بررسی راهکارهای اقناع مخاطب در مناظرات رضوی در فصلنامه «فرهنگ رضوی»
کد خبر: 3925135
تاریخ انتشار : ۰۶ مهر ۱۳۹۹ - ۱۲:۳۱

بررسی راهکارهای اقناع مخاطب در مناظرات رضوی در فصلنامه «فرهنگ رضوی»

سی‌امین شماره فصلنامه علمی «فرهنگ رضوی» شامل 8 مقاله علمی از جمله «بررسی سندی - متنی روایت «الایمان معرفه بالقلب...» نااستواری رویکرد ابن حبان»، «جستاری در راهکارهای موثر بر اقناع مخاطب در مناظرات رضوی»، «بازشناسی فرایندهای مدیریت فرهنگی امام رضا (ع)» و «بررسی روایات امام رضا (ع) در تفسیر روح‌المعانی آلوسی» منتشر شد.

به گزارش ایکنا؛ سی‌امین شماره فصلنامه علمی «فرهنگ رضوی» به صاحب امتیازی بنیاد بین المللی فرهنگی و هنری امام رضا(ع) منتشر شد.

عناوین مقالات این شماره بدین قرار است: «بررسی سندی- متنی روایت «الایمان معرفه بالقلب...» و نااستواری رویکرد ابن حبان»، «جستاری در راهکارهای موثر بر اقناع مخاطب در مناظرات رضوی»، «بازشناسی فرایندهای مدیریت فرهنگی امام رضا (ع)»، «بررسی و تحلیل درون مایه‌های اشعار رضوی شاعران معاصر عرب»، «بررسی روایات امام رضا (ع) در تفسیر روح المعانی آلوسی»، «بررسی و تحلیل معیارهای امام رضا(ع) در نقد روایات عرضه شده بر ایشان»، «تحلیل سبک شناختی «الرساله الذهبیه» امام رضا (ع) در لایه ادبی و زبانی»، «تبیین کاربست حس معنوی مکان جایگزین مفهوم حس مکان (نمونه شاهد: حرم امام رضا (ع))».

راهکارهای اقناع مخاطب در مناظرات رضوی

در چکیده مقاله «جستاری در راهکارهای موثر بر اقناع مخاطب در مناظرات رضوی» می‌خوانیم: «اقناع مخاطب در ارتباط کلامی و غیرکلامی کارکردهای مختلفی دارد و در تحلیل متون، موضوعی حایز اهمیت است و به مثابه وجهی دلالتمند مکمل کلام متکلم است. کلام معصومان ضمن اقناع مردم با آن ها ارتباط برقرار می کند و در جهت متقاعد کردن مخاطبان از کلمات و جملات و عبارات متنوع بهره می گیرد. امام رضا (ع) در مناظرات خویش با صاحبان ادیان و نحله های مختلف فکری از ابزار «اقناع» بهره جسته است. این پژوهش مناظرات رضوی را در دو محور ارتباط کلامی و ارتباط غیرکلامی مد نظر قرار می دهد. نتیجه پژوهش نشان می دهد که حضرت از طریق اقناع کلامی مثل جدال احسن، استناد به منابع معتبر و مستدل و همچنین از طریق اقناع غیرکلامی مثل زبان بدن و خوش خلقی فرد اقناع کننده نسبت به طرف مقابل خود در گفت وگوها بهره برده است. همچنین توجه به باور مخاطب و رد و اصلاح یا تایید آن ها در قالب های مختلف، گویای آن است که آن حضرت به دنبال اقناع مخاطبان با توجه به موقعیت زمانی و مکانی آن هاست و به موقعیت روحی و روانی آن ها نیز توجه دارد.»

فرایندهای مدیریت فرهنگی امام رضا(ع)

در طلیعه مقاله «بازشناسی فرایندهای مدیریت فرهنگی امام رضا (ع)» آمده است: «مدیریت فرهنگی رضوی مبتنی بر فرایندهایی است. هدف اصلی این مقاله بازشناسی فرایندهای مدیریت فرهنگی جامعه در سیره امام رضا (ع) است. روش شناسی این پژوهش بر اساس مطالعات اسنادی به شیوه توصیفی و تحلیلی است. یافته های پژوهش این است که فرایندهای مدیریتی در سیره امام رضا (ع) در مقایسه با مدیریت غرب تفاوت های اساسی دارد. مدیران در برنامه ریزی برای پیشرفت برنامه ها همواره با اتکال بر خداوند، اهداف را پیش بینی می کنند. اولویت برنامه ها بر اساس انجام واجبات و ترک محرمات است؛ ولی برنامه ریزی در غرب بر مبنای سود مادی و نیازهای سازمان است. در سازماندهی، گزینش در چارچوب تخصص و تعهد و عملکرد کارکنان متناسب با حق و تکلیف است ولی در مدیریت غربی گزینش و ارزیابی بر اساس تخصص، تعهد و منافع سازمانی است. رهبری یک استعداد ذاتی متکی بر سنن و افاضات الهی و به دور از هوای نفس و طبق ارزش توحید و عدل حرکت می کند ولی رهبری در غرب، صرفا یک قدرت خودبنیاد است و تاثیرگذاری او، برخاسته از جهان بینی و منافع اوست. در نظارت رضوی، کنترل درونی و بر اساس ایمان به غیب است ولی کنترل در مکتب غرب، بیرونی است.»

روایات امام رضا (ع) در تفسیر روح المعانی

در چکیده مقاله «بررسی روایات امام رضا (ع) در تفسیر روح المعانی آلوسی» آمده است: «تفسیر آیات قرآن کریم با کمک روایات به ویژه احادیث اهل بیت (ع) پیشینه ای به قدمت قرآن دارد و مفسران فریقین برخی از روایت تفسیری را برای تبیین معارف قرآن ذکر کرده اند. از این رو بررسی روایات نقل شده توسط علمای اهل تسنن برای تقریب دیدگاه ها و بیان نکات اشتراک و افتراق دارای اهمیت است؛ ازجمله مفسرانی که روایات اهل بیت را مورد استناد قرار داده است، سید محمد آلوسی از علمای سلفی قرن سیزدهم در تفسیر «روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم» است؛ پژوهش حاضر به بررسی تطبیقی روایات نقل شده از امام رضا (ع) در این تفسیر می پردازد؛ لذا با معرفی مختصر تفسیر روح المعانی و نویسنده آن به بیان تعابیر گوناگون وی از حضرت رضا (ع) پرداخته و منابع مورد استفاده وی در این روایات را بر می شمارد. آنگاه روایات سیزده گانه رضوی نقل شده در تفسیر مذکور را مورد مداقه قرار داده و با بررسی سندی آنها و ذکر منابع احادیث مورد اشاره از کتب حدیثی و تفسیری فریقین، ضمن اشاره اجمالی به محتوای روایات، اشتباهات احتمالی آلوسی را تذکر می‌دهد.»

انتهای پیام
captcha