نباید از اسم ائمه(ع) برای خود آبرو کسب کنیم

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحمید حسینی، عضو هیئت‌ علمی دانشگاه قرآن و حدیث، در دهه اول محرم «زیارت عاشورا» و شرح آن را موضوع سخنرانی خود قرار داده است.

وی در ابتدای ششمین جلسه شرح زیارت عاشورا گفت: کسی که می‌خواهد زیارت عاشورا را با معرفت و با توجه به معنای آن بخواند، خوب است به خواسته‌ها و دعاهایی که در لابلای این زیارت وجود دارد توجه کند و با حضور قلب از خدا درخواست کند؛ از جمله این دعاها این است که«اللهم اجعلنی وجیها بالحسین(ع) فی الدنیا و الآخره»؛ خدایا مرا به برکت حسین(ع) در دنیا و آخرت آبرومند قرار بده. ما می‌خواهیم هم در دنیا و هم در آخرت آبرومند در نزد خودت زندگی کنیم.

وی افزود: این مقام وجیه و آبرومند دوبار در قرآن  به کار رفته است؛ و کان عندالله وجیها؛ موسی(ع) در نزد خدا آبرومند بود، در مورد عیسی(ع) همین تعبیر؛ وجیها فی الدنیا و الاخره اذ قالت الملائکه یا مریم ان الله یبشرک عیسی بن مریم وجیها فی الدنیا ؛ پس ما در زیارت عاشورا از خدا مقامی می‌خواهیم که خدا به دو پیامبر اولوالعزم خود عطا کرده است.

حسینی اضافه کرد: زمانی سطح فکری بشر این بود که باید با معجزه هدایت می‌شدند ولی وقتی قرآن نازل شد یعنی خدا می‌خواهد ما با منطق و برهان و فکر رشد کنیم، البته این به معنای آن نیست که پیامبر(ص) واهل بیت(ع) کرامات و معجزات انبیاء گذشته را نداشتند. حسین(ع) اینقدر مقام دارد که کسی که ولایت حسین(ع) را بپذیرد می‌تواند، وجیها عندالله، در دنیا و آخرت باشد؛ آبرومندی، موضوعی فطری و انسانی است و هر انسان سالم و طبیعی تلاش می‌کنند آبروی خود را حفظ کند؛ برخی می‌گویند ما هر کاری بخواهیم می‌کنیم و مردم هرچه می‌خواهند بگویند؛ چنین فردی فکر نکنیم وارسته است که حرف مردم برایش مهم نیست؛ همین فرد وقتی مقابل کسی قرار می‌گیرد که برای او احترام قائل است، هر چه از دهانش در بیاید نمی‌گوید و پیش او مؤدب است.

وی با اشاره به اینکه انسان‌های وارسته و با فرهنگ و عقل و کمال در مقابل همه حتی بچه‌ها با ادب هستند، افزود: این افراد برای همه ارزش و احترام قائل هستند؛ در روایات تاکید شده فردی که برای مردم ارزش قائل نیست برای خدا هم ارزشی قائل نیست. پس آبروداری ویژگی خوب انسانی در تمامی مکاتب بشری به خصوص مکتب اهل بیت(ع) است. حتی در توصیه بزرگان این است که آبروی انسان برای خود او نیست، برای خداست و آبروی مؤمن مانند کعبه محترم است. قرآن به زیبایی از افراد فقیری که حاضرند سختی فقر را تحمل کنند ولی حاجتشان را به دیگران نگویند، تمجید کرده است؛ قرآن تاکید دارد که به این افراد کمک کنید.

استاد دانشگاه قران و حدیث در ادامه گفت: اگر کسی طوری زندگی کرد که رضای خدا برای او مهم باشد، و اگر برای مردم ارزش قائل باشد، آن هم به خاطر خداست، خداوند محبت او را در دل دیگران ایجاد می‌کند؛ امام حسین(ع) فرمودند؛ حاضرم کشته شوم ولی ذلیل نشوم و زیر بار بیعت یزید نروم؛ یعنی حتی حاضرم عار و ننگ را بپذیرم ولی پا روی حق نگذارم و وارد جهنم نشوم. خلیفه دوم گفته بود؛ ستمی که من به علی(ع) و فاطمه(س) کردم اشتباه بود، به او گفتند برو این پشیمانی را اعلام کن، عمر گفت که من عار دارم از اینکه اعلام کنم. ائمه ما فرموده‌اند؛ عار بهتر از این است که انسان جهنمی شود.

حسینی بیان کرد: ما نباید از اسم ائمه(ع) آبرو برای خود کسب کنیم بلکه باید طوری رفتار کنیم که آبروی ائمه(ع) باشیم. حضرت قاسم(ع) یک نوجوانی بود که تکلیف جنگ هم نداشت و کسی او را سرزنش نمی‌کرد ولی وقتی فرزندان زینب(س) رفتند و شهید شدند، اولین فردی که محضر امام(ع) آمد و اذن نبرد خواست او بود.