فساد سیستماتیک و زلزله سیاسی در رژیم صهیونیستی

به گزارش ایکنا، در سال‌های اخیر فساد در بین سیاستمداران رژیم اشغالگر صهیونیستی به شدت گسترده‌ شده و این موضوع مرتبط به جناح سیاسی و حزب به خصوصی نیست. به ‌طور کلی شواهد نشان می‌دهد که فساد  مشكلی عمده در طبقه حاکم در صحنه سیاست اسرائیل محسوب می‌‌شود و تحقیقات بسیاری درباره ادعای نفوذ و رشوه صورت گرفته است.

شاخص احساس فساد در اسرائیل در سال 2018 این رژیم را در رده 34 جهان جای داده است. شاخص احساس فساد (Corruptions Perception Index) موسوم به CPI شاخصی است که رتبه فساد در بخش عمومی یک کشور را در میان سایر کشورهای جهان نشان می‌دهد. سازمان شفافیت بین‌الملل با استفاده از شاخص ادراک فساد، کشورها را برحسب میزان فساد موجود در میان مقامات دولتی و سیاستمدارانشان رتبه‌بندی می‌کند. با این همه فساد در بین سیاستمداران اسرائیلی به معضل تبدیل و باعث کاهش اعتماد عمومی به احزاب و جناح‌های سیاسی شده است.

رئیس و نخست‌وزیر؛ غرق در فساد

در چند سال گذشته، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، به اتهام فساد سیاسی و دریافت رشوه مورد سؤال قرار گرفته، اما نتانیاهو تنها سیاستمدار اسرائیلی نیست که متهم به فساد است. در واقع جمع زیادی از سیاستمداران این رژیم از رئیس جمهور گرفته تا نمایندگان کِنِسِت(پارلمان) با پرونده‌های مختلف فساد سیاسی و اقتصادی درگیر بوده و گاه محکوم شده‌اند.

موشه کاتساو(موسی قصاب)، هشتمین رئیس رژیم صهیونیستی، نمونه برجسته‌ای از وجود فساد در بین سیاستمداران اسرائیلی است. کاتساو در 30 دسامبر 2010 (9 دی 1389) به دو فقره تجاوز به عنف، جلوگیری از اجرای عدالت و اتهامات دیگر متهم و در 22 مارس 2011 (2 فروردین 1390) در  حکمی بی‌سابقه به هفت سال زندان محکوم شد.

ایهود اولمرت، نخست‌وزیر این رژیم از 2006 تا 2009، در جولای2012 (مرداد 1391) متهم به خیانت در امانت و در مارس 2015 (اسفند 1393) متهم به دریافت رشوه شد. در ماه مِی 2015 (خرداد 1393) اولمرت به شش سال زندان محکوم شد، اما حکم وی در دسامبر 2015(آذر 1393) به 18 ماه کاهش یافت.

آریه دری، وزیر داخلی رژیم صهیونیستی، بین سال‌های 1988 و 1993 متهم به گرفتن 155 هزار دلار رشوه در حین خدمت بود و در سال 2000 به سه سال زندان محکوم شد.

وزرا و نخست‌وزیران تنها نمونه‌های فساد در بین مقامات رژیم صهیونیستی نیستند. موارد بسیاری از فساد در بین نمایندگان کنست وجود دارد. برای نمونه نائومی بنومنتال(Naomi Blumenthal)، از اعضای حزب لیکود(حزب نتانیاهو)، در 13 فوریه 2006 (24 بهمن 1384) به اتهام رشوه و جلوگیری از اجرای عدالت محکوم و به 8 ماه حبس، 10 ماه حبس تعزیری و جریمه 75 هزار شِکِل (21 هزار دلار) محکوم شد. یحیل حزان، عضو کنست و از حزب لیکود، نمونه دیگری از مفسدان سیاستمدار صهیونیست است. حزان در دوره دوم و سوم خواندن لایحه برنامه اضطراری اقتصادی در ماه مِی 2003 به دو بار رأی دادن متهم و در ژوئن 2006 به 4 ماه خدمات اجتماعی و شش ماه حبس تعلیقی محکوم شد.

