به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، عاشوریفر فعال قرآنی در رابطه با اطلاق لفظ قاری بینالملل بر روی قاریان گفت: متأسفانه در بحث مسابقات و برنامههای قرآنی، لفظ بینالمللی به قاری اطلاق میشود که ضروروتاً بتواند در تراز اول کشور تلاوت کند و به رتبه نخست مسابقات کشوری دست پیدا کند و پس از گذراندن این مراحل به مسابقات بینالمللی خارج از کشور اعزام شود تا در صورت کسب مقام نخست، آن فرد قاری بینالملل نامیده شود، اما به نظر بنده این عملکرد صحیح نیست و دلایل بسیاری برای قابل پذیرش نبودن این شیوه رفتاری وجود دارد؛ زیرا در بسیاری از مسابقات شاهد بودیم که با اختلاف صدم یا حتی کمتر از صدم رتبه قاری مشخص شده است.
امتیازدهی بر اساس مقدار صدم، مبنای صحیحی ندارد
وی در ادامه سخنانش افزود: به عنوان مثال در مسابقهای نفر اول تا نفر دوازدهم تنها یک نمره با یکدیگر اختلاف داشتند و این نشان میدهد که تا چه میزان این رقابتها شدید است و به نظر میرسد امتیازی که بر اساس صدم داده میشود نمیتواند از مبنای صحیحی برخوردار باشد، اگر فینال مسابقات برگزار شده را بتوانیم بار دیگر تکرار کنیم خواهیم دید که رتبهها تغییر پیدا کردهاند.
عاشوریفر در رابطه با ضعف سیستم نمرهدهی در مسابقات بینالمللی عنوان کرد: نفر نخست این مسابقات به خارج از کشور اعزام میشود اما به نفر دوم، آنطور که باید و شاید بها داده نمیشود و به همین جهت است که بسیاری از قاریان پس از آنکه نتوانستند رتبه نخست مسابقات را کسب کنند در این زمینه دچار دلزدگی شدهاند و بحث قرائت قرآن را به طور کامل کنار گذاشتهاند، به همین دلیل است که گمان میکنم اطلاق لفظ بینالملل به کسی که صرفاً در مسابقات رتبه نخست را کسب میکند صحیح نیست، ما با قاریانی مواجه هستیم که به کشورهای خارجی همانند مالزی، اندونزی و سوریه اعزام شدند و رتبه دوم یا سوم را کسب کردهاند، اما همچنان به نامیدن قاریان بینالمللی به این افراد خودداری شده است.
این فعال قرآنی به بیان معیار بینالمللی نامیدن قاریان پرداخت و گفت: به نظر بنده قاری اگر بتواند در یک سبک ایدهآل چه از لحاظ فنی و چه از دیدگاه مستمعین و اساتید مورد تأیید قرار بگیرد میتوان عنوان قاری بینالمللی را برای او در نظر گرفت؛ البته یک سری عوامل باید تعیین شود که آیا این فرد میتواند قاری بینالملل باشد یا خیر؛ زیرا حتی اگر قاری بینالمللی نامیده نشده باشد اما بتوان یک تلاوت تأثیرگذار و ماندگار از این فرد شنید، کافی است؛ البته شاید مسابقه بخشی از مسیر پیشرو باشد اما هشتاد درصد راه باید به گونهای دیگر طی شود تا بتوانیم یک قاری تراز اول کشوری داشته باشیم.
شرط ورود به دانشگاه الأزهر، حافظ بودن شرکت کنندگان است
وی ادامه داد: غیر از یادگیری بحثهای تجوید، صوت و لحنی که قاریان در حضور اساتید باید آن را بیاموزند برخی دیگر از مسائل است که قاریان باید درصدد دانستن آن برآیند، از جمله آشنایی با تفسیر و مفاهیم قرآن که بنده در بین قاریان حتی قاریان تراز اول آن را کمتر میبینم.
عاشوریفر با بیان اینکه قاری بینالمللی باید حافظ قرآن نیز باشد، عنوان کرد: قاریان مصری دراین زمینه میتوانند الگوی ما باشند؛ آنها از صد سال پیش به بعد، شرط ورودشان را به دانشگاه الأزهر مصر حافظ بودن دانشجویان دانستند تا پس از حفظ قرآن کریم به دانشگاه ورود پیدا کنند و علوم قرآنی را بیاموزند.
وی تصریح کرد: غیر از یادگیری و حفظ قرآن و تفسیر، بحث اختلاف قرائت میتواند در این زمینه شخص را یاری دهد؛ زیرا بنده از قاریان میشنوم که با اعزام به برخی از کشورها و دانستن اختلاف قرائت، بازخورد خوبی را در آن کشورها دریافت کردهاند؛ زیرا در برخی از کشورها روش قرائت «حفص از عاصم» که در کشور ما مرسوم است متداول نیست و آنها به شیوه «ورش» قرائت میکنند، واضح است که اگر شما نیز در آنجا به شیوه «ورش» تلاوت کنید آن کشورها حلاوت بیشتری را دریافت خواهند کرد.
