انتفاضه سنگ؛ یادآور مقاومت فلسطینیان با دست‌های خالی

به گزارش ایکنا، انتفاضه یکی از اشکال اعتراض مردم فلسطین علیه اوضاع نابسامان این ملت در اردوگاه‌ها، افزایش بیکاری، تبعیض نژادی و سرکوب فلسطینیان به دست رژیم صهیونیستی است.
 
انتفاضه نخست در پی زیر گرفته شدن چند کارگر فلسطینی با یک کامیون اسرائیلی و شهادت ۴ فلسطینی در ۸ دسامبر ۱۹۸۷ آغاز شد و فلسطینیان این تصادف را قتل عمد دانستند و روز بعد در هنگام تشییع پیکرها به مقر ارتش رژیم صهیونیستی در جبالیا سنگ زدند. در مقابل، سربازان صهیونیست اقدام به شلیک تیر هوایی کردند. فلسطینیان نیز با باران سنگ و کوکتل مولوتف جواب آن‌ها را دادند. این باعث شد نظامیان صهیونیست درخواست نیروی کمکی کنند. این جرقه اولیه انتفاضه اول فلسطین بود. ولی کار به همین جا ختم نشد و انتفاضه شهر به شهر گسترش یافت و در انتفاضه نخست ۱۳۰۰ فلسطینی شهید شدند. بالاخره شعله‌های این انتفاضه در سال 1991 فروکش کرد و با امضای توافقنامه اسلو میان رژیم اشغالگر قدس و سازمان آزادی بخش فلسطین در سال 1993 به طور کامل متوقف شد.
 
خبرگزاری آناتولی در گزارشی به مناسبت سی و سومین سالروز «انتفاضه سنگ» نوشت: فلسطینیان هرساله هشتم دسامبر را به عنوان انتفاضه نخست خود مشهور به انتفاضه سنگ گرامی می‌دارند. این انتفاضه از 1987 آغاز شد و تا 1994 ادامه داشت و یکی از مهمترین مراحل فلسطینیان در دوره جدید مسئله فلسطین به شمار می‌رود. تشکیل تشکیلات خودگردان فلسطین یکی از دستاوردهای توافقنامه اسلو میان سازمان آزادی بخش فلسطین و رژیم صهیونیستی در 1993 بود که در 1999 با اعلام پایان روند سازش بر برپایی دولت مستقل فلسطین در سرزمین‌های اشغالی 1967 (کرانه باختری و غزه) که تحت اشغال اسرائیل قرار دارد، تأکید شد.
 
مخالفت اسرائیل با پایان اشغال اراضی فلسطینی و برپایی دولت مستقل فلسطین موجب شد که در پایان سال 2000 انتفاضه دوم شکل بگیرد و تا سال 2005 ادامه یابد.

این انتفاضه در ۸ دسامبر ۱۹۸۷ در پی زیر گرفتن چند کارگر فلسطینی با یک کامیون اسرائیلی در نزدیکی دیوار «اریز» که شمال نوار غزه را از بیت حانون در فلسطین اشغالی جدا می‌کند و شهادت ۴ فلسطینی آغاز شد و درگیری‌های خونینی میان فلسطینیان اردوگاه پناهندگان جبالیا با نظامیان صهیونیست در روز 9 دسامبر و در اعتراض به این حادثه عمدی درگرفت که این درگیری‌ها تا سایر مناطق نوار غزه و کرانه باختری کشیده شد.
 
تجاوزهای رژیم صهیونیستی علیه حقوق فلسطینیان شامل سرقت اراضی فلسطینی، ساخت شهرک‌های صهیونیست نشین، اخذ مالیات‌های هنگفت از فلسطینیان، بازداشت و محاصره است که انگیزه‌ای قوی برای تظاهرات‌های ملت فلسطین به شمار می‌رود. با وجود اینکه فلسطینیان در تظاهرات‌های خود از سنگ استفاده می‌کنند، اسرائیل با استفاده از خشونت بیش از حد، به روی تظاهرات‌کنندگان آتش گشوده و این خشونت‌ها تاکنون به کشته و مجروح شدن هزاران فلسطینی منجر شده است. همچنین رژیم صهیونیستی سیاستی را با عنوان «شکستن استخوان‌ها» در پیش گرفت و نظامیان این رژیم براساس دستور اسحاق رابین، وزیر دفاع وقت اسرائیل، عمداً معترضان فلسطینی را با باتوم‌ چنان می‌زدند که استخوان‌های آنها شکسته شود.
 
براساس بیانیه‌های رسمی، شمار فلسطینیانی که در طول انتفاضه سنگ به دست نظامیان صهیونیست به شهادت رسیدند، به 1162 فلسطینی رسید که 241 نفر از این شهدا کودک بودند و 90 هزار نفر دیگر نیز در این انتفاضه مجروح شدند. این انتفاضه به مدت 6 سال و تا پیش از امضای توافقنامه اسلو میان اسرائیل و سازمان آزادی‌بخش فلسطین در 1993 ادامه یافت.
 

دوربین‌های خبرنگاران در آن زمان تصاویری از ضرب و شتم وحشیانه نظامیان صهیونیست علیه دو فلسطینی را که از سنگ برای اعلام اعتراض خود استفاده کرده بودند، به تصویر کشیدند. این ضرب و شتم وحشیانه در راستای اجرای سیاست «شکستن استخوان‌ها» از سوی رژیم صهیونیستی بود. این تصاویر که در 26 فوریه 1988 منتشر شد واکنش‌های بسیاری را در سطح بین‌المللی در پی داشت. در کلیپی که از آن حادثه منتشر شده است گروهی از نظامیان صهیونیست با سنگ در حال ضربه زدن به دو فرد فلسطینی هستند.
 
