نگاهی به زندگی شهید «رضا فتحی عباس‌آبادی»
شهید «رضا فتحی عباس‌آبادی» خيلی كم‌رو، كم‌حرف، خوش‌اخلاق و خوش برخورد بود. نمازش را اول وقت می‌خواند و در نماز جمعه و جماعت شركت می‌كرد و به ديگران نيز اين امر مهم را توصيه می‌کرد.
به گزارش ایکنا از البرز «شهیدرضا فتحی‌عباس‌آبادی» از شهدای دوران دفاع مقدس فرزند علی‌اصغر، در سيزدهم بهمن‌ماه سال 1339 در كرج در خانواده‌ای مؤمن، معتقد و زحمتكش به دنيا آمد. وی پس از در دوران کودکی پدرش را از دست داد و مسئوليت اداره زندگی را به دوش گرفت. در سیره او آمده است: او خيلی كم‌رو، كم‌حرف، خوش اخلاق و خوش برخورد بود. رضا نمازش را اول وقت می‌خواند و در نماز جمعه و جماعت شركت می‌كرد و به ديگران نيز اين امر مهم را توصيه می‌کرد.
او دوران دبستان را در مدرسه نادرشاه(شهيد محمد زارع)، دوران راهنمایی را در مدرسه خشايارشاه (خِرد) و دبيرستان را در مدرسه «شريعتی» شهدای انقلاب سپری كرد و موفق به كسب مدرک سوم نظری در رشته اقتصاد شد.
او خيلي كم‌رو، كم‌حرف، خوش‌اخلاق و خوش برخورد بود. رضا نمازش را اول وقت می‌خواند و در نماز جمعه و جماعت شركت می‌كرد و به ديگران نيز اين امر مهم را توصيه می‌کرد. روزهای دوشنبه و پنج‌شنبه را روزه بود.
با اوج‌گيری انقلاب او نيز همانند ديگر مردم در اكثر راهپيمایی‌ها و تظاهرات عليه شاه شركت می‌كرد و اكثر اوقات خود را در فعاليت‌های انقلابی می‌گذراند.
خواهرش نقل می‌كند: «رضا در مدرسه راهنمایی چهارصد دستگاه درس می‌خواند. زمان شاه روزی با يکی از دوستانش قرار می‌گذارند كه به مدرسه رفته و عكس‌های شاه را پاره كنند. شبانه از یک دريچه وارد كلاس می‌شوند و رضا شروع به پاره كردن عكس‌ها می‌كند. دوست رضا ترسيده و فرار می‌كند. از صدای پاره كردن عكس‌ها فراش مدرسه بيدار شده و به شهربانی اطلاع می‌دهد.
رضا را پس از دستگيری به شهربانی برده و شكنجه‌اش می‌كنند، اما به علت پايين بودن سن و وساطت يكی از آشنايان آزادش می‌كنند.»
او پس از پيروزی انقلاب دست از فعاليت‌هايش برنداشت و به مبارزه با ضدانقلابيون و گروهک‌های محارب پرداخت. با تشكيل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی عضو اين ارگان انقلابی شد.
رضا در نامه‌ای به خانواده‌اش نوشته است: «چه به جاست كسانی هم كه در پشت جبهه تلاش می‌كنند، سعی می‌كنند علاقه‌های كاذب را از بين ببرند؛ البته قبول‌‍‌كردن ظاهری و زبانی كاری معقول و خوب است ولی زمانی ارزش پيدا می‌كند كه دل هم هماهنگی داشته باشد. حضرت علی(ع) در نهج‌البلاغه به اين مطلب اشاره کرده است و امام هم در پيام 22 بهمن به اين موضوع اشاره كرد. فداكاری‌كردن برای افراد مشكل است. مثلاً كسی كه در جبهه زيرآتش دشمن قرار می‌گيرد، با سختی و فشار بايد مشكلات را تحمل كند ولی تحمل همين مشكلات برای كسانی كه به درجات بالايی از جهت ايمانی و تكامل روح رسيده‌اند آسان است. البته اين هم درجات دارد برای كسانی مانند علی(ع) كه بر روی بلندترين قله‌های ايمان و تقوا قرار گرفته‌اند، به صورت عشق در می‌آيد خداوند به همه ما توفيق دهد كه به آن درجات برسيم.»
هم‌رزمانش نقل كرده‌اند: «رضا قبل از شهادت گفت: به پيش سربازان امام زمان(عج)، ما پيروزيم. آرپی‌جی‌ها را برداريد و كافران را نابود كنيد.»
رضا در مدت یک سال چهار بار به جبهه اعزام شد كه در اين مدت چندين بار مجروح شد. در آخرين اعزامش جزو لشكر حبيب‌بن‌مظاهر در عمليات خيبر در حالی‌كه عهده‌دار سمت فرمانده گروهان بود، در شانزدهم اسفندماه سال 1362 در جزيره مجنون براثر اصابت تركش از ناحيه سر به درجه رفيع شهادت نائل گشت.
شهيد رضا فتحی عباس‌آبادی در وصيت‌‌نامه‌اش نوشته است: «و اما مادرم، همسرم و خواهرانم گرچه نياز بود كه پيش شما بمانم، اما اين دو روزه عمر خيلی سريع می‌گذرد و اصل آنجاست. خوشا ب ه‌حال كسانی كه اين راه را انتخاب كردند و اين چند روزه عمر را با ايمان به خدا و عمل صالح به پايان می‌رسانند و از آزمايش‌های خدا پيروز و سربلند بيرون می‌آيند. اميدوارم بيشتر از اين بتوانيد وظايف دينی خود را انجام دهيد.» پيكر پاكش را در امامزاده محمد(ع) به خاک سپردند.
انتهای پیام
