عوض شدن معماری و دکوراسیون منازل و افزایش فشار روانی در جامعه

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، شاید به توان ساختار شهرسازی، دکوراسیون و معماری منازل را نیز از راه‌های ایجاد مصرف بیشتر کالاهای فرهنگی به شمار آورد. توضیح اینکه با افزایش جمعیت و روند توسعه‌یافتگی، سیاست‌های شهرسازی و معماری به ویژه در کلان‌شهرها زمینه را برای رشد عمودی ساختمان‌ها فراهم کرد و پدیده آپارتمان‌نشینی را طی دهه‌های اخیر در ایران به وجود آورد.

با انتقال جمعیت از روستاها به شهرها و به ویژه کلان‌شهرها، رفته‌رفته جمعیت در سطح مالی متوسط به پایین که به خانه‌های ارزان‌قیمت نیاز داشتند رو به فزونی گذاشت و این اتفاق، بنگاه‌داران و سرمایه‌گذاران مسکن را به ساخت خانه‌های کوچک ارزان‌قیمت ترغیب کرد؛ خانه‌هایی که دور تا دور آن با واحدهای دیگری احاطه شده بود و در بیشتر آن‌ها، بخش‌های مختلف، شامل سالن پذیرایی، اتاق‌های خواب، آشپزخانه و ... به صورت فشرده‌ در کنار هم قرار داده شده بودند.

زندگی در آپارتمان‌هایی که حریم شخصی انسان را بیش از حد محدود ساخته بود به تدریج زمینه را برای به وجود آمدن اختلال‌هایی از جمله استرس و افسردگی فراهم کرد؛ علاوه بر این، از خودبیگانگی یکی دیگر از آسیب‌های زندگی مدرنیته بود که می‌توان آن را از عوامل بسیار مهم انحطاط  جوامع انسانی به شمار آورد.

اما محدود کردن محل زندگی انسان به یک واحد کوچک که بین ساختمان‌های مرتفع دیگری احاطه شده و ماشینی‌ شدن انسان در دنیای مدرن چه آثاری را بر جای می‌گذارد؟ شاید به توان افزایش خشونت و پناه‌ بردن سیل عظیمی از مردم به ویژه جوانان به بارها و دنسینگ‌های شبانه را از تبعات سبک زندگی پر استرس در محیط منزل و محیط کار در جوامع غربی به عنوان الگوی توسعه‌یافتگی دانست؛ وقتی یک انسان در هر روز در ساعات مشخصی مشغول کار در یک اداره شود و بعد از اتمام ساعت کار، به خانه‌ای برگردد که بازهم به دلیل وضعیتی که در ابتدا توضیح داده شد، استرس را بر او وارد می‌‌آورد شاید جایی جز کلاب‌های شبانه برای تخلیه فشارهای وارد آمده از این روزمرگی‌ها برایش وجود نداشته باشد.

 از نگاه دینی، به این دلیل که رشد یک انسان به رشد آگاهی او از خود، جهان و خداوند بستگی دارد، «خودآگاهی» به عنوان یک اصلِ بسیار ضروری در رشد فرد و جامعه انسانی از اهمیت قابل توجهی برخوردار است؛ از آنجا که با توجه به مطالب پیش‌تر توضیح داده شده، مدل معماری و محیط نامناسب، اثرات مخربی بر روح انسان دارد، می‌توان حضور در محیطی مناسب و مدل معماری مناسبِ محل زندگی را یکی از مؤلفه‌های بسیار تأثیرگذار در شناخت انسان نسبت به خود، جهان و خداوند به شمار آورد که این شناخت، خود به رشد فردی و اجتماعی در جوامع منجر خواهد شد. 

وقتی محیط زندگی به جای وارد آوردن استرس و ایجاد افسردگی به انسان‌ها آرامش را هدیه داد، به تبع، شاهد کاهش آسیب‌ها و ناهنجاری‌های اجتماعی خواهیم بود. هرچند مطلب گفته‌ شده تنها یکی از متغیرها و عوامل مؤثر بر رسیدن به جامعه‌ای مطلوب و آرمانی است اما نقشی اساسی را در رسیدن به این هدف ایفا می‌کند.