به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، شب زندهداری در دورهای از زمان محدود به شبهای قدر بود و روایت داستانهای هزار و یک شب و شاهنامه، دور همان کرسی که اهل خانواده دورهم جمع میشدند و به نقل این داستانها مینشستند و یا شبهایی که مردم در یک فضای معنوی گردهم میآمدند و با خدای خودشان خلوت میکردند.
امروزه مردم به ویژه جوانان شب زندهدار تر شدند! اما به نوعی متفاوت از گذشته. امروزه حتی جای شب و روز برای جوانان متفاوت شده است یعنی شبها بیدارند و روزها در خواب، یا بهتر بگوییم در خواب غفلت.
امروزه عرض اندام در دنیای مجاز بسیار مهمتر از حضور صحیح در دنیای حقیقی است و همین تکنولوژی سبب برهمزدن بسیاری از معادلات زندگی انسان شده است.
از آنجا که در سکوت شب میتوان فرصت خوبی برای خلوت کردن با معبود را داشت، متأسفانه فضای مجازی و به ویژه شبکههای اجتماعی به واسطه جذابیتهای بصری این سکوت شب را به هم میزند و شب زنده داری تبدیل میشود به عادتی که تهی از ارزشهای معنوی است.
شبکههای اجتماعی، مهمان ناخواندهای است که قریب به دو دهه میشود که وارد محفل خصوصی خانوادههای ایرانی شده است. تا جایی که کاربران، خصوصیترین مواردشان را با دیگران در آن نقطه به اشتراک میگذارند. امروزه همه کاربران بیشترین وقت خود را در این شبکههای اجتماعی میگذرانند و آنقدر مشغول جذابیتهای این شبکهها میشوند که حواسشان به عقربههای ساعت نیست و تا پاسی از شب بیدارند و مشغول گشت و گذار در فضای مجازی هستند.
جایگزینی شبزندهداریهای معنوی با شکنجه بیداری
امروزه دیگر خبری از شبزندهداریهای معنوی جوانان نیست چراکه شبکههای اجتماعی محفل جدیدی را برای شبزندهداران باز کرده است، شبهایی که با لایکزدن، کامنتگذاشتن و چت کردن به صبح رسانده میشود.
براساس روایاتى از امامان معصوممان بر احیای شب نیمه شعبان تأکید بسیاری شده است و نیمه شعبان همان شب قدر و تقسیم ارزاق و عمرها است، و در بعضى از این روایات آمده که شب نیمه شعبان، شب امامان(ع) است و شب قدر، شب رسول خدا(ص) است.
همچنین روایت شده که رسول اکرم(ص) میفرماید: شب نیمه شعبان در خواب دیدم جبرئیل بر من نازل شد و فرمود: اى محمّد(صلى الله علیه و آله) در چنین شبى خوابیدهاى؟ گفتم: این شب چه شبى است؟ فرمود: شب نیمه شعبان است برخیز. مرا بلند کرد و به بقیع برد، و سپس جبرئیل فرمود: سرت را بلند کن زیرا در این شبها درهاى رحمت خدا در آسمان به روى بندگان باز است، همچنین درِ رضوان، درِ آمرزش، درِ فضل، درِ توبه، درِ نعمت، درِ جود و سخاوت، درِ احسان باز است، خداوند به عدد پشمها و موهاى چرندگان در این شب گنهکاران را آزاد مىکند، پایان عمرها در این شب، تعیین مىگردد، رزقهاى یک سال در این شب تقسیم مىشود و حوادث یک سال در این شب معیّن مىشود.
زمانی که تأکید بسیاری بر این شب عزیز شده است، چه بسا قدرش را بدانیم و در احیای این شب نیمه شعبان تلاش کنیم.
همیشه زمان برای گشت و گذارهای مجازی وجود دارد، اما گاهی در ساعتهای مجازی گم میشویم و دیگر راهی برای بازگشت به ساعت های حقیقی وجود ندارد.
همیشه میتوان برای وبگردی وقت گذاشت اما گاهی فرصتهایی در یک سال وجود دارد که دیگر تکرار نخواهد شد. شب نیمه شعبان، شب احیا همان فرصتی است که اگر قدرش را ندانیم دیگراثری از آن را شاهد نخواهیم بود.
قدر این شب زندهداریها را بدانیم، شبهایی که مملو از برکات و ارزشهای معنوی است و این شبهای پربرکت را فدای شبهای دنیای مجازی نکنیم.