محسن لطفی، تهیهکننده تئاتر «ویلچر» در گفتوگو با ایکنا از خراسان رضوی، اظهار کرد: این تئاتر برای پنجمین سال است که با عناوین مختلف و با برخی تغییرات به روی صحنه میرود و امسال بنا شد این عنوان در مشهد اجرا شود که متأسفانه اجرای این تئاتر با سختیهای بسیاری همراه بود.
وی بیان کرد: این تئاتر با حضور جمعی از کودکان معلول مهاجری که در محله گلشهر مشهد و در خانهای به نام «خانه هنر افغانستان» نگهداری میشوند، اجرا شد. مرکز «خانه هنر افغانستان» مکانی است که بر روی کودکان معلول هم به لحاظ هنری و هم به لحاظ روانی کار میکنند.
این تهیهکننده تئاتر افزود: با توجه به اینکه رویکرد ما، رویکردی است که همیشه سعی داشته و داریم که برای مدارس و مراکزی که کودکان بیسرپرست در آنها نگهداری میشوند کار خود را انجام دهیم و خوشبختانه طی این سالها که نمایشهای متفاوتی را اجرا کردهایم، هیچگونه بلیط فروشی نداشتهایم. در حقیقت هر کاری که تاکنون انجام دادهایم در رابطه با مقام حضرت رقیه(س) بوده است.
لطفی اظهار کرد: دلیل اینکه ما این کار را با محوریت کودکان مرکز «خانه هنر افغانستان» انجام دادیم، این بود که مدیریت این مرکز چنین درخواستی داشتند تا ما بتوانیم کاری را برای این کودکان انجام دهیم و ما نیز این درخواست را پذیرفتیم و برای اجرای این تئاتر از کودکان این مرکز استفاده کردیم.
وی اضافه کرد: همچنین سعی داشتیم تعدادی از آنهایی که حتی توانایی حرکتی ندارند را هم به روی صحنه بیاوریم و نقشی را برایشان در نظر گرفتیم و همچنین دیالوگهایی که در این نمایشنامه استفاده شد نیز در حقیقت همان دیالوگهایی بود که این کودکان طی روزمرگی خود از آنها استفاده میکنند.
تهیهکننده تئاتر ویلچر تصریح کرد: در حقیقت نگاه به بچههای معلول نگاه ویژهای بوده و سعی کردیم در این حوزه کار کنیم و از این طریق به این افراد توجه داشته باشیم و بتوانیم به نوعی به دیده شدن آنها کمک کنیم، زیرا متأسفانه هیچگونه بهایی به این کودکان داده نمیشود و به همین دلیل تصمیم گرفتیم که این کار را برای این کودکان انجام دهیم و شادی را برای آنها به ارمغان آوریم.
لطفی بیان کرد: نمایشنامه «ویلچر» روایت دختر بچه ویلچری است که در اثر تصادف معلول شده و مادر خود را در همان تصادف از دست داده و پدرش هم شهید مدافع حرم است و در شب هفتم ماه محرم که مراسم عزاداری در خانه آنها برگزار میشده به واسطه دعایی که مردم برای آن دختر میکنند، آن کودک شفا پیدا میکند. این روایت برگرفته از یک روایت واقعی است که رخ داده و بر اثر این اتفاق تأثیربرانگیز این نمایشنامه طراحی شده است.
وی با اشاره به سختیهای کار تئاتر در مشهد بیان کرد: در حقیقت کار در تهران بسیار راحتتر از مشهد است، زیرا در مشهد مسئولان هیچگونه کمکی به هنرمندان تئاتر نمیکنند، اما به لطف حضرت رضا(ع) و همچنین به دلیل میهمانی ما در این شهر باعث شد که مسئولان اداره ارشاد در مشهد مجوز ما را صادر کنند، اما باز هم سختیهای زیادی را برای ما به همراه داشت و نتوانستیم این نمایشنامه را به راحتی و آنگونه که باید اجرا کنیم و تنها به عشق این کودکان بود که توانستیم به کار خود ادامه دهیم.
این تهیهکننده تئاتر تصریح کرد: در حقیقت با توجه به سختیهایی زیادی که در این مسیر وجود داشت، اما خوشبختانه همین که این کودکان یک کار موفقی را به نمایش گذاشتند و باعث شد که اینها دیده شوند و کارگردانان تهران نیز تعدادی از این کودکان را برای بخش سریال و فیلم سینمایی خود انتخاب کنند برای من بسیار ارزشمند است و به هیچ عنوان نگران کاری که با دشواری برایم همراه بود، نیستم.
لطفی افزود: از طرفی نیز با توجه به مشکلاتی که وجود داشت تصمیم گرفتم کار را ترک کنم، اما از طرفی نخواستم این کودکان را که با عشق زیادی کار میکردند رها کنم و این امر باعث شد که از رفتن منصرف شوم و ماندم تا اینها دیده شوند که خوشبختانه دیده هم شدند و همین برای من کافی است.
وی در پایان با گلایه از کم توجهی مسئولان و هنرمندان تئاتر مشهدی گفت: قطعاً برای اینکه بتوانم راحتتر و آنگونه که باید این اجرا را داشته باشم، در ایام محرم و صفر این کار را در تهران اجرا خواهیم کرد.
انتهای پیام