حضور اشغالگران در منطقه نشاندهنده ضرورت تدوين منشور وحدت اسلامی است
کد خبر: 1553288
تاریخ انتشار : ۲۲ خرداد ۱۳۸۶ - ۱۵:۰۶
استاد دانشگاه مصر:

حضور اشغالگران در منطقه نشاندهنده ضرورت تدوين منشور وحدت اسلامی است

گروه بين‌الملل: پس از اشغال عراق و اجرای طرح جايگزين‌كردن دشمن توسط آمريكا كه هدف آن تشديد دشمنی ميان اهل تسنن‌ و شيعيان است، نياز به طرح تدوين منشور وحدت اسلامی كه موضوعی قرآنی است از سوی مرجعيت دينی بيش از پيش ضروری به نظرمی‌رسد.

دكتر «حسان عبدالله حسان» استاد تربيت اسلامی دانشگاه «بنها» در مصر در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، با بيان اين مطلب تصريح‌كرد: وضعيت موجود در عراق به‌گونه‌ای است كه فرهيختگان، علما و حتی عوام انتظار چنين ابتكاری را از سوی «آيت‌الله العظمی‌ خامنه‌ای» (مدظله‌العالی) مبنی بر تدوين منشور وحدت اسلامی داشتند.
وی با اشاره به ناكامی نشست‌ها و همايش‌های سابقی كه در زمينه وحدت اسلامی برگزارشده‌است، گفت: امروز ديگر نيازی به تدوين منشورهای جديد با محوريت وحدت و برگزاری چنين همايش‌هايی نيست، آنچه مهم و اساسی است؛ عملی‌كردن مفاد منشورهای سابق و تحقق اهداف همايش‌های وحدت كه پيش از اين در كشورهای مسلمان برگزار شده‌بود، است.
دكتر حسان با تأكيد بر اين‌كه معاهدات و توافق‌نامه‌های كشورهای مسلمان در بيشتر اوقات با شكست مواجه‌می‌شوند، تصريح‌كرد: متأسفانه توافق‌نامه‌های عربی ـ اسرائيلی و عربی- آمريكايی هميشه موفقيت‌آميز بوده‌است و ما بايد در پی بررسی علل شكست توافق‌نامه‌های اسلامی خود باشيم.
استاد دانشگاه بنها در ادامه اين گفت‌و‌گو، علمای دين را بهترين اشخاص برای تدوين منشور وحدت اسلامی معرفی‌كرد و گفت: شركت همه سازمان‌های اسلامی و نمايندگان مذاهب مختلف مسلمان نيز در تدوين منشور وحدت بی‌تأثير نيست.
وی با تأكيد بر اين‌كه تعيين بندهای منشور وحدت بايد بر اساس معيارهای ويژه انجام‌شود، يادآورشد: تأكيد بر جنبه‌های عملی و اجرايی بندهای منشور وحدت و قرار‌دادن مشكلات و مسائل اقتصادی و اخلاقی در رأس برنامه‌ها را می‌توان از معيارهای اساسی تعيين مفاد منشور وحدت اسلامی عنوان‌كرد.
دكتر حسان در پايان سخنان خود به اختلافات فقهی ميان مذاهب اسلامی اشاره‌كرد و گفت: رفع اختلافات فقهی چندان تأثيری در تقريب پيروان مذاهب اسلامی ندارد چرا كه اختلافات موجود در مذاهب چهارگانه اهل سنت به مراتب بيشتر از اختلافات فقهی ميان دو مذهب سنی و شيعی است و آنچه كه بايد به عنوان عاملی برای تقريب مذاهب مورد توجه قرار‌گيرد، تأكيد بر اصول دينی مشترك مانند توحيد، نبوت و معاد است.
captcha