تاثير شگرف طنين قرآن بر سلامت روح و جسم بيماران
گروه سلامت: عضو هيئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی كرج گفت: بر اساس تحقيقات ميدانی، طنين دلنشين صوت قرآن بر سلامت جسم و روح بيماران تأثير شگرف و قابل‌توجهی دارد.
حجت‌الاسلام و المسلمين محمدحسين توانايی، عضو هيئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی كرج در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) با اشاره به اين مطلب گفت: تاثير صوت و لحن قرآن بر ارتقای سلامت انسان‌ها و بهبود وضعيت روحی و روانی بيماران به اثبات رسيده است؛ زيرا آيات قرآن، كلام الهی است و به صورت طبيعی بر روی سلامت انسان و درمان بيماران تاثيرگذار خواهد بود.
همچنين در ادامه وی با اشاره به دستورات قرآن كريم برای ضرورت شادی و شاد زيستن، گفت: قرآن كريم به مسئله شادی و نشاط در آيات متعدد از جمله آيه 58 سوره يونس «قُلْ بِفَضْلِ اللّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْیَفْرَحُواْ هُوَ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ؛ بگو به فضل و رحمت خداست كه [مؤمنان] بايد شاد شوند و اين از هر چه گرد مىآورند بهتر است» اشاره و راهكارهای آن را بيان فرموده است.
توانايی با اشاره به برخی راهكارهای شادی و شاد زيستن در جامعه، گفت: يادآوری موهبت‌ها و رحمات الهی، مهمترين پيشنهاد برای ترويج شادی و شادمانی در جامعه است كه بايد برای ترويج آن به نحو مطلوب از آموزش و پرورش و دانشگاه‌ها آغاز كنيم تا از سنين پائين‌تر زمينه نشاط و شاد زيستن در جامعه فراهم شود.
وی با اشاره به ضرورت آموزش راهكارهای شاد زيستن بر اساس آموزه‌های دينی به افراد از سنين خردسالی، گفت: افراد بايد بدانند كه در وهله نخست، ايمان با شاد بودن تعارضی ندارد، بلكه اين دو مكمل يكديگر هستند و انسان مؤمن بايد بنا به دستور خداوند شاد زندگی كند و غم و اندوه نبايد او را از پا درآورد يا در او جا خوش كند.
توانايی با اشاره به اينكه غم و اندوه نبايد در زندگی مؤمن آشكار شود، ادامه داد: اگر غمی در زندگی مؤمنان رخ نمود نبايد در وجود آنها جا خوش كند، بلكه بايد با توكل به ذات باری‌تعالی از آشكار كردن آن تا حد ممكن بپرهيزد و آن را در درون خود مخفی كند تا از وجود او ذايل شود.
وی با اشاره به اينكه آداب معاشرت كه در رأس آن، شاد زيستن است بايد به كودكان آموخته شود، گفت: حد و مرزهای شادی و شاد زيستن بايد در مراكز آموزشی به افراد آموزش داده شود و معلمان به عنوان نخستين راهكار آموزش شاد زيستن به دانش‌آموزان بياموزند كه موهبت‌های الهی را كه خداوند به آنان عطا فرموده است بر روی كاغذ بنويسند و يادداشت كنند تا به صورت كاربردی روحيه شادی در جامعه تقويت شود.
توانايی در پايان گفت: فردی كه احساس كند خداوند به او لطف بسيار كرده است معمولا احساس غم و اندوه نمی‌كند، بلكه احساس موفقيت در او رشد می‌يابد و روزنه‌های اميد روشن می‌شود كه گام ديگری در دستيابی به موفقيت‌های بعدی او است.
همچنين در ادامه وی با اشاره به دستورات قرآن كريم برای ضرورت شادی و شاد زيستن، گفت: قرآن كريم به مسئله شادی و نشاط در آيات متعدد از جمله آيه 58 سوره يونس «قُلْ بِفَضْلِ اللّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْیَفْرَحُواْ هُوَ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ؛ بگو به فضل و رحمت خداست كه [مؤمنان] بايد شاد شوند و اين از هر چه گرد مىآورند بهتر است» اشاره و راهكارهای آن را بيان فرموده است.
توانايی با اشاره به برخی راهكارهای شادی و شاد زيستن در جامعه، گفت: يادآوری موهبت‌ها و رحمات الهی، مهمترين پيشنهاد برای ترويج شادی و شادمانی در جامعه است كه بايد برای ترويج آن به نحو مطلوب از آموزش و پرورش و دانشگاه‌ها آغاز كنيم تا از سنين پائين‌تر زمينه نشاط و شاد زيستن در جامعه فراهم شود.
وی با اشاره به ضرورت آموزش راهكارهای شاد زيستن بر اساس آموزه‌های دينی به افراد از سنين خردسالی، گفت: افراد بايد بدانند كه در وهله نخست، ايمان با شاد بودن تعارضی ندارد، بلكه اين دو مكمل يكديگر هستند و انسان مؤمن بايد بنا به دستور خداوند شاد زندگی كند و غم و اندوه نبايد او را از پا درآورد يا در او جا خوش كند.
توانايی با اشاره به اينكه غم و اندوه نبايد در زندگی مؤمن آشكار شود، ادامه داد: اگر غمی در زندگی مؤمنان رخ نمود نبايد در وجود آنها جا خوش كند، بلكه بايد با توكل به ذات باری‌تعالی از آشكار كردن آن تا حد ممكن بپرهيزد و آن را در درون خود مخفی كند تا از وجود او ذايل شود.
وی با اشاره به اينكه آداب معاشرت كه در رأس آن، شاد زيستن است بايد به كودكان آموخته شود، گفت: حد و مرزهای شادی و شاد زيستن بايد در مراكز آموزشی به افراد آموزش داده شود و معلمان به عنوان نخستين راهكار آموزش شاد زيستن به دانش‌آموزان بياموزند كه موهبت‌های الهی را كه خداوند به آنان عطا فرموده است بر روی كاغذ بنويسند و يادداشت كنند تا به صورت كاربردی روحيه شادی در جامعه تقويت شود.
توانايی در پايان گفت: فردی كه احساس كند خداوند به او لطف بسيار كرده است معمولا احساس غم و اندوه نمی‌كند، بلكه احساس موفقيت در او رشد می‌يابد و روزنه‌های اميد روشن می‌شود كه گام ديگری در دستيابی به موفقيت‌های بعدی او است.
