ابوالقاسم علیدوست تشریح کرد:
مولفه‌های الگوی پایه پیشرفت
گروه دانشگاه: رئیس اندیشکده فقه و حقوق اسلامی در مراسم افتتاحیه ششمین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، به تشریح ویژگی‌های الگوی پایه پیشرفت پرداخت.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، حجت‌الاسلام والمسلمین ابوالقاسم علیدوست، رئیس اندیشکده فقه و حقوق اسلامی صبح امروز 13 اردیبهشت‌ماه، در مراسم افتتاحیه ششمین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت با اشاره به ویژگی‌های الگوی پایه پیشرفت، اظهار کرد: در شمارش ویژگی‌های الگوی پایه پیشرفت، ابتدا نگاهمان به کشور و نیز به آموزه‌های دینی و اسلامی باید باشد. الگویی که تعریف می‌شود با توجه به تعریفی است که از اسلام داریم؛ دینی جامع که ناظر به همه شئون جامعه است، اسناد الگوی پایه نیز باید با نگاه به این مقوله باشد.
وی افزود: ویژگی دیگر از حیث معرفتی، عدالت است. از سر اتفاق نیست که یکی از اندیشکده‌ها، عدالت نام دارد. در حوزه و دانشگاه این نزاع را شاهدیم که عدالت مفهومی پیشین‌دینی یا پسین‌دینی است. در الگوی پایه باید مقوله عدالت و به‌طور عام همه مسائل جای گیرد.
علیدوست ادامه داد: در تنظیم اسناد، دستمان بسته نیست، اما باز هم نیست، در این مسیر باید شریعت‌مدار و فقه‌محور حرکت کنیم و آنچه تنظیم می‌شود، باید متناسب با این دو محور باشد.
وی با اشاره به ویژگی دیگر الگوی پایه پیشرفت خاطرنشان کرد: ویژگی دیگر این الگو؛ بحث اخلاق و معنویت است. واقعیت این است که اگر ما بهترین الگو را ارائه دهیم و پیشرفت‌های ظاهری نیز داشته باشیم، یعنی تمدن به حسب ظاهر ایجاد شود، اما فاقد اخلاق و معنویت باشد، شکست خواهد خورد. معنویت مانند لباسی سرتاسری باید بر اندام این اسناد پوشیده شود.
رئیس اندیشکده فقه و حقوق اسلامی با اشاره به دیگر ویژگی الگوی پیشرفت، گفت: محور دیگر، نگاه و توجه به تزاحم‌ها و موانع است. در برنامه‌ریزی‌ها و تنظیم اسناد، ظرفیت‌ها و قابلیت‌ها را باید می‌بینیم و بر اساس این‌ها برنامه‌ریزی می‌کنیم، اما در مسیر با تزاحم‌ها و موانع برخورد می‌کنیم. اگر در تنظیم اسناد، به ویژه اسناد پایه، چه رسد به طرح‌ها و مصوبات، به این‌ها توجه نشود، نهایتا مجبور به دوخت و دوزهایی خواهیم بود.
وی افزود: گاهی حرکاتی انجام می‌شود که پیش‌بینی نشده، باید در تنظیم‌ها؛ تزاحم دو مصلحت، دو مفسده یا یک مصلحت و یک مفسده در نظر گرفته شود.
علیدوست گفت: اگر بتوانیم به جایی برسیم که آنچه گفته شد، عملی شود، کافیست اقتضائات بومی را عملی کنیم و به جهان عرضه نماییم. اگر کسی بپرسد؛ پس از ۴۰ سال چه برنامه و طرحی دارید، پاسخ ما چیست؟ باید بپذیریم برنامه‌ای نداریم که به او ارائه دهیم و به درد دیگران بخورد.
وی ادامه داد: این حرف یک سال، دوسال و پنج سال نیست، ما باید بتوانیم ضمن استفاده از ادبیات کشورمان، از ادبیات و زبان جهانی بهره بگیریم، به این معنی که عوام بفهمند و خواص بپسندند.