زوال ارزش‌ها، ارمغان فساد سیاستمداران

سؤالی که حالا بیش از هر چیز دیگر اذهان را به خود مشغول کرده، ادامه نخست‌وزیری نتانیاهو با وجود اتهامات و پرونده فساد مالی و سیاسی است. آیا انتخاب یک راست‌گرا برای رأی‌دهندگان مهم‌تر از رهایی ظاهری از سیاستمداران فاسد است؟ عدنان ابوعامر، رئیس گروه علوم سیاسی در دانشگاه امت غزه، این سؤال را در یادداشتی که در وب سایت میدل‌ایست مانیتور منتشر کرده پرسیده است.

در این یادداشت ابوعامر با اشاره به نوع تبلیغات نتانیاهو در انتخابات رژیم اسرائیل، نوشته است: وی به دلیل کاریزمای شخصیتی، نگاه امنیتی و تحریک علیه اعراب پیروز شد. هیچ اشاره‌ای به فساد وی نشده است. در هر صورت، این موضوع از رأی‌دهندگان صهیونیست پنهان شد. این نشان می‌دهد که رأی‌دهندگان در سرزمین‌های اشغالی، به ‌ویژه کسانی که در اردوگاه راست، مذهبی و ملی‌گرایی هستند، بیشتر از یک دولت فاسد نگران آرمان‌ها و سیاست‌های صهیونیستی‌اند.

ابوعامر ادامه می‌دهد: اینکه از او خواسته شده تا دولت ائتلافی تشکیل دهد، او را از رفتن به پای میز محاکمه در دادگاه مستثنا نمی‌کند، زیرا نتانیاهو اکثریت مطلق را در انتخابات به دست نیاورد. بنابراین ممکن است تا چند روز شاهد واقعه‌ای کم‌نظیر باشیم؛ نخست‌وزیری که به‌تازگی انتخاب شده، به عنوان متهم در دادگاه نشسته است و برای آزادی و زندگی سیاسی خود می‌جنگد. نتانیاهو به اتهامات بسیار جدی از جمله فساد، رشوه، کلاهبرداری و خیانت در امانت متهم شده است. انتظار می‌رود دادگاه او مدتی طول بکشد. او اولین سیاستمدار ارشد رژیم اسرائیل نیست که با اتهامات کیفری روبه‌روست. وضعیت وی میزان فساد در حیات سیاسی رژیم صهیونیستی و تأثیر آن بر سیستم کنونی و آینده اسرائیل را تحت تأثیر قرار می‌دهد که تعداد قابل توجهی از سیاستمداران در آن دخیل هستند.

رئیس گروه علوم سیاسی در دانشگاه امت غزه در بخش دیگری از یادداشت خود به موارد مشابه در اسرائیل اشاره کرده و می‌نویسد: شاید برجسته‌ترین سیاستمداری که به زندان افتاده ایهود اولمرت، نخست‌وزیر سابق است که در چندین پرونده رشوه به ارزش صدها هزار دلار، محکوم شد. پیش از او موشه کاتساو، هشتمین رئیس رژیم صهیونیستی بود که مرتکب جرائم جنسی و دو مورد تجاوز جنسی شد. وی به هفت سال زندان محکوم شد.

این کارشناس مسائل سیاسی در یادداشت خود می‌افزاید: گزارش‌های خبری درباره فساد در جامعه اسرائیل به دلیل هزینه‌ای که به حکومت وارد می‌شود، جنجال برانگیز است و این باعث می‌شود که شهروندان سرزمین‌های اشغالی برای توصیف طبقه حاکم از عنوان «رهبر فاسد» کنند؛ این رهبری فضای سیاسی را «آلوده» کرده و بر اعتماد عمومی به نهادهای حاکم تأثیر منفی دارد.

