حجاب مسئله تمام ادیان الهی است

به گزارش ایکنا از قم، حسن عبدی‌پور، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در گفت‌وگویی با موضوع «مطالعه تطبیقی پوشش زن در ادیان ابراهیمی» که شب گذشته، 27 دی‌ماه در رادیو پاسخ انجام شد، اظهار کرد: دین مبین اسلام دینی است که به گفته بسیاری از فلاسفه و علما مبتنی بر فطرت بشر است و احکام این دین با اقتضائات روحی و روانی انسان همخوانی دارد.

وی با بیان اینکه انسان هم جسم است و هم روح گفت: جسم انسان یک سری اقتضائات و نیاز‌ها دارد و روح انسان هم یک سری اقتضائات دارد؛ لذا باید از دو حیث به انسان کامل نگاه شود و شریعت اسلام هم سعی کرده است که تشریعاتی که انجام می‌دهد ناظر به نیاز‌های جسمی و روحی انسان باشد.

حجاب مصداقی از مفهوم کلی عفاف است

این کارشناس دینی با بیان اینکه به‌طور کلی مقوله عفاف و حجاب یک مسئله فطری است و سایر ادیان ابراهیمی هم بر این نکته تأکید دارند، اظهار کرد: غربی‌ها حجاب را به‌عنوان یکی از مختصات دین اسلام مطرح کرده و به انتقاد از آن برخاسته و آن را مورد هجوم قرار دادند. ولی این نکته را باید مورد نظر قرار داد که حجاب مورد تأکید سایر ادیان هم بوده، یعنی مسئله حجاب مسئله تمام ادیان الهی به خصوص ادیان ابراهیمی است.

وی با بیان اینکه با توجه شواهد تاریخی، در جوامع غیراسلامی مانند مسیحیت و یهودیت هم نکاتی از فرهنگ عفاف و حجاب مطرح است که به آن‌ها اشاره خواهیم کرد، گفت: حجاب به عنوان یک فرع از عفاف مسئله مشترک همه ادیان است و ما سعی می‌کنیم عفاف، حیا و حجاب را با هم جلو ببریم و خواهیم گفت که حجاب مصداقی از مفهوم کلی عفاف است و به این نتیجه اشاره خواهیم کرد که عفاف و حجاب بیشتر از اینکه مسائلی قانونی و حقوقی باشند مسائلی فطری و ذاتی در درون انسان‌ها با هر دین و آیینی هستند.

عبدی‌پور با بیان اینکه لغت‌شناسان حجاب را به معنای در پرده کردن و پوشیدن چیزی به‌گونه‌ای که از نمایش آن جلوگیری شود دانسته‌اند، اظهار کرد: حجاب در بسیاری از مردم نوع خاصی از پوشش است، ولی باید بگوییم که حجاب مفهوم وسیع‌تری از پوشش و لباس را شامل می‌شود و بیانگر مرز‌های اخلاقی ادیان و آیین‌های مختلف و بیانگر احترام به زن است؛ این خیلی مهم است که مرز اخلاقی ادیان به حجاب توجه می‌کند و آن را به‌عنوان یک رویکرد احترام‌آمیز و تجلیل‌کننده از موجودی به نام زن معرفی می‌کند.

وی افزود: حجاب در واقع دادن شخصیت به موجودی است که خداوند فرمود اشرف مخلوقات و جانشینش است و کسی می‌تواند جانشین خدا باشد که تجلی صفات خدا باشد؛ لذا حجاب مقوله مهمی در مسائل فردی، خانوادگی و اجتماعی است.

حجاب سمبل رفتار متواضعانه است

این مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه حجاب بخشی از عرف و هنجار‌هایی است که در برخی از جوامع وجود دارد، گفت: حجاب سمبل رفتار متواضعانه و به دور از تبرج و خودنمایی است و کسی که محجبه است به دنبال دیده شدن و فخر‌فروشی نیست بلکه رفتاری متواضعانه دارد و حجاب نشان‌دهنده عفاف فرد است.

وی با بیان اینکه امروز حجاب به کلمه‌ای تبدیل شده که شنیدن آن برای بسیاری از مردم آن‌ها را به یاد روسری و چادر می‌اندازد، اظهار کرد: این به این دلیل است که حجاب در جامعه معاصر به لباس فرهنگی استاندارد زنان مانند برخی کشور‌ها تبدیل شده؛ مانند برقع در کشمیر و افغانستان، شلوار در پاکستان و هند و چادر در ایران پس این واژه امروز منصرف به مصداق‌های پوشش در جوامع مختلف است با این حال حجاب جنبه دیگری هم دارد و آن تصویری است که رسانه‌های غربی از آن به‌عنوان یک مشکل در جهان اسلام مطرح می‌شود.

عبدی‌پور بیان کرد: امروز شاهد هستیم که دستگاه امپراطوری صهیونیست در جهان اسلام به‌ویژه ایران به مسئله حجاب و عفاف توجه خاصی دارد و تلاش می‌کند نسل‌های ما را منحرف کند و این در حالی است که در بسیاری از کشور‌های اسلامی این مسئله به این اندازه پررنگ نیست که تمام تمرکز دستگاه‌ها تبلیغاتی استکبار علیه این موضوع متمرکز شده است.