رئیس اندیشکده فقه و حقوق اسلامی در پایان سخنان خود با تاکید بر لزوم توجه به اسناد و بندها در سطوح و لایه‌های گوناگون عنوان کرد: کارها باید سلسله مراتب داشته باشد، اگر سندی تنظیم می‌شود، باید در چند سطح دیده شود، سطح خلاصه، سطحی وسیعتر و ... اگر بندی مطرح می‌شود، باید ساعت‌ها درباره‌اش مذاکره شود، جلساتی گذاشته شود تا همان یک بند تصویب و تایید شود.
وی افزود: ویژگی دیگر از حیث معرفتی، عدالت است. از سر اتفاق نیست که یکی از اندیشکده‌ها، عدالت نام دارد. در حوزه و دانشگاه این نزاع را شاهدیم که عدالت مفهومی پیشین‌دینی یا پسین‌دینی است. در الگوی پایه باید مقوله عدالت و به‌طور عام همه مسائل جای گیرد.
علیدوست ادامه داد: در تنظیم اسناد، دستمان بسته نیست، اما باز هم نیست، در این مسیر باید شریعت‌مدار و فقه‌محور حرکت کنیم و آنچه تنظیم می‌شود، باید متناسب با این دو محور باشد.
وی با اشاره به ویژگی دیگر الگوی پایه پیشرفت خاطرنشان کرد: ویژگی دیگر این الگو؛ بحث اخلاق و معنویت است. واقعیت این است که اگر ما بهترین الگو را ارائه دهیم و پیشرفت‌های ظاهری نیز داشته باشیم، یعنی تمدن به حسب ظاهر ایجاد شود، اما فاقد اخلاق و معنویت باشد، شکست خواهد خورد. معنویت مانند لباسی سرتاسری باید بر اندام این اسناد پوشیده شود.
رئیس اندیشکده فقه و حقوق اسلامی با اشاره به دیگر ویژگی الگوی پیشرفت، گفت: محور دیگر، نگاه و توجه به تزاحم‌ها و موانع است. در برنامه‌ریزی‌ها و تنظیم اسناد، ظرفیت‌ها و قابلیت‌ها را باید می‌بینیم و بر اساس این‌ها برنامه‌ریزی می‌کنیم، اما در مسیر با تزاحم‌ها و موانع برخورد می‌کنیم. اگر در تنظیم اسناد، به ویژه اسناد پایه، چه رسد به طرح‌ها و مصوبات، به این‌ها توجه نشود، نهایتا مجبور به دوخت و دوزهایی خواهیم بود.
وی افزود: گاهی حرکاتی انجام می‌شود که پیش‌بینی نشده، باید در تنظیم‌ها؛ تزاحم دو مصلحت، دو مفسده یا یک مصلحت و یک مفسده در نظر گرفته شود.
علیدوست گفت: اگر بتوانیم به جایی برسیم که آنچه گفته شد، عملی شود، کافیست اقتضائات بومی را عملی کنیم و به جهان عرضه نماییم. اگر کسی بپرسد؛ پس از ۴۰ سال چه برنامه و طرحی دارید، پاسخ ما چیست؟ باید بپذیریم برنامه‌ای نداریم که به او ارائه دهیم و به درد دیگران بخورد.
وی ادامه داد: این حرف یک سال، دوسال و پنج سال نیست، ما باید بتوانیم ضمن استفاده از ادبیات کشورمان، از ادبیات و زبان جهانی بهره بگیریم، به این معنی که عوام بفهمند و خواص بپسندند.
رئیس اندیشکده فقه و حقوق اسلامی در پایان سخنان خود با تاکید بر لزوم توجه به اسناد و بندها در سطوح و لایه‌های گوناگون عنوان کرد: کارها باید سلسله مراتب داشته باشد، اگر سندی تنظیم می‌شود، باید در چند سطح دیده شود، سطح خلاصه، سطحی وسیعتر و ... اگر بندی مطرح می‌شود، باید ساعت‌ها درباره‌اش مذاکره شود، جلساتی گذاشته شود تا همان یک بند تصویب و تایید شود.
