محمود نجابت مدیر گروه طب سنتی و تاریخ پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، عدم نظارت برکاربرد طب سنتی در ایران را بزرگترین خطری دانست که می تواند این شاخه از پزشکی را تهدید کند.
وی گفت: تهدیدی که اکنون متوجه طب سنتی است، تعجیل در استفاده از آن بدون هیچ پایش و پالایشی از سوی ارگان های نظارتی است. با توجه به استقبالی که از جانب مردم نسبت به آن می شود این خطر وجود دارد که بازاری برای سوء استفاده سودجویان از این موضوع به وجود آید.
وی ادامه داد: بسیاری از این سودجویان کسانی هستند که با طی یک دوره یک ماهه و حتی یکساله چنین ادعایی را مطرح می کنند در حالیکه کسی که یک متخصص طب سنتی است خود نخست یک پزشک به معنای امروزی بوده و از طب های اسلامی و ایرانی آگاه باشد و پس از طی دوره های متمادی و تخصصی بتواند در طب سنتی صاحب نظر شود.
اختلاف بین طب اسلامی و طب سنتی در تبیین مفاهیم
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز با تفکیک طب اسلامی و سنتی افزود: اگرچه برخی از ریشه های طب های ایرانی و سنتی در طب اسلامی وجود دارند اما باید این تفکیک را بین هر سه طب قائل بود که هرکدام علاوه بر مشترکات و برخی دستورات مشترک مستقل هستند، طب اسلامی و طب های ایرانی و سنتی در تبیین مفاهیم هم نظر نیستند. بنابراین هیچ وقت نباید گفت طب سنتی همان طب اسلامی است.
وی تصریح کرد: از سوی دیگر در طب اسلامی این سوال مطرح است که آیا منظور از این نوع طب، طبی است که از پزشکان اسلامی ریشه می گیرد یا طبی است که بر اساس سیره نبوی و روایتهای ائمه و دستورات حفظ سلامت متون دینی بنیان گذاشته شده است.
استفاده طب سنتی از پتانسیل های طب اسلامی
نجابت تاکید کرد: آنچه می دانیم این است که طب سنتی از پتانسیل دستورات اسلامی در توصیههای پیشگیری، حفظ سلامت، خود مراقبتی، سبک زندگی، جلوگیری از بروز بیماری ها و نوع تغذیه استفاده کند و در این راه مفید و کارگشا باشد.
وی همچنین استفاده از ظرفیت های مشترک این طب ها را در درمان بیماری قابل توجه ارزیابی کرد و اظهار داشت: اگر در بعضی از درمان های پیشنهاد شده از سوی این طبها بتوان با کار آزمایی بالینی در صحنه عمل آنها را تایید کرد و آنها را محدود به یک دستور مکتوب در یک کتاب خاص نکرد نتایج قابل وصفی در درمان بیماری از این طریق عاید می شود.
توجه به نفس بیمار در پیشگیری از بروز بیماری
مدیر گروه طب سنتی و تاریخ پزشکی شیراز در پایان یکی از کمبودهای طب نوین را درمان بیماری، عدم توجه به نفس بیمار دانست و یادآور شد: با توجه به اینکه در پیشگیری از بروز بیماری از سوی طب سنتی و طب اسلامی توصیه شده است می توان با زنده کردن آن در جاهایی مانند بیماری های روحی که طب نوین نمی تواند کمک چندانی کند، از آن استفاده کرد.