روز زمین؛ نقطه عطفی در تاریخ ملت فلسطین

 به گزارش ایکنا؛ إسراء البحيصی در العالم نوشت: 45 سال پیش در چنین روزی منطقه الجلیل واقع در شمال فلسطین اشغالی پس از اقدام اشغالگران اسرائیلی در مصادره سرزمین‌های باقی مانده سال 48 که پس از نکبت سال 1948 در آنجا ماندگار شده بودند، شاهد خشم ملت فلسطین بود و از همان زمان فلسطینیان چون خنجری بر پهلوی رژیم صهیونیستی فرو رفته و موجب  نگرانی دائم  رژیم‌های اسرائیلی شدند که از ابتدای دهه هفتاد، طرح توسعه الجلیل را به منظور تغییر بافت جمعیتی ارائه داده بودند.

از همین رو به شهرک‌سازی در سرزمین‌های فلسطینی روی آورده و مصادره اراضی را آغاز کردند که همین مسئله در چنین روزی در سال 1976 حوادثی را رقم زد .آن شب مردم خشمگین الجلیل، سخنین، عرابه و دیرحنا دست به تظاهرات زده و مصادره زمین‌ها را محکوم کرده و سیاست اسرائیل را به چالش کشیدند اما با خشونت سرکوب شدند به گونه‌ای که خیرالدین یاسین از جوانان فلسطینی اهل عرابه به شهادت رسید، صبح سی‌ام مارس که خبر شهادتش منتشر شد گروههای فلسطینی که از خشم منفجر شده بودند تظاهرات اعتراض‌آمیزی برگزار کردند و درگیری‌ها شدت یافت و 5 شهروند (محسن طه از کفرکنا، خدیجه قاسم شواهنه، رجا ابو ریا، خضر خلایله از سخنین، رأفت زهیری از اردوگاه نور شمس در شهر الطیبه ) و صدها نفر نیز با گلوله و باتون زخمی شدند و بدین تریتب روز زمین، نقطه عطفی در تاریخ فلسطین از یوم النکبه 1948 به شمار می‌رود.

از آن زمان روز 30 ام مارس روز یادآوری برای همه جهانیان است که فلسطینیان نمی‌توانند از حقوق خود دست بکشند و بر سر اراضی خود مذاکره کنند و حقوقی دارند و فلسطینیان از حوادث روز زمین، قدرتی برای مقابله با شهرک‌سازی اسرائیل گرفتند.

این چراغ تاریخی تأکیدی بر این است که سناریوی حذف زمین هنوز ادامه دارد و حوادث سال 1976 بخشی از جنایت‌های سریالی است که روزانه اشغالگران اسرائیلی با سلطه‌جویی و اقدامات نازیسمی و با زیر پا گذاردن همه قوانین و توافق‎های بین‌المللی انجام می‌دهند.

مصادره اراضی و تخریب خانه‌ها و شهرک سازی در روز روشن و در انظار جوامع و دنیا ادامه دارد و از تأیید کشورهای عرب عادی ساز، برخوردار است. در دوره ریاست جمهوری ترامپ در مقایسه با دولت‌های پیشین آمریکا، روند شهرک‌سازی در کرانه باختری شدت یافت و در قدس دو برابر شد.

سال گذشته روند شهرک سازی اسرائیل از 20 سال پیش شدیدترین روند را داشت و بیش از 15 هزار شهرک احداث شد و فعالیت‌های شهرک‌سازی نیز شکل دیگری گرفت و با تخریب تأسیسات و منازل فلسطینیان در منطقه واقع شده در «جیم» کرانه باختری که تحت تسلط کامل رژیم اشغالگر است، همراه شد.

مجموع خانه‌هایی که اشغالگران تخریب کردند 1700 خانه و تأسیسات بود و بدتر اینکه مقامات رژیم اشغالگر برای افزایش شمار شهرک نشینان در کرانه باختری و رساندن آن به یک میلیون شهرک نشین برنامه ریزی می‌کنند.

موفقیت آمیز بودن این طرح‌ها نیز فقط به تأیید برخی کشورهای عربی نیاز داشت و این تأییدها موجب شد اشغالگران بیش از پیش به شهرک سازی و تجاوزات خود به سرزمین فلسطین روی آورند.

بنابراین سوپاپ امنیت زمین، پایداری فلسطینیان و ریشه دواندن آنان است و شاید به زودی راه پیمایی‌های بازگشت در مرزهای شرقی نوار غزه برگزار شود که دلیلی بر این است که حتی نسل‌هایی که در این سرزمین نزیسته‌اند هنوز خواهان آن بوده و چانه زدن بر سر آن در افکار فلسطینیان جایی ندارد و امکان ندارد فلسطینیان در روز زمین «توفیق زیاد» شاعر روز زمین را که قصایدی احساسی در این باب سروده را فراموش کنند؛ او این گونه سروده است:

«اینجا بر سینه‌هایتان مانند ماندن بر دیوار باقی می‌مانیم، گرسنه می‌شویم، عریان می‌شویم، مبارزه می‎کنیم، شعر می‌سراییم، خیابان‌ها را با خشم تظاهرات کنندگان پر می‌کنیم و زندان‌ها را پر می‌کنیم از کودکان، نسل پشت نسل، انقلابیونی خواهیم ساخت که در اللد و الرمله و الجليل غیرممکن‌ها را ممکن کنند.