«جلوه‌های هنر شيعی در نگاره‌های عصر صفوی» چاپ شد
گروه ادب: «جلوه‌های هنر شيعی در نگاره‌های عصر صفوی» با پرداخت به هنر نگارگری در عصر صفوی به تحليل و بررسی هنر شيعيان اين دوره و جلوه‌های معرفتی آن اشاره دارد كه اخيراً انتشارات سوره مهر آن را روانه بازار نشر كرده است.
فاطمه رجبی، نويسنده كتاب «جلوه‌های هنر شيعی در نگاره‌های عصر صفوی» در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) گفت: اين اثر مربوط به هنر مينياتوری نگارگری است كه به طور خاص در دوره صفوی كه اوج تجلی هنر شيعی بوده، به اين موضوع پرداخته است و شامل بحث‌های نظری و عملی در حوزه هنر نگارگری است و بخش‌های عملی آن از موزه كاخ گلستان تهيه شده است.
وی افزود: مضامين شيعی طی اين دوره به صورت خاص مورد مشاهده است كه اين تصاوير شامل تفاسير آيات و روايات دينی است و به طور خاص بيشتر شامل امام علی(ع) و امام حسن(ع) می‌شود؛ چرا كه در دوره‌های قبلی شيعيان تحت تعقيب بوده‌اند و اين موضوع به صورت آشكار درباره ائمه(ع) كار نشده است.
رجبی همچنين عنوان كرد: در دوره تيموری هم آثار خوبی وجود دارد، اما به كثرت و كيفيت دوره صفوی نبوده است؛ در واقع اين دوره به نوعی نماد و مظهر هنر ايرانی و بالاخص هنر شيعی است و با حمايت حكام وقت از هنر، آثار زيادی بر جای مانده است.
اين پژوهشگر هنر اسلامی همچنين به رنگ‌های به كار برده شده در آثار شيعی اين عصر اشاره و اظهار كرد: موضوع اين موارد اسلامی است، مثلاً رويكرد آن، داستان خلقت حضرت آدم است، اما در آن نشانه‌هايی به كار برده‌اند كه شيعی بودن آن را می‌رساند و هنرمندانی آن را به سرانجام رسانده‌اند كه از رنگ‌های سبز درباره امام حسن(ع) و لباس حضرت علی(ع) را به رنگ خاك به كار برده‌اند كه مطابق با لقب حضرت با عنوان ابوتراب است.
وی گفت: نمادهای شكلی، يكی ديگر از نشانه‌های هنر هنرمندان شيعی عصر صفوی است. به طور مثال درختی را نگارگری كرده‌اند كه دارای پنج شاخه و به معنی پنج تن آل عبا(ع) است.
دانش‌آموخته دانشكده هنر دانشگاه شاهد، به منابع به كار برده شده در اين اثر اشاره كرد و ادامه داد: در اين اثر كه حكم پايان‌نامه مقطع كارشناسی ارشد من را داشته است، منابعی چون كتاب‌های «حبيب‌السير» و «احسن الكبار» كه در موزه گلستان نگهداری می‌شود، همچنين اسنادی كه استاد محمدعلی رجبی (استاد نگارگری) ايران در اختيار من گذاشتند به كار برده شده است.
وی افزود: مضامين شيعی طی اين دوره به صورت خاص مورد مشاهده است كه اين تصاوير شامل تفاسير آيات و روايات دينی است و به طور خاص بيشتر شامل امام علی(ع) و امام حسن(ع) می‌شود؛ چرا كه در دوره‌های قبلی شيعيان تحت تعقيب بوده‌اند و اين موضوع به صورت آشكار درباره ائمه(ع) كار نشده است.
رجبی همچنين عنوان كرد: در دوره تيموری هم آثار خوبی وجود دارد، اما به كثرت و كيفيت دوره صفوی نبوده است؛ در واقع اين دوره به نوعی نماد و مظهر هنر ايرانی و بالاخص هنر شيعی است و با حمايت حكام وقت از هنر، آثار زيادی بر جای مانده است.
اين پژوهشگر هنر اسلامی همچنين به رنگ‌های به كار برده شده در آثار شيعی اين عصر اشاره و اظهار كرد: موضوع اين موارد اسلامی است، مثلاً رويكرد آن، داستان خلقت حضرت آدم است، اما در آن نشانه‌هايی به كار برده‌اند كه شيعی بودن آن را می‌رساند و هنرمندانی آن را به سرانجام رسانده‌اند كه از رنگ‌های سبز درباره امام حسن(ع) و لباس حضرت علی(ع) را به رنگ خاك به كار برده‌اند كه مطابق با لقب حضرت با عنوان ابوتراب است.
وی گفت: نمادهای شكلی، يكی ديگر از نشانه‌های هنر هنرمندان شيعی عصر صفوی است. به طور مثال درختی را نگارگری كرده‌اند كه دارای پنج شاخه و به معنی پنج تن آل عبا(ع) است.
دانش‌آموخته دانشكده هنر دانشگاه شاهد، به منابع به كار برده شده در اين اثر اشاره كرد و ادامه داد: در اين اثر كه حكم پايان‌نامه مقطع كارشناسی ارشد من را داشته است، منابعی چون كتاب‌های «حبيب‌السير» و «احسن الكبار» كه در موزه گلستان نگهداری می‌شود، همچنين اسنادی كه استاد محمدعلی رجبی (استاد نگارگری) ايران در اختيار من گذاشتند به كار برده شده است.
