امام حسین(ع)؛ تجسم اسلام نبوی + فیلم

به گزارش ایکنا؛ گروه اندیشه ایکنا همزمان با آغاز محرم الحرام و به رسم تأمل و تدقیق بر ابعاد پیرامونی قیام سیدالشهدا(ع) در سلسله‌ گفتارهایی با عنوان «پایان فریب» و با بیان کریم فیضی،‌ نویسنده و محقق قرآنی به صورت مختصر و مفید این ابعاد تاریخی را مورد بررسی قرار داده است.

مشروح بخش چهارم این گفتار تقدیم می‌شود؛

سخن در باب ابعاد و جوانبی که متفرع و متصور بر آن قیام عظیم بشری و به یک معنا جهانی قیام امام حسین(ع) است. 

 

یکی از مسائلی که در باب امام(ع) به نظر می‌آید و نباید نادیده بگیریم ربط وثیق امام با بنیادهای اسلامی است به گونه‌ای که ما باید از آن امام بزرگوار به عنوان عصاره اسلام نام ببریم. 

ما می‌دانیم که آن حضرت نواده‌ گرامی پیامبر اسلام(ص)، فرزند شخصیت بزرگ اسلامی حضرت علی ابن ابیطالب(ع) و فرزند بانوی بزرگ اسلام حضرت فاطمه زهرا(س) است. او در واقع فرزند قرآن است. همه اینها را ما می‌دانیم اما نکته بسیار جدی که اینجا باید بدان توجه کنیم این است که ارتباط امام حسین(ع) با اسلام صرفاً نسبی نیست. یعنی چنین نیست که امام(ع) نوه پیامبر است و فرزند علی ابن ابیطالب(ع) هست و بس. ربط امام(ع) با اسلام از روی عمل است یعنی حسین(ع) عالم و عامل به اسلام است و اسلام را به عنوان یک واقعیت و حقیقت قبول می‌کند و به آن عمل می‌کند. حضرت در عمل اسلام به چیزی بسنده نمی‌کند در جایی متوقف نمی‌شود بلکه نهایت اسلام را لحاظ می‌کند.

 اشاره بسیار کوتاهی به روایتی از آن حضرت می‌کنم. روایت کرده‌اند: شخصی از امام حسین(ع) سؤال کرد: مقصود از کاف، ها، یا، عین، سین، قاف به عنوان یکی از مقطعات قرآن چیست؟ حضرت در جواب جمله‌‌ای فرمودند که اگر غیر از آن از حضرت نداشتیم کافی بود که نشان بدهد موقف ایشان کجاست. حضرت می‌فرمایند: «لو فسرتها لک لمشیت علی الماء.» یعنی: من اگر این عبارت و این آیه قرآن را بر شمای پرسنده و بر شمای پرسشگر معنی کنم بر روی آب راه می‌روی.