بررسی ادبيات قرآنی در دانشگاه ها/
بررسی مباحث نظم آهنگ قرآن شناخت اعجاز ادبی را ممكن می‌كند
گروه ادب: مدرس قرآن و حديث دانشگاه آزاد اسلامی كرج، گفت: اعجاز ادبی قرآن در دانشگاه‌ها شناسانده نشده است و با استفاده از نظم آهنگ قرآن كه آيت‌الله معرفت نيز بر آن سفارش كردند، می‌توان زمينه شناخت اين بعد را فراهم كرد.
«محمدعلی لسانی فشاركی»، عضو هيأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد كرج و مدرس قرآن و حديث، در گفت و گو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، اظهار كرد: درسی با عنوان آشنايی با قرآن كريم در دانشگاه‌ها و رشته ادبيات وجود دارد. بر اين اساس بايد بررسی شود كه اين درس، ادبيات قرآنی را تحت پوشش خود قرار می‌دهد يا خير، آن‌گاه جلسات نقد و ارائه پيشنهاد برای در نظرگرفتن چنين واحدی در رشته ادبيات مورد بررسی قرار گيرد.
به عقيده وی، با بررسی اين سرفصل‌ها می‌توان بررسی كرد كه دو يا چهار واحد درسی برای اين درس در نظر گرفته شود.
لسانی فشاركی همچنين افزود: ارائه ترجمه قرآن به عنوان واحد درسی، مشكلات زيادی در رشته ادبيات به همراه می آورد و نه تنها سودی به دنبال ندارد، كه سبب بر هم زدن ذهنيت دانشجو نيز می‌شود.
وی با اشاره به غرض‌ورزی ناشی از ورود ترجمه به عنوان درس برای دانشجويان، گفت: متأسفانه ترجمه‌هايی كه در كنار قرآن ارائه می‌شوند، سبب غرض‌ورزی می‌شوند و درس را به بيراهه می‌كشند.
اين مدرس دانشگاه اظهار كرد: ترجمه‌هايی كه ارائه می‌شود، با متن قرآن قابل قياس نيست. همچنين آياتی كه از قرآن در اشعار حافظ، سعدی، مولوی و ... به كار می‌روند، را نمی‌توان با ترجمه‌های معادل مقايسه كرد و ورود نقد و غرض به اين حوزه حتمی است.
فشاركی، با اشاره به اين‌كه بهترين ترجمه قرآن كريم نيز به عنوان درس مطرح شود، بازخوردهای منفی آن آغاز می‌شود و برخلاف آن‌چه كه هدف است و می‌خواهيم قرآن را به دانشجويان بياموزيم، زمينه آموزش را كاهش می دهد.
اين مدرس دانشگاه، لازمه تدريس قرآن در دانشگاه‌ها به عنوان متن عربی برگرفته از قرآن، را نيازمند بررسی دروسی همچون آشنايی با قرآن دانست و گفت: بايد راه‌هايی كه گزينش خاص از سوره‌های قرآن را نشان می‌دهد، ارائه شوند.
وی نوشتن سرفصل از سوره‌های قرآن را نيازمند تخصص دانست كه بايد با تدبر انجام شود و بررسی شود كه از كدام قسمت قرآن، با چه داستانی و يا چه آهنگی آغاز شود، زيرا خواندن اين مطالب نيز فرق می كند. سپس به نقد سرفصل آشنايی با قرآن پرداخته شود.
لسانی اذعان داشت كه اعجاز ادبی قرآن به دانشجويان شناسانده نشده است. زيرا به پايه تخصصی علوم بلاغت كشانده شده است و از آن‌جا كه استاد و دانشجو هر دو از اين موضوع بی‌بهره‌اند، نمی‌توان در اين حوزه به نتيجه رسيد.
وی تأكيد كرد: اگر مسير بحث های نظم آهنگ قرآن كه آيت الله «معرفت» نيز آن را مطرح كردند و مدرس دانشگاه، «خوش منش» آن را دنبال كرد، می‌تواند رشته‌های ادبيات را در جريان اعجاز ادبی قرآن قرار دهد و آنان را به اين حوزه واقف كند، ولی علوم بلاغت سنتی نمی تواند چنين كاری انجام دهد.
به عقيده وی، با بررسی اين سرفصل‌ها می‌توان بررسی كرد كه دو يا چهار واحد درسی برای اين درس در نظر گرفته شود.
لسانی فشاركی همچنين افزود: ارائه ترجمه قرآن به عنوان واحد درسی، مشكلات زيادی در رشته ادبيات به همراه می آورد و نه تنها سودی به دنبال ندارد، كه سبب بر هم زدن ذهنيت دانشجو نيز می‌شود.
وی با اشاره به غرض‌ورزی ناشی از ورود ترجمه به عنوان درس برای دانشجويان، گفت: متأسفانه ترجمه‌هايی كه در كنار قرآن ارائه می‌شوند، سبب غرض‌ورزی می‌شوند و درس را به بيراهه می‌كشند.
اين مدرس دانشگاه اظهار كرد: ترجمه‌هايی كه ارائه می‌شود، با متن قرآن قابل قياس نيست. همچنين آياتی كه از قرآن در اشعار حافظ، سعدی، مولوی و ... به كار می‌روند، را نمی‌توان با ترجمه‌های معادل مقايسه كرد و ورود نقد و غرض به اين حوزه حتمی است.
فشاركی، با اشاره به اين‌كه بهترين ترجمه قرآن كريم نيز به عنوان درس مطرح شود، بازخوردهای منفی آن آغاز می‌شود و برخلاف آن‌چه كه هدف است و می‌خواهيم قرآن را به دانشجويان بياموزيم، زمينه آموزش را كاهش می دهد.
اين مدرس دانشگاه، لازمه تدريس قرآن در دانشگاه‌ها به عنوان متن عربی برگرفته از قرآن، را نيازمند بررسی دروسی همچون آشنايی با قرآن دانست و گفت: بايد راه‌هايی كه گزينش خاص از سوره‌های قرآن را نشان می‌دهد، ارائه شوند.
وی نوشتن سرفصل از سوره‌های قرآن را نيازمند تخصص دانست كه بايد با تدبر انجام شود و بررسی شود كه از كدام قسمت قرآن، با چه داستانی و يا چه آهنگی آغاز شود، زيرا خواندن اين مطالب نيز فرق می كند. سپس به نقد سرفصل آشنايی با قرآن پرداخته شود.
لسانی اذعان داشت كه اعجاز ادبی قرآن به دانشجويان شناسانده نشده است. زيرا به پايه تخصصی علوم بلاغت كشانده شده است و از آن‌جا كه استاد و دانشجو هر دو از اين موضوع بی‌بهره‌اند، نمی‌توان در اين حوزه به نتيجه رسيد.
وی تأكيد كرد: اگر مسير بحث های نظم آهنگ قرآن كه آيت الله «معرفت» نيز آن را مطرح كردند و مدرس دانشگاه، «خوش منش» آن را دنبال كرد، می‌تواند رشته‌های ادبيات را در جريان اعجاز ادبی قرآن قرار دهد و آنان را به اين حوزه واقف كند، ولی علوم بلاغت سنتی نمی تواند چنين كاری انجام دهد.
