تئاتر دینی نیازمند تحول در ساختار مدیریتی و هنری است
گروه هنر: حضور پیشکسوتان در عرصه کارگردان و تولید که موجب پختگی آثار می‌شود و حضور جوانان در عرصه سیاستگذاری و تصمیم‌گیری که پویایی و نوآوری را به دنبال دارد، لازمه تئاتر دینی است.
محمدرضا عطایی‌فر، نویسنده و کارگردان تئاتر در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: یکی از دلایلی که موجب اعتبار یک اثر نمایشی می‌شود فراهم آوردن شرایطی برای فعالیت یک گروه نمایشی حرفه‌ای به سرپرستی و کارگردانی اشخاصی مجرب و پیشکسوت در غرصه هنرهای نمایشی است، افرادی که تنها نام پرآوازه آنها در حوزه تئاتر، مخاطبان را برای تماشای هر اثری به وجد می‌آورد.
وی ادامه داد: صرفنظر از متن و روایتی متفاوت از هر پیشامد و واقعه‌ای به زبان تئاتر اگر چنین روایتی را یک کارگردان خبره و چهره تئاتر هدایت کند قطعاً اثر نمایشی دارای وجوه جذبه فراوانی خواهد شد که هر مخاطب مشکل‌پسندی را هم متقاعد کند که برای دیدن آن سر از پای نشناسد.
عطایی‌فر تصریح کرد: متأسفانه در عرصه تئاتر دینی و ارزشی سالهاست که به این مهم توجه جدی صورت نگرفته است و با وجود آنکه می‌توان این امر را به یک کارگردان پیشکسوت و خبره تئاتر محول کرد که به واسطه حضور وی در امر هدایت یک گروه تئاتری،شاهد شور و شوقی بیشتری در میان مردم و مخاطبان باشیم،این عرصهمجالی برای عرض اندام گروه ها و نفرات جویای نام و جوان تئاتری است.
این کارگردان تئاتر افزود: البته جوانگرایی و بهادادن به فعالیت نسل جوان هنری تضمین‌کننده آینده عرصه فرهنگ و هنر این کشور است اما باید به این نکته نیز توجه کرد که هنر دینی و به ویژه تئاتر نیازمند الگوسازی است و باید از میزان علاقه و اشتیاقی که در میان مخاطبان نسبت به هنرمندان چهره و پیشکسوت تئاتر وجود دارد در راستای جذب حداکثری مخاطب و رونق تئاتر دینی حداکثر استفاده را کرد.
وی در ادامه گفت: از آن سو عرصه مدیریتی تئاتر نیازمند تزریق روح و جانی تازه با طرز فکری به روز و منطبق بر خواست‌های بحق و متفاوت مخاطب کنونی تئاتر است که حضور نسل جوان را در عرصه تصمیم‌گیری را لازم و ضروری می‌سازد که باز متأسفانه این عرصه با تفکری پیر و نخ‌نما مواجه است.
عطایی فر اطهار داشت: با همه احترامی که نسبت به حضور چهره‌های باسابقه و محرب عرصه مدیریتی تئاتر باید قائل بود اما باید بگویم که این عرصه نیاز به اندیشه نو و کارآمدی دارد که ابتکار عمل را به دست گرفته و با اتخاذ تصمیماتی کارآمد و نو در عرصه تئاتر دینی و ارزشی این حوزه را از شکل خنثی و منفعل خود خارج سازد.
وی در پایان تأکید کرد: بی تردید اندیشه کمال گرا و قوام یافته در تولید آثار نمایشی دینی در کنار نوآوری در تصمیمات مدیریتی و سیاستگذاری تئاتر دینی قادر خواهد بود در آینده وضعیت نمایش‌های دینی و آئینی ما را بسامان ساخته و زین پس شاهد تبلور این گونه نمایشی در خور و شأن موضوعات آن که با باورها و عقاید ما عجین شده است باشیم.
