حجتالاسلام والمسلمین سیدمحمدرضا احمدی بروجردی، نوه آیتاللهالعظمی سیدحسین طباطبایی بروجردی همزمان با پنجاه و پنجمین سال ارتحال این فقیه کم نظیر در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) گفت: آیتاللهالعظمی بروجردی در طول زندگی خویش انس زیادی با قرآن داشت و از هر وقت اضافهای برای تلاوت و تدبر در قرآن استفاده میکرد.
وی افزود: ایشان از فرصتهای قبل از شروع درس برای تلاوت قرآن بهره میبردند و سه جزء قرآن را در همین وقتها حفظ کردند و وقتی مرحوم کربلایی کاظم که به طور معجزهآسایی حافظ قرآن شده بود، نزد ایشان آمد، ایشان براساس محفوظات ذهنی خویش از او امتحان به عمل آورد.
انس با قرآن؛ میراث ماندگار آیتالله بروجردی
بروجردی با بیان اینکه انس با قرآن، درسی است که ما از جدمان گرفتیم و باعث افتخار و سرمایه خانوادگی ما است، تصریح کرد: دغدغه و دردی را مطرح میکنم که جای بازگویی دارد و آن این است که متاسفانه طلاب حوزههای علمیه با قرآن فاصله دارند و به تعبیر یکی از بزرگان نباید روش درسی حوزه به گونهای باشد که یک فرد از طلبگی تا اجتهاد را بتواند بدون انس با قرآن سپری کند.
وی اظهار کرد: ما از تفسیر قرآن و علوم قرآنی فاصله گرفتهایم و دیگران از ما پیش افتادهاند و هنوز تفاسیر قدیمی افتخار ماست البته خدا رحمت کند علامه طباطبایی و حفظ کند علامه جوادی آملی را که دو تفسیر ارزشمند و گرانبها را نوشتهاند و افتخار شیعه است.
تفسیر قرآن به زبانهای مختلف نوشته شود
بروجردی تاکید کرد: باید تفسیر به زبانهای مختلف دنیا و در سطوح گوناگون نوشته شود و عقاید حقه شیعه را به زبانهای مختلف به گوش علاقهمندان برسانیم زیرا گوشهای شنوا در دنیا در عموم مسلمانان و حتی غیرمسلمانان برای شنیدن این پیام وجود دارد.
مدرس حوزه علمیه ادامه داد: برای حوزه درد است که طلبهای قرآن را غلط بخواند و یا با تفاسیر آشنا نباشد و بدتر از آن اینکه نتواند نام چند تفسیر برجسته شیعه را نام ببرد.
بروجردی با بیان اینکه آیتالله العظمی بروجردی از هر فرصتی برای تبلیغ دین و قرآن بهره میبردند اظهار کرد: داماد امام خمینی(ره)، مرحوم محمود بروجردی زمانی سفیر ایران در فنلاند بودند و ایشان به ما گفت مطالبی دال بر ارتباط علمی آیتالله العظمی بروجردی با انیشتین در لندن موجود است و بزرگانی هم مطالبی درباره این ارتباط داشتند که به ما دادهاند و نگهداری میکنیم که به برخی پرسشهای انیشتین درباره قرآن پاسخ داده شده است.
جامعیت علمی
وی افزود: چند رساله از مرحوم جد ما وجود دارد که در آن مباحث شیمی، مسیحیت و ... مطرح شده و نشان میدهد دامنه علمی آن مرحوم وسیع بوده است.
وی با بیان اینکه ایشان صد سال جلوتر از زمان بود، تاکید کرد: جمله معروفی از آیتالله وجود دارد که فرمودند «فقه شیعه حاشیه بر فقه اهل سنت است» که البته باید توجیه درستی از آن صورت گیرد.
بروجردی بیان کرد: بعد از پیامبر(ص) خلافت در دست اهل سنت بود و حتی در زمان خلافت امام علی(ع) و امام حسن(ع) نیز اسناد چندانی مبنی بر مراجعه فقهی به این بزرگان نداریم و فقه روانی در سطح جامعه آن دوره بوده که همان فقه علمای اهل سنت بوده است بنابراین نظر آیتاللهالعظمی بروجردی معطوف به این وضعیت است.
تشکیل پرونده برای فروعات فقهی
وی بیان کرد: ایشان برای هر فرع فقهی پرونده تاریخی درست کرده بودند و زمینه تاریخی موضوع را استخراج میکردند تا بتوانند نظر فقهی خود را با استنباطات جامع مطرح کنند.
مدرس حوزه علمیه ادامه داد: در آن دوره فقه رایج حتی در دوره صادقین(ع) نیز مربوط به اهل سنت بوده و کسانی مانند مالک با امام(ع) ارتباط داشتند لذا مرجعیت علمی ائمه(ع) در نزد مردم کمرنگ شده بود و مسیر به سمت فقهای دیگر پیش رفت.
اندیشه تقریبی آیتالله بروجردی
وی افزود: در چنین شرایطی آیتالله العظمی بروجردی با تیزبینی بر روی مرجعیت علمی ائمه(ع) دست گذاشتند زیرا مرجعیت علمی ائمه(ع) موضوعی است که اهل سنت هم آن را باور دارند لذا از این زاویه وارد شدند و تقریب مذاهب را هم از این طریق پیگیری کردند.
نوه آیتالله العظمی بروجردی با بیان اینکه مرجعیت علمی اهل بیت(ع) مورد اتفاق فریقین است تصریح کرد: ایشان در این کار موفق شد و نظر شیخ شلتوت را مبنی بر پذیرش شیعه به عنوان یک مذهب به دست آورد و این کار با پشتوانه علمی صورت گرفت.