«سيد محمد الشوكی» استاد حوزه علميه و پژوهشگر عراقی كه با ارائه مقالهای تحت عنوان «غيبة المهدی و ظهوره؛ بين الغيب المطلق والشروط الموضوعية» (غيبت و ظهور امام زمان(عج)؛ ميان غيب مطلق و شروط موضوعی) در ششمين همايش دكترين مهدويت حضور يافته است، در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) ضمن بيان اين مطلب گفت: غيبت امام زمان(عج) به اندازه مسأله انتظار برای ظهور منجی حائز اهميت است.
الشوكی توضيح داد: ما هميشه از انتظار، ضرورت انتظار، اينكه انتظار آگاهانه باشد و نيز آمادهسازی برای ظهور صحبت میكنيم؛ در حالی كه غيبت و ظهور امام زمان يك امر غيبی الهی و از اسرار الهی است، اما مرتبط با تلاش بشری و واقعيت خارجی است و آيات الهی دلالت بر اين امر دارند، همچون مسئله رزق و روزی كه يك مسئله غيبی است اما در ارتباط با جهد بشری است.
اين پژوهشگر و نويسنده عراقی اضافه كرد: از طريق سنن تاريخی قرآن میتوان مسئله مهدويت را مورد واكاوی قرار داد، اين مسئله يك مسئله تغييری بسيار بزرگ است؛ چنانچه آيه 11 سوره رعد «...إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ...»(...در حقيقت خدا حال قومى را تغيير نمىدهد تا آنان حال خود را تغيير دهند...) بر اين امر دلالت میكند كه مغير و تغييردهنده باری تعالی است، اما تغيير منوط به درون انسان است.
وی با اشاره به اين كه مسئله مهدويت تنها عاملی برای وحدت مذاهب اسلامی نيست، بله عاملی برای همسازگرايی و تقريب همگی اديان است، خاطرنشان كرد: همه بشريت با تمام تعدد و تنوع منتظر روز موعود هستند، لذا میتوان گفت اين مسئله فرادينی و محقق كننده صلح، آزادی، رفاه و عدالت است.
سيدمحمد الشوكی با اشاره به كتابی تحت عنوان «آخر الدول»(آخرين حكومت) كه اخيراً از وی به چاپ رسيده، گفت: در اين كتاب به تفصيل از ويژگیهای دولت و حكومت امام زمان(عج) صبحت كردم و در آن اشاره كردم كه غرب تصور درست و مناسبی از مسئله مهدويت و موعودگرايی ندارد؛ اما دارای مؤسسهها و مراكزی قوی در زمينه تحريف و تخريب آن است و در عين حال علم «مستقبليات»(آينده نگری) نيز مورد اهتمام غربيان قرار گرفته است.
ََ گفتنی است ششمين همايش بينالمللی دكترين مهدويت ديروز؛ دوم مرداد با حضور مسئولان كشوری و انديشمندان داخلی و خارجی در سالن اجلاس سران كشورهای اسلامی در تهران افتتاح شد و امروز به كار خود پايان میدهد.
يادآوری میشود، 79 مقاله به زبانهای انگليسی، عربی و فرانسه از انديشمندان 29 كشور جهان و 372 مقاله از ايران به دبيرخانه اين همايش ارسال و بخشی از آنها در همايش ارائه شد.