«سيد محمدعلی لسانیفشاركی» عضو هيئت علمی دانشگاه تربيت مدرس، در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) با بيان اين مطلب به اخلاص و پاك باختگی اين استاد قرآنی در معلمی اشاره و اظهار كرد: او در مسير اقدامات آموزشی خود و تربيت معلم قرآن جان خود را باخت و به حق مصداق آيه مباركه سوره نساء است كه میفرمايد: «وَمَن یَخْرُجْ مِن بَیْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلى اللّهِ وَكَانَ اللّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا»، و هر كه در راه خدا هجرت كند در زمين اقامتگاههاى فراوان و گشايشها خواهد يافت و هر كس [به قصد] مهاجرت در راه خدا و پيامبر او از خانهاش به درآيد سپس مرگش در رسد پاداش او قطعاً بر خداست و خدا آمرزنده مهربان است.
وی در ادامه با اشاره به طريق آشنايی خود با مرحوم صالحی بيان كرد: وی در دانشگاه تربيت مدرس دوره فوق ليسانس را میگذراند و من نيز عضو هيئت علمی آن دانشگاه بودم كه با ايشان آشنا شدم، همچنين در دوره ارتقاء علمی قراء كه ويژه 20 نفر اول از قاريان طراز اول كشور بود، جلساتی را در شورای عالی قرآن داشتيم.
لسانی فشاركی با اشاره به موضوع پاياننامه مرحوم صالحی با عنوان «قرآن: الگوهای ادبی و ترجمه(نا)پذيری» ادامه داد: پاياننامه دكترای مجيد صالحی بينرشتهای بود و من كم و بيش در جريان اين موضوع بودم و گفتوگوهايی با هم در اين زمينه داشتيم.
استاد مرحوم صالحی با بيان خاطرهای از اين قرآنپژوه، يادآور شد: «در جلسات ارتقاء علمی معمول بود بعد از ارائه درس، زمان پرسش و پاسخ در اختيار حاضران قرار داده میشد و در يكی از اين جلسات بحث مفصلی داشتيم كه مرحوم صالحی به طور خاص وارد بحث شد و مطالب جالبی ارائه كرد كه بسيار قابل توجه بود و مطلب مورد بحث را با بيان قوی اثبات كرد».
وی در پاسخ به اين پرسش كه اين استاد قرآنی از چه ويژگیهای اخلاقی و فردی برخوردار بود، بيان كرد: وی مسلمان بسيار خالص و وارستهای بود و در ارتباط با مسائل علمی از معدود كسانی بود كه وابسته به علم و تحصيل بود.
لسانیفشاركی پاياننامه او را شاهدی بر اين ادعا دانست و افزود: وی در اينباره بسيار كار كرد و از هيچ كوششی در اين راستا فروگذار نكرد و با تمام افرادی كه درباره اين مسئله آشنايی داشتند، ارتباط برقرار كرده بود.
عضو هيئت علمی دانشگاه تربيت مدرس در پاسخ به اين پرسش كه وظيفه جامعه و مديران قرآنی در قبال افرادی چون مرحوم صالحی چيست، تصريح كرد: معرفی و شناسايی ايشان از جمله وظايف جامعه قرآنی كشور است، تقريباً تاكنون كار موثری درباره اين قرآنپژوه انجام نشده است.
وی در ادامه گفت: من معتقدم اين نكته را بايد درباره يكايك قراء كشورمان لحاظ كنيم و نبايد اين افراد مورد غفلت واقع شوند، بلكه جنبههای الگويی زندگی آنها بايد به مناسبت ارتباط با قرآن مطرح شود.
اين استاد دانشگاه تأكيد كرد: كتاب او اثر نمونهای است كه قوی و مستمر روی آن كار شده است، خوشبختانه كتاب او توسط انتشارات دانشگاه امام حسين چاپ شد، ولی آنچنان كه شايسته است شناخته نشد و مورد استفاده قرار نگرفت.
لسانیفشاركی در پاسخ به اين پرسش كه چه ويژگیهای شاخص و برجستهای در انديشه و رفتار مرحوم صالحی سراغ داريد و به نظرتان توجه خاص به آنها در برهه كنونی ضروری و موثر است، بيان كرد: در مرحله اول بايد به اين افراد توجه كنيم و زمينههای مثبت الگويی آنها را استخراج كنيم و در مورد «مجيد صالحی» علاوه بر شخصيت وی، كار علمی و پژوهشی او شايان توجه است.
يادآوری میشود، مجيد صالحی در سال 1345 در قم به دنيا آمد و طی سال 1364 پس از حضور در جبهه در رشته زبان و ادبيات انگليسی دانشگاه تبريز پذيرفته شد، وی در سال 1369 در آزمون ورودی كارشناسی ارشد دانشگاه تربيت مدرس و در سال 1375 در دانشگاه امام حسين(ع) در دوره دكتری، رشته پژوهش در مبانی فلسفه علوم انسانی پذيرفته شد و در اين مدت در بسياری از مسابقات قرآن نيز موفق به كسب رتبههای برتر شد.
همچنين پاياننامه وی به نام «قرآن: الگوهای ادبی و ترجمه(نا)پذيری» از نقاط بارز عرصههای پژوهشی قرآن است، دريغا كه در عنفوان جوانی و اوج باروری علمی، در فروردين ماه سال 1377 بر اثر سانحه تصادف با اتومبيل درگذشت.