ابوعامر می‌پرسد: انتخاب مجدد نتانیاهو به‌ویژه از نظر وضعیت رژیم اسرائیل در غرب چه عواقبی دارد؟ آیا اگر سطح فساد افزایش یابد، از امتیازات اقتصادی و دیپلماتیک محروم می‌شود؟ کیفرخواست‌های نتانیاهو شامل سه مورد است: امتیازات دولتی، رشوه دادن و انتصابات سیاسی که ظاهراً در بین همه از نخست‌وزیر گرفته تا وزرای وی، اعضای کِنِسِت تا مقامات ارشد گسترده بوده است. رئیس پیشین کنست، آوراهام بورگ (Avraham Burg)، یک بار گفت که مبارزات 2000 ساله برای بقای یهودیان با وضعیت سیستمی که قانون‌گذاران بی‌اخلاق و فاسد آن را اداره می‌کنند، که در برابر اعتراض شهروندان و انتقاد دشمنانشان کر هستند، رو به زوال است.

سرزمین‌های اشغالی در صدر فهرست فاسدترین‌ها

این کارشناس مسائل سیاسی با اشاره به آمارهای بانک جهانی، سرزمین‌های اشغالی را کشوری فاسد دانسته و نوشته است: گزارش‌های بانک جهانی حاکی از آن است که مناطق اشغالی فساد بالایی دارد و در بین کشورهای توسعه‌یافته 8.8 درصد از نرخ «قابل قبول» فراتر رفته است، در حالی که در مقایسه با نرخ کلی، فساد در غرب 4.91 درصد است. بنابراین سرزمین‌های اشغالی در چنگ رژیم صهیونیستی در صدر لیست فاسدترین کشورها قرار دارد.

رئیس گروه علوم سیاسی در دانشگاه امت غزه در توصیف فساد رژیم اسرائیل نوشت: مهمترین تأثیر این فساد و رسوایی‌های رژیم صهیونیستی، زوال ارزش‌ها و «آشفتگی و فروپاشی روح» در جامعه اسرائیلی است؛ نه به خاطر آنچه مخالفان رژیم اسرائیل بیان می‌کنند، بلکه به‌دلیل اعتراض‌های داخلی اسرائیلی‌ها علیه رهبران و کسانی که مدعی رهبری این رژیم هستند. لذا اسرائیل به سمت تاریکی و انقراض کشیده می‌شود. علاوه بر این، 79 درصد از ساکنان سرزمین‌های اشغالی نسبت به آینده این رژیم به دلیل فساد ابراز نگرانی کرده‌اند، در حالی که 75 درصد متقاعد شده‌اند که فروپاشی گسترده است. چراکه وقتی چهره‌های ارشد به فساد متهم می‌شوند، ثبات کل سیستم در معرض خطر است. لذا آینده سیستم سیاسی رژیم اسرائیل به‌طور حتم متزلزل است و این بر نظرات جهانی درباره اسرائیل تأثیر می‌گذارد.

وی ادامه داد: دیپلمات‌های اسرائیلی در سرتاسر جهان گزارش‌هایی از نگرانی حامیان اسرائیل از میزان فساد داخلی این رژیم ارائه داده‌اند و انتشار گزارش‌های مربوط به پرونده‌های فساد مسئولان صهیونیستی به ‌صورت روزانه باعث شده که چهره این رژیم اشغالگر بیش از پیش در جهان لطمه ببیند، چراکه فساد در طبقات بالای جامعه اسرائیل و در بین افراد با قدرت و نفوذ این رژیم رواج دارد.

ابوعامر یادداشت خود را اینگونه به پایان می‌رساند: فساد چنان دامن بسیاری از سران درجه یک رژیم اسرائیل را گرفته که دیگر کار از اتهام و محکومیت آنان گذشته است؛ تا جایی که کارشناسان داخلی این وضعیت را خطرناک‌تر از تهدیدهای خارجی دانسته‌اند و به این ترتیب این وضعیت به یک بار اخلاقی و سیاسی به‌ ویژه برای طبقه سیاسی حاکم این رژیم تبدیل شده است.

ترجمه از محمدحسن گودرزی