حسین نوقابیان مقدم، یک حافظ قرآن 32 ساله که توانسته در مسابقات قرآنی استانی و یک بار در مسابقات کشوری رتبه آورد، در گفتوگو با ایکنا از خراسانجنوبی اظهار کرد: در سال 86 در تربیت معلم آیتالله طالقانی قم پذیرفته شدم و یک سال بعد شروع به حفظ قرآن کردم.
وی افزود: به توصیه و تشویق استادم موفق شدم در طول سه سال موفق به حفظ قرآن به همراه ترجمه شوم و از همان زمان فعالیتهای قرآنی خود اعم از تدریس، محافل، مسابقات و... تا امروز انجام میدهم.
این حافظ قرآن بیان کرد: در خصوص تأثیر قرآن در زندگی فردی و اجتماعی خود میتوانم به جرأت بگویم، قرآن شخصیت من را عوض کرد و نگاه من را به زندگی و اطرافیانم کاملا هدفمند و با برنامه کرد.
نوقابیان مقدم ادامه داد: با دانشآموزان و همکاران در فضای مدرسه و هم در اجتماع سعی میکنم با الگوی قرآنی خود با بهرهگیری از پیامبر اکرم(ص) و با بهترین اخلاق رفتار کنم.
وی افزود: مشکلی که در توسعه فعالیتهای قرآنی در کشور ما وجود دارد این است که فعالیتهای قرآنی در حاشیه قرار دارد و این خود باعث میشود فرهنگ قرآنی در بین مردم جایی نداشته باشد.
این حافظ قرآن بیان کرد: علاوه بر این متولیان قرآن در کشور زیاد هستند و هر مجموعهای با سلیقه خود کار میکند و چه خوب بود یک وزارت قرآنی در کشور وجود داشت تا فعالیتهای قرآنی به صورت منسجم در آن برنامهریزی میشد.
نوقابیان مقدم ادامه داد: اینکه چرا دراستان حافظ و قاری بینالمللی نداریم، مسئلهای است که یک جواب ندارد، اما دلایل مهمتر آن است که برنامهریزی برای آن وجود ندارد.
وی افزود: نهادهای مجری و حافظان و قاریان با هدف بینالمللی کار نکردهاند و مسئولان نیز چنین توقعی از آنها نداشتهاند، بلکه جزء چند استانی هستیم که تنها برای پاسخ به بخشنامه مسابقه برگزار میکنیم.
این حافظ قرآن بیان کرد: عدم اطلاع و همچنین نداشتن دغدغه کافی در این خصوص نیز از دیگر مشکلات است و برگزارکنندگان مسابقات قرآنی خود تجربه چنین مسابقاتی را ندارند و نیز در جذب نخبگان قرآنی فعالیت نمیکنند.
نوقابیان مقدم اظهار کرد: سوال اینجاست که نوجوانان قرآنی که در شهرهای مختلف استان فعالیت دارند، چند باردر صداوسیما و رسانهها دیده شدهاند.
وی با بیان اینکه صداوسیما در انعکاس محافل قرآنی ضعیف عمل کرده است، تصریح کرد: سازمان اوقاف و امور خیریه به جز برگزاری مسابقات فعالیت شاخصی انجام نمیدهند؛ البته انتقاد به اوقاف تنها نیست و تمام نهادهای قرآنی در این خصوص مسئولیت دارند، گاهی کوتاهی میکنند.
این حافظ قرآن یادآور شد: دغدغه نهادها و فعالان قرآنی گویا دغدغه قرآن نیست؛ بلکه موضوع این است که در بین تمام این فعالیتها تنها افراد به خود فکر میکنند و جامعه اسلامی و قرآنی را درنظر نمیگیرند.
انتهای پیام