وجود امام الهام‌بخش کمال در جامعه مومنین است

به گزارش ایکنا، جلسه شرح صحیفه سجادیه با محوریت دعای بیستم صحیفه با سخنان حجت‌الاسلام والمسلمین محمدجواد حاج علی‌اکبری، رئیس شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه، طبق روال هر هفته، شامگاه دوشنبه، 16 آبان‌ماه در مجموعه فرهنگی سرچشمه برگزار شد که گزیده مباحث آن را در ادامه می‌خوانید؛

«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ حَلِّنِی بِحِلْیةِ الصَّالِحِینَ، وَ أَلْبِسْنِی زِینَةَ الْمُتَّقِینَ، فِی بَسْطِ الْعَدْلِ، وَ کظْمِ الغَیظِ، وَ إِطْفَاءِ النَّائِرَةِ، وَ ضَمِّ أَهْلِ الْفُرْقَةِ، وَ إِصْلَاحِ ذَاتِ الْبَینِ، وَ إِفْشَاءِ الْعَارِفَةِ، وَ سَتْرِ الْعَائِبَةِ، وَ لِینِ الْعَرِیکةِ، وَ خَفْضِ الْجَنَاحِ، وَ حُسْنِ السِّیرَةِ، وَ سُکونِ الرِّیحِ، وَ طِیبِ الْمُخَالَقَةِ، وَ السَّبْقِ إِلَی الْفَضِیلَةِ، وَ إِیثَارِ التَّفَضُّلِ، وَ تَرْک التَّعْییرِ، وَ الْإِفْضَالِ عَلَی غَیرِ الْمُسْتَحِقِّ، وَ الْقَوْلِ بِالْحَقِّ وَ إِنْ عَزَّ، وَ اسْتِقْلَالِ الْخَیرِ وَ إِنْ کثُرَ مِنْ قَوْلِی وَ فِعْلِی، وَ اسْتِکثَارِ الشَّرِّ وَ إِنْ قَلَّ مِنْ قَوْلِی وَ فِعْلِی، وَ أَکمِلْ ذَلِک لِی بِدَوَامِ الطَّاعَةِ، وَ لُزُومِ الْجَمَاعَةِ، وَ رَفْضِ أَهْلِ الْبِدَعِ، وَ مُسْتَعْمِلِ الرَّأْی الْمُخْتَرَع»

یکی از زیباترین بخش‌های دعای مکارم الاخلاق را خواندیم و مضامین بسیار عالی و سازنده این بخش را گزارش کردیم. بعد از آن فهرست بسیار جذابی که به عنوان زیور صالحان و متقین معرفی شده است امام یک بخش تکمیلی دارند که خواندیم: «وَ أَکمِلْ ذَلِک لِی بِدَوَامِ الطَّاعَةِ، وَ لُزُومِ الْجَمَاعَةِ، وَ رَفْضِ أَهْلِ الْبِدَعِ، وَ مُسْتَعْمِلِ الرَّأْی الْمُخْتَرَع».

پس از بیان این فهرست بسیار بلند و جذاب، امام درخواست تکمیل آن را از ساحت قدس ربوبی دارند. اینجا سه مسئله مطرح شد که از این طریق امکان دارد راه دستیابی به کمال میسر شود. انسان با روی آوردن به طاعت الهی و خالص‌سازی نسبت به اوامر پروردگار و تحصیل رضای حق، رنگ بندگی و توحیدی و خدایی به رفتارهایش می‌زند که این رفتارها مورد پسند عموم خردمندان عالم است؛ یعنی هر انسان عاقلی در هر جای عالم و در هر عرفی باشد این فهرستی که خواندیم می‌پسندد و اینها مورد پسند خرد انسانی است و عقل عمومی بشر و هر عرفی که باشد اینها را می‌پسندد و تایید می‌کند. مثلا یکی از خالص‌ترین ارزش‌ها که مورد پسند همه انسان‌ها است عدالت است. تلاش برای گسترش عدالت را همه می‌پسندند. فرونشاندن خشم یک بحث شناخه‌شده در همه فرهنگ‌ها است. اینکه انسان تلاش کند اگر جایی آتش فتنه و اختلاف روشن شده است خاموش کند، عقل این را می‌پسندد. اگر جدایی است تلاش کنیم به ارتباط بیانجامد. وقتی همه اینها رنگ خدایی بگیرد یعنی جهت‌گیری‌اش به قصد طاعت پروردگار و تحصیل رضای حق باشد یک عالم دیگری پیدا می‌کند.

منتهی باید طاعت الهی در زیست طیب اجتماعی دوام داشته باشد یعنی قصد قربت انسان دائمی باشد و تلاش او برای تامین رضای خدای متعال در صحنه زیست اجتماعی، تلاش دائمی باشد. این امر چگونه تکمیل می‌شود؟ وقتی شما به شبکه اجتماعی مومنین متصل باشید. پس کمال در دوام طاعت حق با نیت تقرب الهی و اتصال به جماعت مومنین ممکن است. البته هر جمعی موجب کمال نیست و اتصال به هر جماعتی برای انسان کمال نمی‌آورد، بلکه اتصال به جماعتی که بر مدار حق است، برای انسان کمال می‌آورد و باعث می‌شود ارزش‌هایی که در انسان است دائما رو به رشد باشد چون جماعت اهل حق، طبعشان کمال‌جو است و امام حق دائم امتش را به سیر تکاملی دعوت می‌کند یعنی جمعی که بر مدار امام حق و زیر پرچم حق قرار می‌گیرند دائم از ناحیه امام به سوی کمال رهبری می‌شوند.

به این ترتیب این جمع یک جمع کمال‌جو می‌شود که دائم برای تکامل انگیزه دارد. امام خودش انسان کامل است و وجودش الهام‌بخش کمال در محیط اجتماعی مومنین است. اگر کسی به امیرالمومنین(ع) تعلق داشته باشد عشق به عقلانیت و کمال در وجود او شعله می‌گیرد. اصلا یاد آن حضرت حرکت‌آفرین است و به انسان انگیزه و حرکت و روحیه و ثبات قدم می‌دهد، چه برسد به اینکه کسی با ایشان عهد ولایی هم داشته باشد و چه برسد به کسی که عهد تشیع دارد و می‌خواهد از حضرت پیروی کند، اصلا وجود ایشان کمال است. اگر در سایه ولایت الهی زیست شما به عصر غیبت رسید باز مسیر مشخص است. نزدیکترین افراد از نظر فکری، از نظر ذکری، از نظر اخلاقی، از نظر عدالت، از نظر فقاهت، از نظر مکارم اخلاق به نقطه مرکزی به نیابت از انسان کامل و ولی خدا پرچم‌داری خواهد کرد. چنین کسی بر جماعت مومنین ولایت پیدا می‌کند و جمع مومنین سازماندهی می‌شود، یعنی جمع مومنین هیچ وقت بدون سازماندهی از طرف امام حق نخواهد بود. این سازماندهی یا با امام حق است یا اگر به سازماندهی او نبود باز طریق کمال‌جویی از دست رفته نیست و راهش از طریق نیابت یا وکالت یا کفالت یا مرجعیت گشوده است.