درس‌های عاشورایی از نگاه فعال شیعی یمن

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، شاعره جوان و شیعه یمنی ملقب به «ساناسینو» که در باب بی‌عدالتی‌ها شعر می‌گوید و با قلمش به مقابله با بی‌عدالتی برخاسته، پس از آنکه با محدودیت برای انتشار شعرهای خود مواجه شد، شروع به انتشار آن‌ها از طریق شبکه‌های اجتماعی کرد و شعرهایش به سرعت محبوب شد. از آن پس سازمان‌های حقوق بشری متعددی ضمن تماس با وی خواستار حضور او در مراسم‌های مختلف شدند.
این فعال یمنی که در حال حاضر در لندن تحصیل می‌کند، در وبسایت خود مقاله‌ای درج کرده که در آن به برخی از درس‌هایی که می‌توان از قیام امام حسین(ع) و واقعه عاشورا گرفت و به‌کار بست، اشاره می‌کند.
در ادامه بخش‌هایی از این مقاله ارائه شده است:
* امام حسین(ع) در میانه میدان نبرد در راه حق و زیبایی توقف کرد و در زیر تیرهای دشمنان بار دیگر با پروردگار خود به راز و نیاز پرداخت ... اولین درسی که از این نمایشگاه بی‌نظیر ابراز عشق انسان به پروردگار می‌گیریم، این است که لااقل هر روز نماز‌های خود را به جای آوریم.
* امام حسین(ع) همه دار و ندار خود و حتی خانواده عزیزش را در راه حق داد ... ما حداقل می‌توانیم تلاش کنیم تا هوی و هوس و نفس خود را در راه پروردگارمان قربانی کنیم.
* حضرت زینب(س) در شب عاشورا، پس از شهادت همه خانواده خود به نماز شب مشغول شد ... ما لااقل در شب‌های آرام خود، نماز بخوانیم.
* حضرت عباس(ع) پس از سه روز تشنگی، هنگامیکه که در کنار رود فرات نشست تا برای خانواده خود آب بیاورد، دلش رضا نداد که اول تشنگی خود را فرو بنشاند؛ در حالیکه برادرش حسین(ع) هنوز تشنه بود ... ما حداقل می‌توانیم به فکر برادران و خواهران خود باشیم و به آن‌ها محبت کنیم.
* کودکان قافله حضرت حسین(ع) اصرار می‌کردند که برای دین تسلیم در برابر حق وارد میدان نبرد شوند ... کمترین درسی که ما می‌توانیم، بگیریم این است که هیچ سنی برای شناخت اسلام و عمل به آن، کم نیست.
* امام سجاد(ع) در روز عاشورا آنقدر بیمار بود که حتی پس از پایان واقعه او را از کربلا تا دمشق حمل کردند اما به هر زحمت که بود، ایستاد و آن سخنرانی تأثیرگذار را در برابر یزید و یزیدیان ایراد کرد ... ما حداقل می‌توانیم برای آنچه به آن اعتقاد داریم، بایستیم و مقاوم باشیم و برای خود مدام دلسوزی نکنیم.
* حضرت زینب(س) شاهد کشته شدن یک یک اعضای خانواده‌اش بود، اما هنگامیکه یزید از او پرسید که دیدی که خدا با شما چه کرد، پاسخ داد که «جز زیبایی چیزی ندیدم» ... ما می‌توانیم لااقل با الگو گرفتن از حضرت زینب(س) صبوری را بیاموزیم و هر کاری را با در نظر گرفتن خدا و تماماً برای او انجام دهیم.
* حر بن ریاحی هنگامیکه فهمید اشتباه کرده است، به دنبال امام حسین(ع) رفت تا طلب بخشش کند و به سرعت بخشیده شد ... ما دست‌کم می‌آموزیم که پس از فهمیدن اشتباه به سرعت از خدا و بندگان او طلب بخشش کنیم و به رحمت او امیدوار باشیم.
* امام حسین(ع) به سرعت حر بن ریاحی را بخشید، بدون کینه‌ورزی و یا سرزنش او به خاطر قرار دادن ایشان و خانواده‌شان در آن وضعیت ... حداقل کاری که ما می‌توانیم انجام دهیم، این است که بخشنده‌تر باشیم به ویژه در زمانیکه کسی به خاطر عذرخواهی پیش ما می‌آید.