به گزارش ایکنا، به مناسبت ایام اربعین حسینی، پای درس گفتار «سلوک حسین (ع)» از زبان عباس تقویان، عضو هیئتعلمی دانشگاه امام صادق(ع) نشستهایم تا مروری بر درسهای عملی از زندگی و سیره امام حسین(ع) برای زندگی امروز بشر داشته باشیم.
عباس تقویان در هشتمین قسمت از این مجموعه به موضوع «بخشندهترین افراد از دیدگاه سیدالشهدا(ع)» پرداخت که مشروح آن را در ادامه میشنوید و میخوانید.
«یکی از مواقعی که عفو به شکل زیبایی خودنمایی میکند، زمانی است که فردی قدرت عمل دارد ولی عفو میکند که این نوع عفو بسیار زیبا و شیرین است؛ چنانچه در کلمات نورانی و گهربار امام حسین(ع) آمده است که میفرمایند: «إنّ أجْوَدَ النّاسِ مَن أعطى مَن لا يَرجو» همانا بخشندهترین مردم كسى است كه بدون آنکه به او چشم اميد داشته باشند بخشش كند یا به کلام آسانتر یعنی کریمترین و بخشندهترین انسانها فردی است که زمانی که دیگران محتاج هستند و احتیاج خودشان را مطرح نمیکنند، او به فریاد دیگران برسد.
اکثر اوقات ما وقتی در مقابل درخواست فردی قرار میگیریم که نیاز خود را مطرح میکند به او کمک میکنیم اما بهترین شکل جود و بخشش این است که انسان وقتی احساس کرد فردی نیازمند است قبل از اینکه او دهان باز کند و نیاز خود را مطرح کند، این احسان را انجام دهد.
در یکی از فرمایشات نورانی امام جواد(ع) که مکمل همین فرمایش امام حسین(ع) است، آمده: «الجودِ والإعطاءُ قَبْلَ الْمَسْأَلَة» جود و بخشندگی و سخاوت این است که انسان قبل از اینکه فرد محتاج اظهار نیاز حاجت کند و روی خودش را زمین بگذارد ما به او کمک کنیم.
امام حسین(ع) در فراز دیگری از فرمایشات خود میفرمایند: «اِنّ اَعفَی النّاسِ مَن عَفا عِندَ قُدرَتِهِ» بخشندهترین مردم کسی است که در هنگام قدرت میبخشد یا به کلام دیگر یعنی شجاعترین انسانها فردی است که زمانی که برخوردار از قدرت هست از قدرت خود سوءاستفاده نکند؛ میتواند انتقام بگیرد ولی نمیگیرد، در جایگاهی قرار گرفته است که میتواند ظلمی که به او شده را پاسخ دهد اما این کار را انجام نمیدهد. حضرات معصومین(ع) اینگونه بودند و بسیاری از اوقات که به ایشان تهمت میزدند و یا بعضاً سب و لعن میشدند ولی ایشان با نیکوترین روش برخورد میکردند.
خداوند در آیه 34 سوره فصلت این آموزه اخلاقی را آورده است و تجلی این آیه قرآن در وجود اقدس سیدالشهدا ظاهر و هویدا است، خداوند متعال میفرماید: «وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ۚ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ» و هرگز نیکی و بدی در جهان یکسان نیست، همیشه بدی(خلق) را به بهترین شیوه (که خیر و نیکی است پاداشده و) دور کن تا همان کس که گویی با تو بر سر دشمنی است دوست و خویش تو گردد.
به کلام دیگر نیکی و بدی یکجور نمیشود؛ اگر کسی به شما بدی کرد، شما سعی نکنید با بدی کردن پاسخ دهید، با خوبی کردن پاسخ دهید. به همین دلیل است که امام حسين علیهالسلام میفرمایند: «إنَّ أعفَى النّاسِ مَن عَفا عِندَ قُدرَتِهِ» با گذشتترين مردم، كسى است كه در زمان قدرت داشتن گذشت كند. لذا حضرت به همین حقیقت میخواهند اشاره فرمایند که انسان بتواند مقابله بهمثل کند اما نکند و نهفقط مقابله بهمثل نکند، بلکه بدی را با خوبی جواب دهد. خدا را قسم میدهیم به حرمت امام حسین(ع) که ما را عامل به این فرمایشات نورانی قرار دهد.»
انتهای پیام