زندگی در محیط کفر، توجیه برای نافرمانی خدا نمی‌شود/ معنای «قد قامت الصلوة» از لسان امام علی(ع)
گروه حوزه‌های علمیه: مفسر قرآن کریم با بیان اینکه همه انسان‌ها در عالم ذر، خداوند را شهود کرده‌اند، تاکید کرد: بنابراین زندگی در محیط کفر و در خانواده ناسالم توجیه قابل قبولی برای نافرمانی از دستورات خداوند نیست.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی امروز 8 بهمن در درس تفسیر خود گفت: اسماء حسنای هر آیه ضامن مضمون همان آیه است.
وی افزود: قرآن در جایی که بخواهد از قهر خداوند سخن بگوید سخن از صفات جلالیه و در جایی که سخن از رحمت است صفات متناسب به کار رفته است.
آیت‌الله جوادی آملی بیان کرد: علم الهی مطلق است و تحت شماره در نمی‌آید؛ بنابراین خداوند با همه چیز است اما نه چیزی در آن است و نه خدا در چیزی است.
این مفسر قرآن تصریح کرد: گاهی معیت خداوند قهریه است که نسبت به کفار جاری است و خداوند در کمینگاه کفار است تا آنان را بگیرد همچنین در مورد متقین و محسنین نیز فرمود که خداوند با آنان معیت دارد و از آنان حمایت می‌کند؛ یعنی قهر و مهر خدا با هم جمع می‌شود.
صاحب تفسیر تسنیم با اشاره به روایات مرتبط با رویت خدا گفت: در روایات نقل شده که در عالم ذر، همه در محضر خدا تعهد داده و خدا را با شهود، دیده‌اند؛ همچنین کسانی که اهل یقین و شهود هستند خدا را در دنیا و قبل از قیامت، شهود می‌کنند؛ زیرا براساس محکمات قرآن، خداوند نه در دنیا و نه در قیامت دیده نخواهد شد.
وی تاکید کرد: این مباحث برای آن است که به ما بگویند مبادا بگوئید ما در خانواده‌ای بودیم که خبر نداشتیم و یا در محیط کفر بودیم؛ بلکه پیام الهی در فطرت همه وجود دارد.
این مفسر قرآن با اشاره به اهمیت مناجات با خدا با بیان اینکه مصیبت‌های ائمه(ع) مخصوص فاطمیه و غیر فاطمیه نیست و همیشه در مصیبت بوده‌اند گفت: صدوق نقل کرده که امام علی در صحنه‌ای حضور داشت و موذن اذان می‌گفت: امام گریه کرد و وقتی موذن فارغ شد؛ حضرت جملات اذان و اقامه را به استثنای حی علی خیرالعمل(که معلوم است چرا معنا نشده است) را معنا فرمود تا به قد قامت‌الصلاة رسید؛ امام فرمود: وقت الزیارة و المناجات و وصول الی الله عزو وج ل و کرامته و غفرانه و عفوه و رضوانه؛ یعنی بلند شوید و با او مناجات کنید؛ این است نماز و این علی می‌خواهد و گریه علی(ع) که بفهمد این زیارت خدا یعنی چه.
