قرآن را با روی خوش و سعه صدر معلم فراگرفتم
گروه چهره‌ها: گیتی علیشاهی، بانوی پیشکسوت قرآنی از حضورش در جلسات قرآن و لحظات خوش آن می‌گوید و معتقد است که سعه صدر و اخلاق خوش معلم در فراگیری بسیار مؤثر است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، گیتی علیشاهی، مدرس و پیشکسوت قرآن کریم در سال 1334 در خانواده مذهبی در تهران متولد شد. پدربزرگش روحانی بود و اولین بار هنگامی که نوای تلاوت قرآن پدربزرگش را می‌شنود به یادگیری این معجزه جاوید علاقه‌مند می‌شود، او با افتخار می‌گوید: «علاقه به قرآن در تمامی نوه‌ها مانده و کماکان پابرجا است» .
علیشاهی که حافظ شش جزء ابتدایی قرآن کریم است و این شش جزء را طی یک سال(1370) و به روش مهد قرآن و به صورت روزی یک صفحه، حفظ کرده است، ادامه می‌دهد: «از قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به دنبال جلسات قرآن بوده‌ام و به طور پراکنده در این جلسات حضور پیدا می‌کردم».
علیشاهی هنگامی که 20 سالش بود به صورت تخصصی به واسطه معرفی یکی از دوستانش با دوره‌ها و کلاسهای قرآن سازمان حج و اوقاف سابق آشنا می‌شود. او اظهار می‌کند: «آغاز تخصصی یادگیریم پس از انقلاب اسلامی و با کلاسهای قرآن سازمان اوقاف و امور خیریه بود که به خوبی خاطرم است اولین مربی‌ام در این کلاس‌ها پروانه امیری بود».
وی با اشاره به سایر اساتیدی که از محضرشان بهره‌مند شده است، ادامه می‌دهد: «همچنین از محضر اساتیدی چون محمد بنیادی و بهنام هژبرپور بهره بردم که صوت و لحن و نغمات قرآنی را با بهنام هژبرپور همراه شدم».
همسر مشوق و همراه
او که حدود 60 بهار از زندگی‌اش می‌گذرد، درباره مشوق بودن همسرش و همراهی‌اش در گام نهادن بهتر و بیشترش در این راه می‌گوید: «سال 54 ازدواج کردم. همسرم قاضی دادگستری است و در حال حاضر نیز در تهران دارای دفتر وکالت است و ثمره ازدواجم چهار فرزند است».
علیشاهی که به دلیل شغل همسرش و منتقل شدنش به کرمانشاه مجبور می‌شود حدود شش سالی را در کرمانشاه زندگی کند، بیان می‌کند: «مجموعه‌ای از آموزش‌هایی را که در تهران دیده بودم در آنجا تکمیل کردم و هنگامی که حفظ شش جزء ابتدایی قرآن را به اتمام رساندم به عنوان مربی قرآن در دانشگاه علوم قرآنی کرمانشاه که مربوط به حج و اوقاف می‌شد، مشغول به فعالیت شدم و برایم کلاس گذاشتند. همچنین به دلیل اینکه دوره نغمات را نزد استاد بهنام هژبرپور دیده بودم، اداره کلاسهای قرآن دانشگاه علوم قرآنی کرمانشاه را نیز برعهده‌ام گذاشتند، سپس در خانه نور کرمانشاه به مدت دو سال به عنوان مربی حفظ و قرائت و آموزش صوت و لحن مشغول شدم».
هنگامی که از او درباره فرزندانش می‌پرسم که آیا در راه او گام نهادن یا نه با لبخندی می‌گوید: «فرزندانم به دلیل اینکه دنبال درس رفته‌اند و یا بعضاً تشکیل خانواده داده‌اند، 100 درصد که نه اما تا حدودی در راه قرآن هستند».
او دوباره به همراهی همسرش در گام نهادنش در این راه اشاره می‌کند و می‌گوید: «همسرم با قرآن، معانی و مفاهیمش و حتی نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه آشنایی کامل دارد و شاید همین آشنایی‌اش موجب شد تا من نیز از این چشمه بی‌انتها و بی‌همتا بهره‌مند شوم و لذا پا به پای من به دنبال معرفی کلاسهای قرآنی خوب به من بود».
