به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، نتایج یک پژوهش پرستاری در کشور نشان داد که میان سلامت معنوی و کیفیت زندگی در پرستاران ارتباط معناداری وجود دارد.
اين مطالعه مقطعي- تحليلي با عنوان «ارتباط سلامت معنوي و کيفيت زندگي در پرستاران» بر روي ۹۳ نفر از پرسنل پرستاري بيمارستان شهيد هاشمي نژاد مشهد در سال ۱۳۹۰ انجام شد و پرسشنامه کيفيت زندگي SF36 و سلامت معنوي SWBS که روايي و پايايي آنها مورد تاييد قرار گرفته است توسط پرستاران تکميل شد.
نمره کيفيت زندگي از ۱۰۰-۰ و سلامت معنوي از ۱۲۰-۲۰ محاسبه شد، داده ها با استفاده از آزمون هاي مجذور کاي، تي مستقل، دقيق فيشر، ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چندگانه به روش قدم به قدم و رگرسيون لجستيک و بوسيله نرم افزار SPSS 15 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و سطح معني داري در اين مطالعه ۰.۰۵ در نظر گرفته شد.
براساس نتایج یافتهها میانگین سنی افراد تحت پژوهش ۳۲ سال و سابقهکاری ۸.۶ سال بود ۳۴.۸ درصد را مردان و ۶۵.۲ درصد را زنان تشکیل میدادند. میانگین نمره کیفیت زندگی ۶۴.۳۸ و سلامت معنوی ۹۴.۳ بود که در دو جنس تفاوت معناداری وجود نداشت.
کيفيت زندگي و سلامت معنوي به ترتيب در ۲۱.۵ و صفر درصد افراد پائين، ۴۵.۲ و ۶۱.۳ درصد افراد متوسط و ۳۳.۳ و ۳۸.۷ درصد افراد بالا بود. رگرسيون چندگانه نشان داد که سلامت معنوي با ابعاد مختلف کيفيت زندگي ارتباط مثبت و معنيداري دارد. آزمون رگرسيون لجستيک نشان داد که با افزايش ۱۰ درصد به نمره سلامت معنوي، نسبت شانس کیفیت زندگی ۱.۷۸۱ برابر خواهد شد .