به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) آیتالله العظمی جوادی آملی 11 دیماه، در ادامه تفسیر سوره واقعه گفت: خداوند با تاکید بر اینکه ما «عذب فرات» یعنی آب شیرین و خنک را برای شما نازل کردیم به پرسش از مخاطبان پرداخته و فرموده است، که این آب را آیا ما نازل کردیم و یا شما؟.
وی افزود: در ادامه تاکید فرمود که ما اگر میخواستیم آن را ملح اجاج؛ یعنی شور، قرار میدادیم؛ این تاکید برای آن است که ما شکرگزار باشیم.
این مفسر بیان کرد: قرآن کریم فرمود اگر شکرگزار باشید ما خود شما را زیاد میکنیم؛ زیرا شکر سبب سعه صدر و علم و عقل و صحت و گاهی هم مال انسان میشود.
وی بیان کرد: در مورد آتش نیز در این سوره همین پرسش مطرح است که درختی که از آن بهره سوخت و سوز دارید را ما آفریدیم؛ بنابراین اگر کشاورزی و آبیاری و تامین وسایل سوخت و سوز است باید برای «تذکره» الهی باشد تا بدانیم آفرینش را خدایی عالم و حکیم اداره میکند.
این مفسر قرآن عنوان کرد: با وجود اینکه کفار، خدا را آفریننده میدانستند ولی پرورش و اداره را به فرشتگان و دیگران و بت ها نسبت میدادند و صنم و وثن را میپرستیدند و ارباب متفرقون را انتخاب کردند؛ در حالی که اصرار خدا این است که هیچ ربی غیر خدا در عالم نیست.
آیت الله جوادی آملی بیان کرد: دو چیز در عالم، مسئولیتآور است؛ اینکه ما در برابر چه کسی مسئول هستیم و دیگری سرنوشت نهایی ما کجاست؟؛ بنابراین توحید و معاد، مسئولیتپرور است و افراد را در برابر خود و جامعه مسئولیتپذیر میکند؛ ولی اگر کسی توحید را قبول نکرد و با خدا رابطه نداشت؛ دعا و تضرعی ندارد و اگر معادباور نباشد برایش هر کار بد و خوب یکی خواهد شد.
این مفسر تصریح کرد: ملائکه و اسباب عالم و اهلبیت نیز وسیله هستند تا خلاف نکردن و فضیلت را تقویت کنیم که منشا آن، تفکر معادی است.