خبرگزاری آناتولی با «وائل جوده» 49 ساله، یکی از این دو فلسطینی، که در آن حادثه هدف ضربات صهیونیست‌ها قرار گرفته بود، گفت‌وگو کرده است.
 
جوده می‌گوید: در آن زمان که فقط 17 سال داشت، در نزدیکی روستای «عراق التایه» در اطراف شهر نابلس واقع در شمال سرزمین‌های اشغالی به همراه پسرعمویش «اسامه جوده»، که یک سال از خودش بزرگتر بود،‌ در معرض ضربات وحشیانه صهیونیست‌ها قرار گرفت. آنها براساس سیاست «شکستن استخوان‌ها» که نظامیان صهیونیست طبق دستور اسحاق رابین برای شکست انتفاضه در پیش گرفته بودند، تحت ضرب و شتم قرار گرفتند.
 
او جریان این حمله وحشیانه را اینگونه تعریف می‌کند: این حادثه عادی یا اتفاقی نبود و لکه ننگی بر پیشانی اشغالگران صهیونیست محسوب می‌شود. من به همراه پسر عمویم در حال بازگشت از چرای گوسفندان از قله کوهی در نزدیکی نابلس بودیم که با سربازان اسرائیلی مسلح روبه‌رو شدیم. آنها با سنگ شروع به زدن ما کردند به گونه‌ای که احساس کردیم خواهیم مرد. اسرائیلی‌ها از زدن ما دست برنمی‌داشتند و تا مسافت یک کیلومتر ما را دنبال کرده و سپس دستگیرمان کردند. اکنون نیز هر زمان که مردم آن حادثه را به یاد می‌آورند از ما می‌پرسند که شما چگونه هنوز زنده هستید؟
 
جوده می‌گوید: عجیب بود که این ضرب و شتم وحشیانه باعث شکستگی استخوان‌های من و پسر عمویم نشد و گویی سنگ‌ها بر ما مهربان بودند و با وجود شدت ضربات، استخوان‌های ما را نشکستند. سر و صدای بسیاری که تصاویر این حادثه در سطح جهانی به راه انداخت، اطلاعات رژیم اسرائیل را مجبور کرد که تصویری از این دو فلسطینی پیش از آزادی آنها در رسانه‌ها منتشر کند. در روز دوم بازداشت، لباس خاصی بر تن ما کرده و افسران اداره اطلاعات اسرائیل ما را مقابل رسانه‌ها ظاهر کردند. یک افسر اسرائیلی نیز به ما گفت که دنیا تصور می‌کند شما به دلیل شدت ضربات جان خود را از دست داده‌اید. لذا ما شما را در مقابل رسانه‌ها حاضر و همین امروز شما را آزاد می‌کنیم.
 
در حالی که رژیم صهیونیستی تاکنون در طول انتفاضه‌، جنایات مشابه بسیاری علیه فلسطینیان مرتکب شده اما بسیاری از آنها ثبت نشده است تا جهان از این جنایات آگاهی یابد.
 

 

یک بانوی 83 ساله فلسطینی به نام «حوریه عوض الله» در نوار غزه نیز خاطرات خود از جنایات رژیم صهیونیستی در انتفاضه نخست را که با عنوان «خاطرات دهشت‌آور» از آن یاد می‌کند، ارائه کرده است.
 
عوض الله می‌گوید: نظامیان اشغالگر یکی از فرزندان او را در انتفاضه نخست به شهادت رسانده و دو تن از برادران او را پیش از انتفاضه شهید کردند. خود او نیز از ناحیه پا مورد اصابت گلوله صهیونیست‌ها قرار گرفت. در زمان انتفاضه و پیش از آن، فلسطینیان با هر سن و جنسیتی که بودند مورد تجاوزها و جنایات اشغالگران صهیونیست قرار می‌گرفتند و حتی زنان، سالمندان یا کودکان نیز از این جنایات و ترورها مصون نبودند.
 
او درباره بازداشت خود بیان می‌کند: فرمانده نظامی اسرائیل در شهر دیر البلح در جریان انتفاضه دستور احضار مرا به اتهام همکاری با نیروهای فلسطینی صادر کرده بود. در آن روز نظامیان صهیونیست به منزل من حمله‌ور شده و موهای مرا کشیده و مرا با همان وضعیت به داخل خیابان کشاندند و با چوب و قنداق تفنگ‌هایشان شروع به زدن من کردند.

وی در زمینه نقش زنان فلسطینی در طول انتفاضه اظهار می‌کند: زنان با مشارکت مستقیم در انتفاضه یا بسیج جوانان و ترغیب آنها به مشارکت در انتفاضه و همچنین حمایت از انتفاضه‌کنندگان نقش مهمی در طول انتفاضه ایفا کرد‌ه‌اند. در طول سال‌های انتفاضه حامی جوانان تحت تعقیب اسرائیلی‌ها بوده و آنها را در منزل خود پناه می‌داده و نیازهای اولیه از جمله غذا و آب آشامیدنی را برای آنها فراهم می‌کرده و تا زمانی که از عدم حضور سربازان اسرائیلی در خیابان اطمینان حاصل نکرده بود به آنها اجازه خروج از منزل را نمی‌داده است. این بانوی فلسطینی همچنین به مجروحان انتفاضه نیز رسیدگی می‌کرده است.
 
علاوه بر حوریه عوض الله، بسیاری از زنان فلسطینی نیز وجود دارند که همسران و فرزندانشان را در طول سال‌های انتفاضه از دست داده‌اند و خود همواره به حمایت از مبارزان فلسطینی می‌پردازند.