بررسی موضوع «وصیت» در جلسه تفسیر قرآن مؤسسه هدی تهران

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، در جلسه تفسیر قرآن که روز دوشنبه هشتم دی‌ماه با حضور کامران ماوردیانی، از اساتید برتر قرآن برگزار شد به ترجمه و تفسیر آیات 182-180 سوره بقره پرداخته شد.

در ترجمه این آیات آمده است: مقرر شد بر شما هنگامی که حضار شد یکی از شما را مرگ، اینکه رها کند(به جا گذارد) بهترین سفارش لازم‌الاجرا برای زایندگان و خویشاوندان نسبی به پسندیدگی، سزاوار است بر خود پایان، پس کسی که تغییر دهد آن پس از آنچه سند آن را این است.

جز این نیست گناه درونی او بر کسانی که تغییر می‌دهند آن را، همانا خداوند همیشه شنوا و همیشه داناست، چس کسی که بترسد از وصیت‌کننده انحرافی یا گناه درونی پس آباد گردانید میانشان را پس نیست گناهی بر او، همانا خداوند بسیار آمرزنده و همیشه مهربان است.

وصیت کردن عملی مستحب است که در دو مورد واجب می‌شود، هنگام ادای دین حق‌الناس(بدهکاری مال) و ادای دین به حق‌الله(عبادات روز و نماز) واجبات انجام تکلیف است، ولیکن چون امور مستحب موجب رشد و تعالی اخلاقی و عرفانی و تربیتی می‌شود، انجام آن بهتر از عدم انجام آن است.

انسان باید قبل از مرگ وصیت داشته باشد، زیرا که اجل مهلت نمی‌دهد و مرگ پیش‌بینی نشده است و وصیت برای تمامی مسلمانان است و هر کس آن را براساس قوانین و حدود الهی انجام دهد در زمره متقین قرار می‌گیرد.

انسان باید برای زایندگان و خویشاوندان خویش وصیت نیک و پسندیده بر جای گذارد جزئیات وارثان در آیات 12- 11 و 176 سوره نساء و آیات 107- 106 سوره مائده ذکر شده است.

هر کس از حدود الهی تجاوز کند و وصیت را به دلخواه خودش تغییر دهد در آخرت که روز ادای دین است مورد عقوبت الهی قرار می‌گیرد.

همچنین وصیتی قابل اجراست که براساس قوانین الهی و دستورات دین باشد و اگر کسی به اصلاح نوشتن وصیت‌کننده‌ای(منحرف یا گناهکار) اقدام کند، خداوند بسیار آمرزنده است.