اثری جامع درباره زندگی سیدالشهدا(ع)

به گزارش خبرنگار ایکنا؛ کتاب «زندگانی امام حسین(ع)» نوشته حجت‌الاسلام سیدهاشم رسولی محلاتی است که به شرح مفصل زندگانی حضرت سیدالشهدا(ع) با قلم ساده و شیوا اختصاص دارد.

این اثر که به همت دفتر نشر فرهنگی اسلامی روانه بازار نشر شده است، شامل دوران کودکی از رحلت رسول خدا (ص) تا شهادت امام علی(ع)، قیام و نهضت ایشان، عزیمت به کربلا و شهادت امام(ع) و یاران آن حضرت است و در بخش پایانی کتاب نیز به شمه‌ای از فضایل و مکارم اخلاقی ایشان، اشاره شده است.

نویسنده این کتاب در ۱۷ بخش به موضوعاتی مانند «ولادت»، «دوران کودکی و دامان پر مهر جد، پدر و مادر»، «از رحلت رسول خدا(ص) تا شهادت امیرالمومنین(ع)»، «پس از شهادت پدر»، «پس از شهادت برادر»، «ولیعهدی یزید»، «دوران حکومت ننگین یزید تا قیام و نهضت امام حسین(ع)»، «حرکت امام(ع) به سوی مکه و ماجرا‌های پس از آن»، «درکربلا چه گذشت؟»، «شهادت امام(ع) و شمه‌ای از فضایل و مکارم اخلاق امام حسین(ع)» پرداخته است.

استناد به روایت مورخان شیعه

مرحوم حجت الاسلام سیدهاشم رسولی محلاتی با استناد به کتاب‌های معتبر و و روایت مورخان شیعه داستان ولادت امام حسین(ع) را نقل کرده است. همچنین با ذکر همه حوادثی که در زمان ولادت و بعد از ولادت تا شهادت آن حضرت رخ داده است، بیشترین گناه این جنایت را متوجه معاویه می‌داند و معتقد است: «معاویه با ولیعهد قرار دادن شخصیتی مانند یزید که جرثومه پلیدی، فساد و نیرنگ بود ستم را بر جامعه مسلمانان مسلط کرد و با این‌که امام حسین(ع) و دیگر بزرگان اسلام با این کار مخالفت کردند و در همان روز‌های نخست خطر این فکر شیطانی و ضد اسلامی را که در مغز معاویه خطور کرده بود به او گوشزد کردند، ولی علاقه شدید معاویه به یزید و شیطنت برخی از مخالفان اسلام و خاندان رسول (ص) دست به دست هم داد تا این فاجعه عظیم در تاریخ اسلام رخ دهد.» 

نویسنده «زندگانی امام حسین» کیست

سید هاشم رسولی محلاتی (متولد ۸ اسفند ۱۳۰۸ – درگذشته ۱۹ دی ۱۳۹۸) روحانی شیعه که از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۹ نخستین رئیس شورای سیاستگذاری ائمه جمعه بود و نمایندگی استان تهران را در دومین دوره مجلس خبرگان رهبری بر عهده داشت. وی تحصیلات خود را در حوزه علمیه قم نزد استادانی، چون پدرش سیدرحمان محلاتی، مرتضی مطهری، اسداالله اصفهانی، صدوقی، مجاهد تبریزی، گلپایگانی و ... فراگرفته بود.

آثار قلمی و تألیفات این استاد را شاید بتوان به سه قسمت عمده تقسیم کرد؛ قسمت اول شامل تصحیح، تعلیق و پاورقی کتاب‌ها و متون، قسمت دوم ترجمه‌ها نظیر ترجمه روضه کافی مرحوم کلینی، ارشاد مفید و تفسیر مجمع البیان و قسمت سوم تألیفاتی همچون کیفر گناه، مبارزه با گناه، تاریخ انبیا، تاریخ زندگانی رسول خدا (ص)، جنبه‌های اخلاقی و سیره عملی امام رضا (ع)، خلاصه‌ای از تاریخ اسلام و ... است.

برشی از کتاب

در کتاب بحارالانوار و مقتل خوارزمی و انساب الاشراف نقل شده که، چون حبیب بن مظاهر دید هر روز که می‌گذرد نیروی تازه‌ای برای عمر بن سعد می‌‍رسد و شمار لشکریان افزوده می‌شود، ولی رقم یاران امام (ع) همان افراد اندک هستند نزد آن حضرت آمد و عرض کرد: ان هاهنا من بنی اسد اعرابا ینزلون بالنهرین و لیس بیننا و بینهم الا رواحه، افتأن لی فی اتیانهم و دعائهم لعل الله أن یجد بهم الیک نفعا او یدفع عنک مکروها». یعنی در این نزدیکی قبایلی از بنی اسد هستند که در کناره دو نهر فرود می‌آیند و میان ما و آن‌ها فاصله‌ای جز شبانگاهی نیست، اجازه می‌دهی به نزد آن‌ها رفته و به یاری شما دعوتشان کنم. شاید خداوند به وسیله ایشان سودی به شما رسانده یا مکروهی را از شما دفع کند. امام(ع) اجازه دادند و حبیب به نزد آن‌ها رفته و از ایشان خواست تا به یاری فرزند رسول خدا(ص) بروند و نود نفر (و به نقلی هفتاد نفر) دعوت او را پذیرفتند و به سوی کربلا حرکت کردند. اما یکی از همان افراد خود را به عمر سعد رسانده و ماجرا را به او اصلاح داد و او نیز چهارصد نفر نیز به جنگ با آن‌ها فرستاد و بر اثر جنگی که میان آن‌ها درگرفت، جمعی از بنی اسد به شهادت رسیدند و بقیه نیز به سوی قبایل خود بازگشتند و حبیب نیز مأیوسانه به نزد امام(ع) بازگشت و ماجرا را به اطلاع آن حضرت رسانید.