به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن کریم(ایکنا) به نقل از
خبرگزاری آناتولی ترکیه، سارایوو، پایتخت کنونی کشور بوسنی و هرزگوین شهری است که
در سال 1463 میلادی به تصرف امپراطوری عثمانی در آمد. در این دوره مساجد بسیار
زیبایی از جنس چوب در گوشه و کنار این شهر ساخته شد که هنوز تعداد زیادی از این
مساجد پا بر جاست.
این مساجد چوبین اگرچه از لحاظ مساحت خیلی بزرگ نیستند،
اما شیوه معماری منحصر به فرد و استفاده از چوب در ساخت این مساجد توجه هر گردشگری
را به خود جلب میکند.
از این مساجد چوبین که در خیابانها و محلههای قدیمی شهر
سارایوو قرار دارد، در روزگاران دیرین هم به عنوان محلی برای عبادت و هم به
عنوان مرکزی برای تدریس علوم دینی استفاده میشده است.
حکایتهای زیادی در خصوص ساخت این مساجد در سارایوو وجود
دارد. برخی بر این عقیدهاند که پس از تصرف این شهر توسط امپراطوری عثمانی، مساجد بزرگی در
میادین این شهر ساخته شد، اما این مساجد گنجایش لازم برای حضور همه نمازگراران را نداشت.
به همین دلیل مردم سارایوو با همکاری یکدیگر به ساخت مساجدی از جنس چوپ که هزینه کمتری
برای آنان صرف میشد، پرداختند.
برخی دیگر نیز علل ساخت این مساجد را وجود مراکز تجاری در
اطراف آن میدانند. از دیدگاه آنان نمازهای ظهر و عصر در مساجد بزرگ شهر و نمازهای
صبح، مغرب و عشاء نیز در این مساجد چوبین اقامه میشده است.
یکی از ویژگیهای دیگر مساجد چوبین سارایوو این است که از
اسامی مردم عادی اما متدین برای نامگذاری این مساجد استفاده شده و نام درباریان و
سلاطین کمتر به چشم میخورد. برخی از این نامها عبارتاند از مساجد «بوزاجی» و «چرکچی»
که از نامهای دو تن از بانیان این مساجد برگرفته شده است.
تعدادی از این مساجد نیز توسط اقشار خاص جامعه ساخته شده
است. برای مثال کسانی که شغلشان چرمسازی بوده، برای اینکه بوی پوست حیوانات موجب
ناراحتی دیگران نشوند، مسجد ویژهای را برای کارکنان این حرفه ساختهاند.
وظیفه رسیدگی به وضعیت مساجد چوبی یعنی مرمت و غبارروبی را
نیز سازندگان آن مساجد عهدهدار بودهاند. به گونهای که این مساجد را انگار جزئی از
خانهشان تلقی میکردند.
قرن شانزدهم هجری به عنوان یک عصر طلایی در احداث مسجد در
شهر سارایوو توصیف میشود. در این قرن شهر
سارایوو دارای 8 مسجد بزرگ و 118 مسجد محلی بوده است.
پس از امپراطوری عثمانی در دوره امپراطوری اتریش ـ مجارستان تعداد 22 مسجد به دلایل مختلف تخریب شد که به همت شهروندان این مساجد مجددا مورد مرمت قرار گرفت.
مرتضی کریمی