آيات قرآن مبنای نظريه پردازی نخبگان كشور قرار گيرد
گروه انديشه: حجت الاسلام محمدعلی رضايی اصفهانی ضمن تشريح انواع مختلف آيات علمی قرآن، از نخبگان كشور خواست تا اين گروه از آيات را مبنای علمی نظريه پردازی های خود قرار دهند.
به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) به اصفهان، حجت الاسلام والمسلمين محمد علی رضايی اصفهانی در مراسم اختتاميه نخستين گردهمايی نخبگان قرآنی سراسر كشور كه امروز، 27 بهمن ماه، در اصفهان برگزار شد، نظريه‌پردازی‌های علمی قرآن كريم را مورد بررسی قرار داد.
وی اظهار كرد: آيات علمی قرآن در حوزه‌های مختلف علوم بشری حدود نيمی از قرآن را شامل می‌شود. اين آيات را می‌توان به چهار دسته عمده تقسيم كرد كه گروه نخست آن اعجازهای علمی قرآن است. يعنی رازگويی‌های علمی قرآن كه در آيات به صورت واضح آمده است و در زمان نزول آيه كسی از آن اطلاع نداشته، بلكه مدت‌ها بعد از نزول آيه مطلب علمی آن توسط دانشمندان كشف شده است.
حجت الاسلام رضايی اصفهانی افزود: آيات اين گروه مثل اشاره عملی قرآن به نيروی جاذبه، حركت‌های خورشيد، لقاح ابرها و زوجيت عام موجودات و مراحل خلقت انسان است كه قرن‌ها بعد از نزول قرآن بشر به اين مطالب علمی دست يافت. از اين رو برخی مفسران قرآن اين مطالب را اعجازهای علمی قرآن دانسته‌اند. البته ادعاهای ديگری نيز در مورد اعجازهای علمی قرآن شده است كه مورد نقد قرار گرفته است.
اين انديشمند قرآنی كشورمان بيان كرد: گروه دوم، اشارات علمی شگفت‌آميز قرآن است. برخی آيات قرآن به مطالب علمی و قوانين جهان اشاره می‌كند كه شگفتی هر خواننده‌ای را بر می‌انگيزد. اما از آنجا كه اين مطالب به صورت ديدگاه‌های غيرمشهور در مراكز علمی، توسط برخی دانشمندان مطرح شده بود، اعجاز علمی قرآن به شمار نمی‌آيد. بلكه نوعی مخالفت با ديدگاه‌ها و نظريه‌های مشهور در علوم آن عصر به شمار می‌آيد كه شگفت‌آور است و دلالت بر عظمت علمی قرآن دارد. از آن جمله، اشارات قرآن به حركت زمين و پيدايش حيات از آب، ممنوعيت شرابخواری و ... است.
حجت الاسلام رضايی اصفهانی گفت: گروه سوم، اشارات علمی انديشه‌ساز قرآن است كه آياتى كه اشاره به آسمان، زمين، انسان، حيوانات و طبيعت مى كند و انسان را به تفكر در آنها دعوت مى كند و گاهى آنها را نشانه خدا و معاد مى شمرد. ولى مطلب شگفت آميز يا اعجازآميزى از ظاهر آيات قابل استفاده نيست، اين‌گونه آيات توجه انسان را به نمودهاى آفرينش زيباى الهى جلب مى كند و زمينه ساز رشد علمى بشر را، به ويژه در علوم تجربى، فراهم مى سازد.
وی تصريح كرد: گروه چهارم، نظريه‌پردازی‌های علمی قرآنی است. برخی از آيات علمی قرآن مطالبی را بيان می‌كند كه علم هنوز بدان ها دسترسی پيدا نكرده و هر چند از نظر علوم تجربی به اثبات نرسيده است اما دليلی نيز برای نفی آن مطلب قرآنی نداريم و از آنجا كه وحی نوعی دانش قطعی و از سرچشمه الهی است، در صحيح بودن آن شكی نيست هر چند برای اثبات آنها فعلاً شواهد تجربی در دست نداريم و ممكن است مثل برخی موارد ديگر از پيشگويی‌های علمی قرآن (مثل نيروی جاذبه طبق آيه 2 / رعد و 10/ لقمان و ...) در آينده اثبات شود.
اين نويسنده گفت: اين موارد را می‌توان بعنوان نظريه‌های علمی قرآنی مطرح كرد، و همچون ديگر تئوری‌های علمی به دنبال شواهد تجربی آنها بود كه در اين باب نظريه وجود موجودات زنده در آسمان‌ها را می توان گفت كه اين نظريه از برخی آيات قرآن همچون آيه 29 / شوری قابل استفاده است.
