کورش علیانی، نویسنده، پژوهشگر و مجری و کارشناس تلویزیونی که در ایام سیودومین نمایشگاه کتاب تهران بهعنوان مجری برای ساخت چند برنامه تلویزیونی همهروزه در نمایشگاه حضور داشت، در گفتوگو با خبرنگار ایکنا تجربه خود از این دوره از نمایشگاه را بازگو کرد و گفت: همچنان که در شبکههای اجتماعی هم نوشتم؛ به نظر میآید در این نمایشگاه کتابها در اهدافشان صریحتر شدهاند.
او ادامه داد: یعنی کتابهایی که تخصصی هستند و قرار است چیزی را آموزش یا ایده یا نظریهای را انتقال دهند، خیلی صاف و پوستکنده سراغ حرفشان میروند. آن دسته کتابهای زردی که میگویند قورباغهات را اول سرخ کن بعد بخور هم که قرار است سر ما را کلاه بگذارند، پول ما را بدزند و جیب ما را بزنند هم خیلی جدیتر شدهاند.
وی افزود: یکسری کتابهای دیگر هم داریم که درواقع پروژههایی برای کندن پول از نهادهای حاکمیتی، خصوصی و... هستند؛ درواقع خیلی در قالب معمول کتاب نیستد و فقط قرار است یک پولی جابهجا شود و یک سری کاغذ هم این میان حرام شوند. که آنها هم جدیتر شدهاند و پروژههای چربتر تعریف کردهاند. درمجموع بهنظر میآید تکلیف همه تقریبا روشنتر شده است. امیدوارم این روشن شدن تکلیف به آنجا بینجامد که ایدهمندها را حذف نکند و دزدها و کلاهبردارها حذف شوند.
ای نویسنده و پژوهشگر از عرضه دو کتاب جدید خود در این دوره از نمایشگاه کتاب هم خبر داد و گفت: «متاستاز اسرائیل» در نشر جام جم و «روایت و ذهن نویسا» هم در انتشارات سوره مهر آخرین کتابهای من است که در دوران کرونا منتشر شده و اولین تجربه نمایشگاه کتاب را داشتند.
علیانی در پاسخ به چگونگی کیفیت برگزاری نمایشگاه کتاب پس از دو سال وقفه هم عنوان کرد: دیگر خسته شدیم از اینکه بگوییم این نمایشگاه تابلوی راهنما نیاز دارد، بهداشت لازم دارد و... و همه بگویند بله! درست میفرمایید. فکر کنم باید یاد بگیریم توقعاتمان را پایین بیاوریم و به همین که هست، راضی باشیم.
وی خرید کتاب از نمایشگاه را ناگزیر خواند و گفت: متاسفانه نمیتوانم جلوی خودم را برای خریدن کتاب از نمایشگاه کتاب بگیرم، در همین نمایشگاه بیش از 20 تا 30 عنوان کتاب خریدم.
علیانی در پایان گفت: ایده من همیشه این است که باید کتاب نخواندن یاد بگیریم نه کتاب خواندن؛ اما خودم متاسفانه نمیتوانم مقاومت کنم؛ وگرنه در زمانی که از در و دیوار شکلهای مختلف داده میبارد، جمع کردن داده هنر نیست؛ بلکه اینکه بتوانیم کمترین حجم فعالیت را برای به دست آوردن داده پالایششده به خرج دهیم، هنر است که ما نداریم. وقتی کتاب میبینیم، زانویمان سست میشود و اصلا نگاه نمیکنیم که به درد ما میخورد یا نمیخورد.
انتهای پیام