بی توجهی مردم به مفاهیم، علت ناشکیبایی آنان در استماع قرائتهای طولانی
این فعال قرآنی در بیان دغدغه و آرزوی قرآنی خود، به این کلام مقام معظم رهبری اشاره کرد و گفت: مقام معظم رهبری فرمودند که آرزوی بنده این است در مجلسی که قرآن خوانده میشود مردم حضور بیابند و قرآن را بفهمند، همانگونه که در مجلسی که مداح میخواند مردم گرد هم میآیند و اشک میریزند، ما معمولاً در جلسات قرآن با این معضل روبرو هستیم؛ زیرا مردم با معانی آشنا نیستند و به همین جهت، شکیبایی و حلم شنیدن قرائتهای طولانی را ندارند، بنده به عنوان یک قاری عرض میکنم آن زمان که 15 یا 20 دقیقه قرائت میکنید به تدریج پی میبرید که جمعیت مردم در حال کاهش است.
وی افزود: شاید دغدغه بنده نیز همین سخن مقام معظم رهبری باشد که فرمودند مردم اگر حقیقتاً قرآن را بفهمند به تبع آن میتوانیم تلاوتهای بهتر و طولانیتری را ارائه دهیم؛ همچنین به هماهنگ بودن پوشش قاریان معتقد هستم و براین باورم که باید چگونگی شکل و مدل آن، کارشناسی شده باشد؛ اما نظرات و عقاید دوستان و اطرافیان در رابطه با نحوه پوشش، آنچنان مورد پذیرش بنده نیست، شاید بسیاری از افراد بگویند که ما از قاریان مصری تقلید میکنیم زیرا آنها دارای یک پوشش خاص هستند، اما میتوان با استفاده از سنتهای کشور خود و نحوه پوششی که گذشتگان ما بهکار میبرند و تلفیقی از پوششهای اسلامی، به یک پوشش زیبا و شکیل درخور شأن یک قاری قرآن دست یافت.
به خواننده پاپ برای اجرای برنامهای 16 میلیون میدهند!
عاشوریفر در رابطه با حقالقدم قاری گفت: با توجه به زحماتی که یک قاری در این حیطه متقبل میشود تا بتواند خود را به درجات و سطح نخست کشوری برساند شاید دریافت مبلغ از سوی آنان چیزی نباشد، همانطور که شما در رشتهها وهنرهای دیگر در قبال اثر هنری خود مبلغی را دریافت کنید؛ البته ممکن است این قیاس، قیاس خوبی نباشد زیرا که بنده معتقدم که بحث قرائت قرآن بالاتر از یک هنر و یک رسالت است زیرا شما با کلام خدا مستقیماً در ارتباط هستید و آن را قرائت میکنید، دون شأن قرآن است که بخواهیم سر بحث حقالقدم و حقالزحمه قاریان به بحث بپردازیم.
وی عنوان کرد: آن مبلغی که معمولا در نظر گرفته میشود بسیار پایین است، البته در برابر اساتید باعث شرمساری است که این مطلب را عرض کنم؛ اما از زمانی که بنده قرائت را شروع کردم و حداقل 20 سال است که به صورت حرفهای وارد عرصه تلاوت شدم آنگونه که باید، حقالزحمه پرداخت نمیشود.
این فعال قرآنی با بیان اینکه گاهی در برنامهای به یک خواننده موسیقی پاپ برای اجرای یک ساعت و نیم، 16 میلیون میپردازند، افزود: متأسفانه به یک قاری که زحمات و مرارتهای بیشماری متحمل شده و برای دستیابی به سطح نخست کشوری مراحل بسیاری را پشت سر گذاشته است مبلغ اندکی در نظر گرفته میشود؛ اگر بخواهیم به این موضوع با چنین نگرشی بنگریم چه بسا باید بسیار پیش از اینها بحث قرائت قرآن را کنار میگذاشتیم و به دنبال رشتههای هنری دیگر میرفتیم، اما این عشقی که قاریان و حافظان دارند موجب شده است که بروز چنین مسائلی برایشان مهم نباشد و دوستان در رابطه با فعالیتهای قرآنی خود با خداوند معامله کنند.
یک ساعت خلوت قاریان مصری پیش از تلاوت
وی ضمن اشاره به ضربالمثل «سخنی که از دل برآید لاجرم بر دل نشیند» بیان کرد: قاریان بر این مبنا باید بحث خضوع و خشوع در تلاوت را افزایش دهند و مبحث دیگری که نیاز است به آن توجه نشان دهند بحث مفهومی و تفسیری قرآن کریم است؛ از برخی از اساتید شنیدم که در خاطرات بسیاری از قاریان مصری آمده است و یا در کتب اشاره شده است که یک قاری مصری ساعتی پیش از آغاز تلاوت، در یک مکانی خلوت مینشسته و با گریستن و انابه از خداوند، درخواست یاری و کمکرسانی میکرده است که بتواند آنچنان که باید کلام الهی را به گوش مستمعین برساند.
عاشوریفر در پایان عنوان کرد: اگر یک قاری بخواهد با مستمعین خود ارتباط برقرار کند باید اخلاق خود را نیکو کند و از محرمات اجتناب بورزد و واجبات خود را دقیق و در زمان خود انجام دهد که اگر این اتفاق رخ دهد خضوع و خشوع قاریان افزایش مییابد و موجب برقراری ارتباط میان قاری و مستمع میشود.