حجتالاسلام والمسلمین حسین الهینژاد، مدیر گروه مبانی مهدویت پژوهشکده مهدویت و آیندهپژوهی در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) به بررسی تشابهها و تفاوتهای اندیشههای شیعه در خصوص ظهور منجی با سایر ادیان آسمانی و مذاهب اسلامی پرداخت و اظهار کرد: باور به ظهور منجی یک باور فراگیر و حتی فرامذهبی است.
جزئی نگری تشیع؛ کلینگری سایر ادیان و مذاهب
وی با اشاره به بیان جزئیات و نحوه ظهور حضرت مهدی(عج) در مذهب تشیع گفت: در تشیع تمام جزئیات و زوایای نهضت، حرکت و ظهور، نحوه تشکیل حکومت جهانی، سیستم و روش حکومتی، یاران منجی و به طور کلی تمام جزئیات مربوط به منجی بیان شده است در حالی که در سایر ادیان و حتی مذاهب اسلامی ظهور منجی به صورت کلی بیان شده است.
حجتالاسلام الهینژاد ادامه داد: در آموزههای مذهب تشیع حتی اولین صحبتهای منجی پس از قیام، چگونگی بیعت مردم با امام زمان، مناطق مختلفی که حضرت سخنرانی میکنند و ... بیان شده است که این اطلاعات جامع و کامل به دلیل دسترسی تشیع به منبع معصومین (ع) است.
وی علم الهی ائمه(ع) و انتقال احادیث موثق حضرت رسول(ص) از طریق حضرت علی و امام حسن و امام حسین(ع) در خصوص مهدویت به سایر ائمه را موجب غنای اطلاعات شیعه در این خصوص اعلام کرد.
نویسنده کتاب «اتحاد و همگرایی در پرتو مهدویت و موعودگرایی» در پاسخ به این سؤال که چگونه میتوان از فصل مشترک باور به ظهور منجی برای برقراری تقریب بین مذاهب اسلامی استفاده کرد، گفت: در مورد منجی اشتراکاتی در همه ادیان وجود دارد از جمله اصل آمدن منجی مورد اتفاق همه ادیان است.
وی افزود: ظهور منجی در منطقه خاورمیانه (منطقه آرماگدون که مسیحیت معتقدند آخرین جنگ خیر و شَر در آنجا رخ میدهد)، پدیدار شدن نشانههای قبل از ظهور، برقراری حکومت جهانی و سراسری توسط منجی و برقراری برنامهای الهی در جهان توسط ایشان از دیگر محورهای اشتراک باور به منجی در ادیان الهی و مذاهب اسلامی است.