جایزه جهانی زنان و صلح جهانی راه‌اندازی شود/ حضور چهار زن در تیم مذاکرات صلح با طالبان
سخنرانان خارجی در نشست بین‌المللی «زنان، صلح و امنیت پایدار» بر نقش مهم زنان در پیشرفت صلح و عدالت در جوامع مختلف به ویژه جوامع اسلامی با پیروی از اصول تربیت اسلامی و الگوهای دینی تأکید کردند و تخصیص جایزه جهانی برای فعالیت‌های برتر زنان در زمینه صلح جهانی در زمینه‌های مختلف هنر، ادبیات و تلویزیون و علوم و رفتار انسانی را خواستار شدند.
به گزارش خبرنگار ایکنا، سومین نشست بین‌المللی «زنان، صلح و امنیت پایدار» با حضور معصومه ابتکار، معاون امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری و ۲۵ میهمان از چهار کشور لبنان، سوریه، عراق و افغانستان به همت معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری و جهاد دانشگاهی الزهرا(س) دوشنبه، ۲۷ بهمن در دو پنل صبح و عصر برگزار شد.
تضعیف خطرناک نهاد خانواده در غرب
وی افزود: چیزی که در غرب می‌بینیم نابودکردن بنیان خانواده است. می‌بینیم که برای خانواده اشکال مختلفی به وجود آورده‌اند مثلا ازدواج زن با زن و مرد با مرد. این نکته مهم و در عین حال خطرناک است؛ زیرا به این ترتیب، بهداشت، آموزش و نهاد خانواده از بین می‌رود.
وی در پایان گفت: شناختن حقوق زنان باعث صلح و آرامش در داخل کشورها شده و در نهایت به صلح و آرامش امت اسلامی منجر می‌شود. زندگی در آرامش، از قوانین معطوف به رعایت حقوق همگان از زن و مرد نشئت می‌گیرد. ما عدالت و برابری انسانی بین زنان و مردان را خواهانیم.
نقش مهم زنان سوری در سیاست و اجتماع
دومین سخنران این همایش هاله سلیمان اسعد مدیر دانشگاه «الامة العربیة» در سوریه بود که به مناصب بالای سیاسی و دولتی و نظامی و عرصه قضاوت و حقوق که زنان سوریه در گذشته به آنها رسیده‌اند، اشاره کرد و افزود: حتی در گذشته زنان در این کشور به ریاست پارلمان هم رسیده‌اند.
حضرت زهرا(س)، الگوی زنان در تحقق صلح جهانی
در ادامه فاطمه محمد رعد فعال اجتماعی از لبنان در سخنانی گفت: وظیفه اساسی زنان این است که نقش اجتماعی خود را به خوبی ایفا کنند زیرا ایفای درست این نقش در ارتقای وضعیت جامعه به طور کلی نمود پیدا می‌کند. وی برای ارتقای آگاهی و بهبود وضعیت زنان در جوامع اسلامی پیشنهادهایی به این شرح ارائه کرد:
1- شخصیت حضرت زهرا(س) باید در تحقق صلح و عدالت در منطقه و جهان، الگوی زنان باشد.
2 ـ انجام فعالیت رسانهای روزانه برای پوشش ابتکارات و تلاش‌های زنان نخبه در همه زمینه‌ها و ساختن برنامه‌هایی برای پاسخگویی به شبهات فرهنگی، فکری و سیاسی و سؤالات نسل جوان.
3- ترویج چهره واقعی زن مؤمن فعال و مؤثر در خانواده و اجتماع و مقابله با رسانه‌هایی که سعی می‌کنند خشونت علیه زنان و یا گوشه‌گیری آنها را ترویج کنند.
4- انجام پژوهش‌هایی درباره زنان موفق از نظر فردی و اجتماعی و چاپ و انتشار این پژوهش‌ها در مقابل الگوی غربی.
5- تهیه برنامه‌هایی برای آگاهی‌بخشی زنان از نقش مهم خود در انسان‌سازی و نیز ساختن اجتماع. زیرا تغییر و تحولات از اندیشه شروع می‌شود و چاره‌ای جز افزایش اعتماد به نفس زنان و آگاه شدن آنان از نقش مهمی که در جامعه و خانواده دارند و نقش مهم آنها در تحقق صلح و رفع ظلم وجود ندارد و این امر میسر نمی‌شود مگر با مسلح شدن زنان به سلاح علم و خودسازی.
