌کوبد و می‌خواهد به مقصود خود برسد، بگذارید متوجه شود که گریه و قهر او در کارها اثری ندارد و چیزی را تغییر نمی‌دهد. قدری صبر کنید، کودک خود آرام می‌شود. امام خمینی(ره) فرمود که «بچه‌های خودتان را خوب تربیت کنید، این بچه‌ها هستند که کشور را نجات می‌دهند. در دامن شما این‌ها اسلامی بار بیایند، در دامن شما این‌ها بافضیلت بار بیایند، باایمان بار بیایند تا در این مملکت بتوانند خدمت کنند».

لطفیان در پایان سخنان خود بیان کرد: به گفته قرآن کریم، یکی از اعمالی که اخلاق و شخصیت انسان را شدیداً تحت تأثیر و نفوذ خود قرار می‌دهد، نماز و مداومت بر این عمل عبادی است. انسان بی‌طاقت و حریص آفریده شده است و هنگام رویارویی با مشکلات بی‌تابی می‌کند. انسان در پرتو قرآن و نماز به وقار و شخصیتی دست پیدا می‌کند که می‌تواند در دوران گوناگون زندگی نوسانات روحی خویش را مهار کند.

captcha