جشنواره فیلم فجر توانسته معرف مناسبی برای ایران اسلامی باشد

عبدالله اسفندیاری، تهیه‌کننده سینما در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با بیان مطلب فوق اظهار کرد: جشنواره فجر با تجربه‌ای که طی سی‌ویک دوره گذشته به دست آورده امروز به یکی از جشن‌های مهم کشورمان تبدیل شده که در ایام دهه فجر برگزار می‌شود. این امتیاز نیز به واسطه ثبات مدیریتی که در اجرای آن وجود داشت حاصل شد، حتی می‌توان پا را فراتر نهاد و گفت که این رویداد پس از گذشت سه دهه به بزرگترین جشن انقلاب تبدیل شده است.

وی افزود: البته در طی این سال‌ها، جشنواره بخش‌های مختلفی را در خود جای داده است که بعد از گذشت چند دوره به فراموشی نیز سپرده شده‌اند، همانند بخش معناگرا که به عقیده من این توانایی را داشت تا به یکی از بخش‌های مهم جشنواره فجر تبدیل شود. در خصوص این بخش (معناگرا) برای من جای تعجب دارد که چگونه رضاداد (دبیر جشنواره) که خود یکی از بنیان گذاران سینمای معناگرا بود نتوانست مجددا این قسمت را در جشنواره امسال جای دهد؟

تاثیرات مثبت و بین‌المللی جشنواره فجر

اسفندیاری درباره تاثیرات بین‌المللی جشنواره فجر گفت: معتقدم این جشنواره در مقایسه با بسیاری از جشنواره‌های دیگر قادر بوده، دستاوردهای مثبتی برای سینما و کشورمان به همراه داشته باشد، حتی می‌توان گفت که در مواقعی معرف فرهنگ و هویت ایران اسلامی نیز بوده است. از دیگر تبعات مثبت بین‌المللی بودن این جشنواره این بود که سینمای جهان با فیلم‌های ایرانی آشنا شد و به واسطه آن توانست به جشنواره‌های خارجی راه پیدا کند.

مسئول سابق بخش معناگرا بنیاد سینمای فارابی در پاسخ به این سوال که تا چه حد این جشنواره همسو با عنوانش (فجر) همراه مناسبی برای انقلاب بوده، بیان کرد: در برخی دوره‌ها به ویژه در دوره‌های ابتدایی همراهی جشنواره با مضامین انقلابی بیش از دوره‌های اخیر بود، ولی در سال‌های اخیر این رویکرد تا حدودی کم رنگ‌تر شده است به نحوی که وقتی من در سال‌های گذشته به جشنواره می‌رفتم بسیاری از افراد را نمی‌شناختم. دلیلش نیز این بود که جشنواره تبدیل به یک شو شده بود.

رواج سینمای دینی با فرهنگ‌سازی

وی در پایان خاطرنشان کرد: این مهم را باید مد نظر داشت که رواج سینمای دینی در جشنواره تنها به واسطه بخش‌های موضوعی در جشنواره فحر حاصل نمی‌شود، بلکه در ابتدا باید این فرهنگ را با کارهای زیربنایی در سینما ایجاد کرد تا در ادامه بتوان نیروهایی تربیت کرد تا با تولید آثار مربوطه چنین کارهایی را تولید کنند همانند آثاری که در دهه 60 تولید می‌شد.