نقش امام محمدباقر(ع) در پاکسازی متون اسلامی از بدعت‌ها
دانشیار گروه معارف دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد گفت: بنی‌امیه با تلاش برای تحریف کلام و سیره رفتاری و عملی پیامبر(ص)، بدعت‌گذاری کرده و بسیاری از مطالب را حذف و یا نکاتی را به سلیقه خود اضافه می‌کردند، که امام محمدباقر(ع) به پاکسازی این بدعت‌ها از متون اسلامی و خالص کردن فرهنگ ناب برجای مانده از زمان پیامبر اکرم(ص) پرداختند.
حجت‌الاسلام و المسلمین محمدرضا نورمحمدی، دانشیار گروه معارف دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در گفت‌وگو با ایکنا از چهارمحال‌وبختیاری با اشاره به ویژگی‌های شخصیتی امام محمد باقر(ع)، اظهار کرد: امام باقر(ع) پیش از تولد، مورد خطاب پیامبر اکرم(ص) قرار گرفتند و اسم ایشان نیز توسط پیامبر(ص) تعیین شده است، چنانچه پیامبر اکرم(ص) خطاب به یکی از یارانشان جابر ابن عبدالله انصاری فرمودند که «تو زنده می‌مانی تا فرزندی از فرزندان من که اسم او، هم اسم من و شکافنده علوم است را دریابی، زمانی که او دیدی سلام من را به او برسان».
این کارشناس مذهبی با بیان اینکه امام محمد باقر(ع) یادگار کربلا است، ادامه داد: ایشان در زمان وقوع این حادثه، چهار سال و ۹ ماه داشتند که همراه پدر بزرگوارشان در صحنه کربلا حاضر بودند، به همین دلیل ایشان از مداحان و مرثیه‌سرایان دعوت می‌کردند که برای جدشان حسین(ع) مرثیه‌سرایی کنند و وصیت کردند که از عوائد حاصل از یک مزرعه که یادگار پدری بود، تا 10 سال برای امام حسین(ع) ذکر مصیبت شود.
این مدرس دانشگاه یادآور شد: یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های ائمه زنده نگه داشتن یاد امام حسین(ع) بوده است همانند امام سجاد(ع) که همراه با گریه، نهضت پدرشان را زنده نگه داشتند و امام باقر(ع) با برگزاری مجالس عزادارای چه در زمان حیات و چه پس از شهادت، این نهضت را پویا نگه داشتند.
وی به ویژگی بارز امام پنجم شیعیان اشاره و اضافه کرد: دانش سرشار این امام بزرگوار زبانزد بود، ایشان یک انقلاب فرهنگی را آغاز کردند و به پاکسازی و پالایش دانش‌های به دست‌آمده تا زمان زندگیشان پرداختند زیرا بنی‌امیه با تلاش برای تحریف کلام و سیره رفتاری و عملی پیامبر(ص)، بدعت‌گذاری کرده و بسیاری از مطالب را حذف و یا نکاتی را به سلیقه خود اضافه می‌کردند که امام باقر(ع) به پاکسازی این بدعت‌ها از متون اسلامی و خالص کردن فرهنگ ناب برجای مانده از زمان پیامبر اکرم(ص) پرداختند که شاگردان زیادی نیز در این زمینه پرورش دادند.
نورمحمدی با استناد به کتاب انسان 250 ساله، نوشته رهبر معظم انقلاب، تصریح کرد: همه ائمه یک روح و در چند کالبد بودند و به اقتضای زمان، وظیفه خود را انجام می‌دادند و علوم باقریه را به تشنگان معرفت آموختند، از جمله علوم زمان ایشان که رایج‌تر بوده، می‌توان به فقه و طب اشاره کرد اما در مجموع همه علوم در زمان ایشان تعلیم داده می‌شد و شاگردان زیادی در زمینه‌های مختلف پرورش یافتند.
این کارشناس مذهبی با بیان اینکه در عصر امام محمد باقر(ع)، امر امامت پنهان بود، اظهار کرد: شرایط اجازه نمی‌داد که شیعیان با امام زمان خود ارتباط آشکار داشته باشند، آنان به شدت تحت فشار بودند و جهان اسلام در عصر آن حضرت که امامتشان نوزده سال طول کشید، به لحاظ گسترش قلمرو، حوادث سیاسی و اجتماعی، مبارزات فکری، ترویج مباحث کلامی و فقهی، موقعیت جغرافیایی، سیاسی و فرهنگی جایگاه ویژه‌ای را پیدا کرد.
وی تأکید کرد: نباید تصور کرد که امام باقر(ع) هیچگونه محدودیتی در راستای پیاده‌سازی اهداف الهی نداشتند بلکه آن حضرت تقیه و پنهانکاری را رعایت کرده و حساسیت دستگاه دولتی را بر نمی‌انگیختند و با وجود تنگناهای خاص سیاسی و فرهنگی توانستند بالغ بر 462 شاگرد را با آموزشها و تعالیم ناب اسلامی پرورش دهند.
نورمحمدی اضافه کرد: در این شرایط سخت، دانشگاه اهل‌بیت(ع) زمانی تأسیس شد که چهار هزار دانشجو داشت و در مدتی محدود در امن و امان به کار مشغول شد، اقدامات علمی امام باقر(ع) و سپس فرزندشان امام صادق(ع) سبب پیدایش مکتبی با فرهنگی غنی گردید که بعدها به مکتب جعفری شهرت یافت و به‌صورت عملی، این علوم در زمان امام صادق(ع) به بار نشستند.
نورمحمدی گفت: به گواهی مورخان و محققان اسلامی، حضرت امام باقر(ع) در شکوفایی فرهنگ و تمدن اسلامی در آن مقطع حساس تاریخ اسلام نقش مهمی داشته و مؤسس و بنیان‌گذار بزرگ‌ترین دانشگاه اسلامی بعد از ظهور اسلام در شبه جزیره عربستان هستند.
انتهای پیام
