حامد فیضیان، سرپرست گروه موسیقی «آساره» لرستان، در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) گفت: ماهیت موسیقی لرستان، مبتنی بر روح حماسی و سلحشوری است که در اقوام گوناگون استان و به ویژه در میان ایلات و عشایر متجلی است.
وی ادامه داد: نمونه بارز این ادعا، تصنیفهایی است که مرحوم رضا سقایی با گویش لری خوانده است و معروفترین آنها که مطمئناً بارها و بارها آن را شنیدهاید «دایه دایه وقت جنگه» است که در تقویت روحیه رزمندگان در دوران هشت سال دفاع مقدس نقش تأثیرگذاری داشت.
فیضیان تصریح کرد: با این فرض، حماسه و رزم شاخصه اصلی موسیقی محلی لرستان است؛ هر چند که در بعد دیگری نیز این خطه از میهن اسلامی دارای موسیقی موسوم به موسیقی بزمی است که بیشتر در جشنهای مذهبی و ملی به مورد اجرا درمیآید.
سرپرست گروه موسیقی «آساره» گفت: دو ساز «سرنا» و «دهل» از جمله سازهای رایج مراسمهای بزمی و جشنهای اهالی لرستان هستند و نکته جالب اینکه با تغییر در ضرباهنگ نواخته شدن دهل و دمیدن ممتد در ساز بادی «سرنا» از این دو ساز در مراسم سوگواریهای مذهبی و ملی نیز میتوان استفاده کرد.
وی با اشاره به اینکه بسیاری از اقوام ایرانی موسیقی محلی خاص خود را دارند، تأکید کرد: این نوع موسیقی را نباید با موسیقی سنتی که براساس مکاتب مشخص و با سبک و اسلوبی ویژه اجرا میشود یکی دانست، بلکه موسیقی محلی هر خطه از ایران اسلامی فلسفهای وجودی برای خود دارد که با استفاده از ادوات موسیقی منحصر به فرد و اشعاری که با آن همراه میشود، به وجود آمده و دربردارنده مجموعهای از عقاید و باورهای دینی و انسانی آن قوم است.
فیضیان در پایان گفت: متأسفانه در اغلب رویدادهای موسیقی کشور و به ویژه در جشنوارهها توجه درخور و مناسبی از سوی مسئولان برگزاری به بازشناسی موسیقی محلی اوقام ایرانی به عنوان میراث معنوی و فرهنگی به مخاطبان شاهد نیستیم و نتیجه آنکه در گذر زمان دچار خودباختگی فرهنگی میشویم.