تئاتر دینی در بستر اجتماع دینی تولید می‌شود

مجید امرایی، نویسنده و کارشناس تئاتر در گفت‌و‌گو با  خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، گفت: تلقی نادرستی است اگر چنین فرض کنیم که تئاتر دینی یعنی تئاتری که تنها به یک روایت تاریخ دینی می‌پردازد، بلکه در این زمینه بیش از هر چیز دیگری بروز مظاهر و مصادیق دینی مهم است.
وی با اشاره به اینکه تئاتر دینی در بستر اجتماع دینی تولید می‌شود گفت: مظاهر و مصادیق دینی که به آن اشاره شد ممکن است در باطن رویدادهای جاری زندگی پیرامون ما نیز رخ دهد و نیازی نیست که حتماً آن را در تاریخ معاصر و یا دور از زمان خود  جست‌وجو کنیم و اساساً اگر چنینی رویکرد در پرداختن  تئاتر دینی رخ دهد، مخاطب نیز ارتباط مؤثرتری با آن برقرار خواهد کرد.
مدیر سابق دفتر تئاتر خیابانی تصریح کرد: آنچه در زندگی روزمره جریان دارد اگر انعکاسی از شعاع توصیه و سفارش‌های بزرگان دین باشد که افرادی از اجتماع خودمان خود را ملزم به رعایت آن می‌کنند، حتی اگر وجه غالب بستر و فضای اثر نمایشی چیزی به غیر از مسائل و موارد دینی باشد که معمولاً به شکل مستقیم به آن پرداخت می‌شود، این نمایش در زمره آثار دینی قرار خواهد گرفت.
امرایی ادامه داد: باید مفاهیم دینی و مجموعه‌ای از اخلاقیات اسلامی که شاید در روزگار کنونی کمرنگ شده است را در مراودات روزمره زندگی جست‌و‌جو کرد و آن را در قالب یک رابطه دراماتیک تبدیل به نمایشی کرد که علاوه بر جذابیت، اثرات مثبتی بر روی مخاطب تئاتر داشته باشد و به بیانی عامیانه‌تر حاوی پیام اخلاقی باشد.
این نویسنده و کارگردان تئاتر تأکید کرد: البته به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، شاهد حجم قابل توجهی از تولیدات نمایشی با مضمون و موضوع دینی هستیم که هم پرداخت مستقیمی به روایات دینی داشتند و هم این مفاهیم و مصادیق را در بستر اجتماع خود پیگیری کرده‌اند.
مدیر سرای روزنامه‌نگاران ایران گفت: با این وجود این میزان پرداخت در خور شأن انقلاب اسلامی با پایه‌های اندیشه دینی نیست و در جشنواره سی و دوم فجر به عنوان مهم‌ترین رویداد تئاتری کشور که معرف فرهنگ و هنر انقلاب اسلامی شاهد بودید که میزان تولیدات نمایشی با موضوع دینی ناچیز بود که این مسئله باید آسیب‌شناسی شود.
وی در پایان گفت: به نظر من رسانه‌ها از جمله خبرگزاری‌هایی همچون ایکنا که رسالت پرداختن به موضوعات دینی و قرآنی را دارند در وهله نخست و در زمینه پرداختن به تئاتر دینی، باید به مصادیق اجتماعی و امروزی مباحث و موضوعات دینی که ممکن است مغفول مانده باشد پرداخته تا از طریق پرداخت مؤثر به آنها و احساس نیازی که به وجود می‌آید، فعالان و مسئولان تئاتری مجاب به فعالیت بیشنتر و گسترده‌تر در این عرصه شوند.