معضلی به نام تلاوت مسابقه ای و مجلسی که فقط در ایران معنی دارد

به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا)، وحید نظریان قاری ممتاز و اهل استان کرمانشاه، قاری افتخاری روز دوم رقابت های سی و چهارمین دوره مسابقات بین المللی قرآن بود که تلاوت بسیار خوبی ارائه داد و تقریبا تمام حاضران در سالن به ویژه نمایندگان کشورهای خارجی را تحت تأثیر قرار داد.
نظریان همواره با وجود ارائه تلاوت های تاثیرگذار در مسابقات اوقاف توفیق چندانی نداشته است و شاید سؤالی که در ذهن مخاطبان شکل می گیرد، همین عدم موفقیت باشد.
وی پس از تلاوت کوتاهش در غرفه خبرگزاری ایکنا حاضر شد و در بیان کرد: جو سالن طبعا قرآنی است و جو مسابقات نیز بسیار خوب و معنوی است، تلاوت بنده هم خوب بود هرچند که از قبل، دوستانم در مورد سیستم صوتی انتقاداتی داشتند که نگران شده بودم، اما صوت هم به نظرم خوب بود و جایگاه استقرار نیز مناسب بود، البته خودم نشسته، راحت ترم اما عده ای صندلی را می پسندند و خیلی عالی بود.
قاری ممتاز قرآن در ادامه تصریح کرد: کشورمان به سمت کارهای بزرگ در حال حرکت است و به همین دلیل باید از مسئولان تقدیر کرد، اما یک ایراد که به نظر بنده دارد، امسال که تجمیع مسابقات را شاهد هستیم به نظر می رسد از قبل برای آن یک مقدار برنامه ریزی کارشناسانه نبوده و خیلی به آن فکر نشده و برای آن برنامه ریزی منسجمی داده نشده و شاهد بی برنامگی هایی هستیم باید در سال های آینده رفع شود.
نظریان در مورد تلاوت های مسابقه ای و مجلسی گفت: نظر شخصی بنده که با توجه به تجربه سی سال تلاوت قرآن است، این است که چیزی به اسم تلاوت مسابقه ای و مجلسی نداریم، در کشور ما چنین چیزی باب شده و مسئولان و اساتید باید این مسئله را واکاوی کنند؛ چرا که این موضوع به یک معضل برای هنر تلاوت تبدیل شده است.
وی گفت: در سطوح پایین تر بحث تلاوت مجلسی و مسابقه ای مطرح است، اما وقتی یک شخصی حرفه ای تلاوت می کند دیگر چنین بحثی مطرح نیست، قاریان مصری مانند منشاوی و مصطفی اسماعیل و حصان، مگر مسابقه داده اند که اینطور می خوانند؟
نظریان در ادامه تصریح کرد: اگر بخواهیم از جنبه هنری تلاوت را در نظر بگیریم باید توجه کنیم که خواندن قرآن از لحاظ صوتی، لحنی و تجویدی چارچوبی دارد که همه اینها در خدمت تجوید است اما اگر بخواهیم به این شکل که در مسابقات به آن می پردازیم ادامه دهیم بعد از سی و چند سال ثابت شده است که از این مسابقات، قاری خارج نمی شود، اگر هم باشد خیلی به ندرت چون دست و پای قاری که یک هنرمند است بسته می شود و مانند این است که به یک نقاش بگوییم بدون دست نقاشی کن و این در حالی است که چنین چیزی امکان پذیر نیست.
وی بیان کرد: هنرمند باید آزاد باشد، خطوط قرمزی وجود دارد و باید حد استاندارد تجوید و ... رعایت شود، اما این که بگوییم کشش مد در فلان جا مثلا سه و نیم حرکت شد این را که ما درجه سنج نداریم که تشخیص دهد و داوران از کجا این را می فهمند؟
نظریان گفت: خطوط قرمز باید رعایت شود، اما به نظرم اگر قاریان بزرگ و برجسته مصری هم به ایران بیایند و در فرآیند مسابقات قرار گیرند نمی توانند تلاوت مناسبی داشته باشند و از دور مسابقات خارج می شوند. مسابقات را نهی نمی کنم که بد است، خیر در مسابقات، حول محور قرآن جمع می شوند و خیلی هم عالی است اما بحث بنده چیز دیگری است.
قاری ممتاز قرآن در ادامه تصریح کرد: به جای مسیر مسابقات باید بگوییم هرکس می خواهد تلاوت قرآن کند باید اجازه تلاوت داشته باشد مانند کشور مصر که همه چیز را از آنها الگو گرفته ایم، باید یک هیئت متشکل از دو موسیقی دان، دو ملحن، دو استاد صوت و دو یا چند نفر استاد تجوید حضور داشته باشند و این افراد به قراء نمره دهند.
وی در ادامه افزود: هیئت داوران بعد از تلاوت قاری، مشورت می کنند و اجازه تلاوت می دهند. یک قاری با توجه به قدرت لحنی شاید تجوید را در حد اعلا نتواند رعایت کند، اما قاری که از توان صوتی کمتری برخوردار باشد می تواند تجوید را بهتر از حد استاندارد رعایت کند، اما باید قبول کرد که استاندارد درجه پایین تر هم خوب است.
قاری ممتاز قرآن تصریح کرد: ضمن این که در مسابقات قرآن شانس هم خیلی دخیل است، یک موقع ممکن است قاری سر حال نباشد و در طول سال 1000 تلاوت درجه یک داشته باشد، اما در مسابقات ممکن است برای قاری مشکلی پیش بیاید و نتواند کار خود را به درستی انجام دهد.