6- استنباط و استخراج شیوه تربیت اسلامی از خلال آیات قرآن و سیره پیامبر(ص) که راهنمای معتبری در تربیت نسل آینده باشد که اصول اساسی تربیت اسلامی در آن ذکر شود و زنان را از اشتباه در تربیت کودکان و افراط و تفریط در این امر بازدارد. این روش باید به صورت جهانی مطرح شود و الگوی تربیت اسلامی باشد.
7 ـ ایجاد یک سازمان جهانی برای زنان که بتواند از حقوق زنان حمایت کند و زنان بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند و در فعالیت‌ها و برنامه‌های آنان در زمان صلح همراهی کند و در زمان بحران‌ها و جنگ‌ها در کنار آنها بایستد.
8 ـ تخصیص جایزه جهانی برای فعالیت‌های برتر زنان در زمینه صلح جهانی در زمینه‌های مختلف هنر، ادبیات و تلویزیون وعلوم و رفتار انسانی و غیره.
9 ـ ایجاد مرکز رسانهای برای تبیین مواضع درست درباره موضوعات مهم جهانی و تبیین رویکرد عادلانه زنان در قضایای مختلف مثلا جنگ یمن. همچنین برپایی کنفرانس‌های منطقه‌ای و بین‌المللی که بتواند صدای زنان مسلمان را به گوش جهانیان برساند.
پلوشا حسن، مدیر مرکز آموزش برای زنان افغانستان دیگر سخنان این پنل بود. وی با اشاره به قطعنامه 1325 شورای امنيت سازمان ملل متحد در مورد زنان و طلح و امنيت آنان گفت که باید از چنین قوانین بین‌المللی برای امنیت و حقوق زنان در کشورهای جنگ‌زده استفاده شود. تجارب زنان هر کشور خاص آنان است. در این کشورها زنان مستقیما در جنگ حضور ندارند. آنها در زمان جنگ بیشتر درگیر حفظ امنیت و تربیت کودکان هستند.
وی افزود: ما شاهدیم مشارکت زنان در روند سیاسی صلح و مذاکرات مربوطه بسیار کمرنگ است. در افغانستان که از چهار دهه قبل درگیر است از 40 سال قبل، ما به این نتیجه رسیده‌ایم که جنگ و خونریزی نمی‌تواند ما را به هیچ جا برساند.
پلوشا حسن تصریح کرد: در جنگ‌ها زنان بیش از دیگران متضرر می‌شوند. ما باید ببینیم چگونه می‌توانیم صلح را جایگزین جنگ کنیم. باید یاد بگیریم که تنها یک رزمنده قهرمان نیست؛ یک پزشک هم می‌تواند قهرمان ما باشد. زنان ما هر کدام یک قهرمان هستند چون از نهاد خانواده در برابر مصیبت‌های واردشده محافظت کرده‌اند.
این بانوی افغانستانی بیان کرد: ما همیشه متوجه دشمن بیرونی هستیم اما باید بدانیم بزرگترین دشمن در درون ماست. همانطور که خانم ابتکار گفتند صلح پایدار از درون خانواده شروع می‌شود به همین ترتیب صلح در کشورها از داخل آغاز می‌شود. در افغانستان کم کم زنها آموختند که ما کشوری متشکل از اقوام و مذاهب مختلف هستیم و باید با هم همکاری کنیم. بر اثر تلاش‌های زنان، دولت افغانستان دو برنامه چند ساله را تدارک دیده است که یکی از آنها برنامه 2015 تا 2022 که مبتنی بر قطعنامه 1325 سازمان ملل بوده است و ما در آستانه برنامه دوم هستیم.
وی افزود: ما فکر می‌کنیم که دولت‌ها به تنهایی نمی‌توانند در صلح کمک کنند. بلکه زنان و مردان باید در جامعه مشارکت کنند تا آرامش و امنیت برقرار شود. اکنون در تیم مذاکرات صلح با طالبان چهار زن داریم.
پلوشا حسن در پایان گفت: در حالی که مردان در حال جنگ بوده‌اند زنان در حال مطالعه، کارآفرینی و تربیت فرزندان بوده‌اند بنابراین آنها بهتر می‌توانند در روند صلح کمک کنند.
