شهرام کرمی، نویسنده و کارگردان تئاتر در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قران(ایکنا) در مورد ضرورت توجه به مقوله طراحی و مدیریت هنری در تولید یک نمایش دینی گفت: نه تنها در تولید یک نمایش دینی بلکه در سایر تولیدات نمایشی نیز دو بخش حائزاهمیت است که یکی نوع نگاه خلاقانه کارگردان و عوامل نمایشی به نمایش و متن نمایشی و استفاده بهینه از صحنه و سایر امکانات و دیگری نیز تجهیز سالنهای نمایشی به ابزار و ادواتی که مورد نیاز یک اجرای نمایشی به ویژه در نمایش دینی است.
وی ادامه داد: بخش دوم از مجموعه مسائلی که در تولید یک نمایش اهمیت دارد یعنی تجهیز سالنهای نمایشی به ابزار و ادوات صحنه به نظر میرسد از بخش نخست آن مهمتر است چرا که حتی اگر بینش و نگرش کارگردان و عوامل نمایش به اجرای یک تئاتر خلاقانه باشد کمبود امکانات، خلاقیت او را محدود میکند و مانع از بروز مؤثر آن میشود.
در نمایش دینی گروه اجرایی باید قادر به تداعی موقعیت مکانی و زمانی باشند
مدیر مرکز هنرهای نمایشی سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران تصریح کرد: در تولید یک نمایش دینی با ویژگیهای خاص آن که معمولاً فضاسازی به وسیله دکور و طراحی صحنه و لباس از جمله عمده آنهاست، این مسئله اهمیت بیشتری پیدا میکند و گروه اجرایی یک اثر نمایشی باید حداقل امکانات را در اختیار داشته باشند که به شیوهای واقعگرا، قادر به تداعی موقعیت مکانی و زمانی نمایش باشند.
کارگردان نمایش دفاع مقدسی «پوتینهای عموبابا» در ادامه گفت: برداشت مؤثر مخاطب از یک نمایش به ویژه نمایشی که دربردارنده موضوعاتی فاخر در راستای بیان مفاهیم دینی و ارزشی باشد نیاز به ارتباطگیری مناسب مخاطب با همه اجزای صحنه، بازیگران و مسائل مختلف روی داده در یک اجرای تئاتری دارد و این مسئله اهمیت طراحی هنری و مدیریت آن را به نحوی که همه چیز بجا و در زمانی مناسب اتفاق بیفتد دوچندان میکند.
مشتریمحوری آفت این روزهای هنر تئاتر است
کرمی تأکید کرد: متأسفانه در سالهای اخیر به جای اینکه به تأثیر قابل توجه یک نمایش بر روی مخاطب از نظر محتوایی و ساختاری اندیشه کرده باشیم این مسئله را به سوی مشتری محوری سوق دادهایم یعنی بیتوجه به کیفیت تولید یک اثر نمایشی تنها با ازدیاد کمی آن و البته از طریق تبلیغات تنها سالنهای نمایشی را مملو از جمعیت کردهایم به خیال اینکه تئاتر توانسته است پر رونق باشد در حالی که به نظر من زمانی توانستهایم به رونق در هنر تئاتر برسیم که تأثیری شگرف براساس پیشبینیهای قبلی روی مخاطب آن داشته باشیم.
این کارشناس تئاتر گفت: تصمیم عجولانه مسئولان در تعطیلی کارگاه دکور و صحنه و همچنین آرشیو لباس تئاتر که روزگاری نه چندان دور نیازهای ضروری یک نمایش را تأمین می کردند سبب شد تا این مسئولیت به شکل مستقیم به گروه نمایشی تحمیل شود که با توجه به بودجه ناچیزی که به یک نمایش اختصاص داده میشود، معمولاً گروه اجرایی و در رأس آنها کارگردان از هزینهکرد در این زمینه صرفنظر میکنند که این به کیفیت هنری تئاتر لطمه وارد میکند.
وی در پایان گفت: در زمینه مدیریت و طراحی هنری تولید یک نمایش به ویژه نمایش دینی نیاز به پرورش نیروهای مستعد در قالبهای آکادمیک داریم تا به شکل تخصصی به موضوعاتی که به طراوت و کیفیت فنی یک نمایش میافزایند پرداخته و با فعالیتی کارشناسی و اعمال آن در روند تولید یک نمایش، کیفیت اثر را ارتقا بخشند.