حجت الاسلام رضايی اصفهانی يادآور شد: يكی از انتقاداتی كه به پيروان اديان گفته می شود اين است كه مسلمانان منتظر اين هستند كه يك مطلب علمی كشف شود و سپس آنها ادعا كنند كه اين مطلب پيش از اين در قرآن بوده است. اين انتقاد تا حدی درست است كه مسلمانان بايد با استفاده از بسط و گسترش نظريه پردازی ها از قرآن كريم، بتوانند اين اعجازهای علمی را از قرآن كريم استخراج كنند.
وی اظهار كرد: آيات علمی قرآن در حوزه‌های مختلف علوم بشری حدود نيمی از قرآن را شامل می‌شود. اين آيات را می‌توان به چهار دسته عمده تقسيم كرد كه گروه نخست آن اعجازهای علمی قرآن است. يعنی رازگويی‌های علمی قرآن كه در آيات به صورت واضح آمده است و در زمان نزول آيه كسی از آن اطلاع نداشته، بلكه مدت‌ها بعد از نزول آيه مطلب علمی آن توسط دانشمندان كشف شده است.
حجت الاسلام رضايی اصفهانی افزود: آيات اين گروه مثل اشاره عملی قرآن به نيروی جاذبه، حركت‌های خورشيد، لقاح ابرها و زوجيت عام موجودات و مراحل خلقت انسان است كه قرن‌ها بعد از نزول قرآن بشر به اين مطالب علمی دست يافت. از اين رو برخی مفسران قرآن اين مطالب را اعجازهای علمی قرآن دانسته‌اند. البته ادعاهای ديگری نيز در مورد اعجازهای علمی قرآن شده است كه مورد نقد قرار گرفته است.
اين انديشمند قرآنی كشورمان بيان كرد: گروه دوم، اشارات علمی شگفت‌آميز قرآن است. برخی آيات قرآن به مطالب علمی و قوانين جهان اشاره می‌كند كه شگفتی هر خواننده‌ای را بر می‌انگيزد. اما از آنجا كه اين مطالب به صورت ديدگاه‌های غيرمشهور در مراكز علمی، توسط برخی دانشمندان مطرح شده بود، اعجاز علمی قرآن به شمار نمی‌آيد. بلكه نوعی مخالفت با ديدگاه‌ها و نظريه‌های مشهور در علوم آن عصر به شمار می‌آيد كه شگفت‌آور است و دلالت بر عظمت علمی قرآن دارد. از آن جمله، اشارات قرآن به حركت زمين و پيدايش حيات از آب، ممنوعيت شرابخواری و ... است.
حجت الاسلام رضايی اصفهانی گفت: گروه سوم، اشارات علمی انديشه‌ساز قرآن است كه آياتى كه اشاره به آسمان، زمين، انسان، حيوانات و طبيعت مى كند و انسان را به تفكر در آنها دعوت مى كند و گاهى آنها را نشانه خدا و معاد مى شمرد. ولى مطلب شگفت آميز يا اعجازآميزى از ظاهر آيات قابل استفاده نيست، اين‌گونه آيات توجه انسان را به نمودهاى آفرينش زيباى الهى جلب مى كند و زمينه ساز رشد علمى بشر را، به ويژه در علوم تجربى، فراهم مى سازد.
وی تصريح كرد: گروه چهارم، نظريه‌پردازی‌های علمی قرآنی است. برخی از آيات علمی قرآن مطالبی را بيان می‌كند كه علم هنوز بدان ها دسترسی پيدا نكرده و هر چند از نظر علوم تجربی به اثبات نرسيده است اما دليلی نيز برای نفی آن مطلب قرآنی نداريم و از آنجا كه وحی نوعی دانش قطعی و از سرچشمه الهی است، در صحيح بودن آن شكی نيست هر چند برای اثبات آنها فعلاً شواهد تجربی در دست نداريم و ممكن است مثل برخی موارد ديگر از پيشگويی‌های علمی قرآن (مثل نيروی جاذبه طبق آيه 2 / رعد و 10/ لقمان و ...) در آينده اثبات شود.
اين نويسنده گفت: اين موارد را می‌توان بعنوان نظريه‌های علمی قرآنی مطرح كرد، و همچون ديگر تئوری‌های علمی به دنبال شواهد تجربی آنها بود كه در اين باب نظريه وجود موجودات زنده در آسمان‌ها را می توان گفت كه اين نظريه از برخی آيات قرآن همچون آيه 29 / شوری قابل استفاده است.
حجت الاسلام رضايی اصفهانی يادآور شد: يكی از انتقاداتی كه به پيروان اديان گفته می شود اين است كه مسلمانان منتظر اين هستند كه يك مطلب علمی كشف شود و سپس آنها ادعا كنند كه اين مطلب پيش از اين در قرآن بوده است. اين انتقاد تا حدی درست است كه مسلمانان بايد با استفاده از بسط و گسترش نظريه پردازی ها از قرآن كريم، بتوانند اين اعجازهای علمی را از قرآن كريم استخراج كنند.