علیشاهی گریزی می‌زند به اولین جلساتی که قبل از انقلاب بعد از پیگری‌اش به آن رسید و می‌گوید: «آنقدر دنبال کلاس قرآن بودم که جلسه بانوی مسنی به نام «خدیجه گوهری» که بیشتر او را به نام فامیل همسرش «نعمتی» می‌شناسند، در حوالی تهران‌پارس بهم معرفی شد».
این مدرس قرآن ادامه می‌دهد: «این بانو که فکر می‌کنم در حال حاضر حدود 100 سال دارد و کلاس‌هایش کماکان برپا است، هنگامی که از او خواستم تا به من قرآن را آموزش دهد، موافقت کرد که روزی یک ساعت بعدازظهر‌ها به من قرآن را یاد دهد. خاطرم است که هنگامی که ظهرها بچه‌ها را از مدرسه می‌آوردم و بلافاصله ناهارشان را می‌دادم به سرعت و با شوق برای فراگیری قرآن به منزلش می‌رفتم».
داوری مسابقات قرآن آموزش و پرورش در سطح منطقه، استان و کشوری
او که با قاطعیت، سعه صدر، خوش اخلاقی، حوصله و مهربانی این بانوی قرآنی «گوهری» را با وجود اینکه سنی ازش گذشته بود در ایجاد انگیزه‌اش برای ادامه راه مؤثر می‌دانست، می‌گوید: «روخوانی و روان‌خوانی قرآن را از این پیشکسوت قرآن آموختم».
علیشاهی که سال 79 به تهران آمد و از آن زمان مشغول به آموزش قرآن و همکاری با آموزش و پرورش شده است. همچنین داوری مسابقات قرآن آموزش و پرورش در سطح منطقه، استان و کشور را برعهده دارد، ادامه می‌دهد: «در حال حاضر نیز مدیریت مدرسه قرآن در منطقه 6 برعهده دارم که در این مدرسه صبح‌ها به آموزش جزء سی‌ام قرآن کریم و الفبای فارسی و عربی می‌پردازیم. همچنین قرآن را به صورت حفظ اشاره و با معنی به کودکان آموزش می‌دهیم».
این مدرس قرآن که از سال 72 فعالیت‌های قرآنی‌اش را به صورت اصلی و اساسی آغاز کرده است، بیان می‌کند: «همچنین بعد از ظهرها نیز در این مدرسه قرآن، کلاسهای روخوانی، روان‌خوانی و تجوید ویژه دانش‌آموزان مقاطع دبستان تا دانشگاه و معلمان تشکیل می‌شود».
او که به عنوان فعال قرآنی در بیست‌ویکمین مجمع قاریان شهر تهران از سوی فرهنگ‌سرای قرآن در مسجد امام صادق(ع) طی سال 91 مورد تجلیل قرار گرفته است، می‌گوید: «تاکنون توفیق دیدار با مقام معظم رهبری برایش مهیا نشده است و دلش می‌تپد برای روزی که ان‌شاء الله بتواند با جامعه قرآنی به دیدار ایشان برود».
علیشاهی که معتقد است گام نهادن در راه قرآن هم از نظر دنیایی دارای احترام است و هم از نظر معنوی و اخروی دارای اجر و ثواب است، ادامه می‌دهد:«خوشحال هستم که در حال حاضر نیز به عنوان مدیر مجموعه‌ای قرآنی سعی در آشنا کردن نونهالان با این معجزه جاوید هستیم».
او می‌گوید: «همین که کودکی از بچگی‌اش با قرآن مأنوس می‌شود هرگز در اجتماع به اشتباه، گرفتار نمی‌شود، بلکه در برابر انحرافات و گمراهی‌های جامعه واکسینه می‌شود. تربیت قرآنی که کودک از پایه داشته باشد موجب می‌شود تا او هنگام ورود به جامعه لغزش پیدا نکند. به ویژه توجه به قرآن در دوره نوجوانی و جوانی در مقطع راهنمایی که شکل‌گیری شخصیت‌ها از این دوران است، بسیار مؤثر و تأثیرگذار است».