رفتار دوگانه غرب در مواجهه با حجاب و افراد محجبه

وی تصویرسازی رسانه‌های غربی از حجاب را یک تصویر کاملاً شرم آور توصیف کرد و گفت: آن‌ها تلاش می‌کنند که این‌گونه القا کنند که حجاب یک امر ناعادلانه است که زن را قربانی می‌کند. از این‌رو، تبلیغ می‌کنند که زن باید آزاد باشد که هر جوری دوست دارد پوشش داشته باشد و حجاب را ناقض آشکار آزادی و دموکراسی معرفی می‌کنند؛ این در حالی است که در کشور‌های اروپایی دختران و زنان محجبه‌ای که بخواهند وارد دبیرستان یا دانشگاه شوند به خاطر حجاب‌شان از ورودشان جلوگیری می‌شود.

عضو هیئت علمی پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن کریم ادامه داد: اگر مسئله حجاب یک مسئله شخصی است و افراد آزاد هستند که مدل پوشش خود را انتخاب کنند چرا افراد محجبه را اخراج می‌کنید، برایشان مشکل ایجاد می‌کنید و جو تبلیغاتی در دانشگاه راه می‌اندازید که حتی دانشجویان هم با آن فرد محجبه برخورد کنند. این نشانه دوگانگی غرب است که واقعاً مبنایی برای حجاب ندارد کما اینکه در کشور‌های سکولار بعضاً دیده شده که این رفتار‌ها به‌صورت قانونی درآمده و با هر کسی که حجاب داشته باشد برخورد می‌کنند و او را از تحصیلات عالیه محروم می‌کنند.

وی گفت: نتیجه تصویرسازی غربیان از حجاب این شده که گفتگو در مورد حجاب بیشتر از آنکه حول مسائل علمی و اعتقادی متمرکز باشد به جدالی غیرمنصفانه و غیرعلمی علیه مسلمانان تبدیل شده و در دستور کار مغرضانه رسانه‌های غربی قرار گرفته است.

عبدی‌پور با بیان اینکه اکثر مباحث و شبهات درباره حجاب بر این محور است که حجاب محدودکننده و یا تند روانه است در حالی که حجاب اصالتاً یک بحث دینی است و برای بررسی حجاب باید ببینیم که ادیان مختلف به مقوله حجاب چه نگاهی داشتند، افزود: ادیان در مسائل اعتقادی مشترک هستند و دین واحد اسلام است، ولی شریعت‌هایی آمدند که یکی پس از دیگری کامل‌تر شد و تصویر دقیق‌تر و جامع‌تر از حجاب را ما در اسلام می‌بینیم، ولی شواهد تاریخی در مسیحیت و یهودیت بسیار فراوان است که حجاب یک مقوله دینی است.

وی اظهار کرد: برخی مستشرقین دینی بودن حجاب را مختص اسلام دانسته‌اند در حالی که این سخن نادرست است و حجاب مورد تأکید سایر ادیان به‌ویژه ادیان ابراهیمی است.

پیشینه تاریخی مسئله حجاب

عضو هیئت پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با بیان اینکه پیشینه تاریخی مسئله حجاب نشان می‌دهد که حجاب یک مقوله دینی که حکایت‌گر تواضع و خواهان حفظ مسائل شخصی افراد است، گفت: حجاب شخص را متواضع بار می‌آورد و سعی می‌کند از حریم شخصی فرد دفاع کند و او را در حریم اجتماعی از آسیب‌ها دور می‌کند. لذا، نباید این مقوله را تنها مختص به اسلام بدانیم؛ مراجعه به کتب و سنت‌های سایر ادیان هم نشان می‌دهد که حجاب در سایر ادیان نیز محترم بوده و توصیه شده است.

وی با بیان اینکه در دین یهود نیز مقوله حجاب، عفاف و حیا وجود دارد، افزود: ریشه‌های تاریخی حجاب در غرب اروپا به امپراطوری روم شرقی بر می‌گردد که داشتن حجاب نشانه رتبه اجتماعی بالای خانواده‌ها بوده یعنی افرادی که دارای جایگاه اجتماعی خاص بودند، حجاب داشتند و در روم شرقی نیز به زنان با حجاب به چشم زنان با شخصیت و صاحب جلال و مکانت اجتماعی نگاه می‌کردند و یک ارزش خانوادگی و اجتماعی بود و نشانی از طبقه اجتماعی آن فرد بود.

عبدی‌پور ادامه داد: در قرون وسطی مرسوم بوده که زنان متأهل مو‌های خود را با انواع پوشش‌ها از نگاه دیگران حفظ می‌کردند و به شکل‌های مختلف سعی می‌کردند که خود را در معرض دید نامحرمان قرار ندهند.

وی گفت: نقاشی‌هایی که از زنان شهری در اروپای غربی باقی مانده اغلب همه قسمت‌های بدن زن جز صورت و دست‌ها را پوشیده به تصویر کشیده‌اند و اندامی از آن‌ها دیده نمی‌شود و زنان دهقان و طبقه کارگر که پوشش کاملی نداشتند قربانیانی بودند که طعمه هوس‌بازان می‌شدند و زنانی که در تصاویر بدون حجاب هستند یا برده یا از طبقات پایین اجتماعی بودند تا از طبقه اشراف جدا شوند.

این کارشناس حوزه دین بیان کرد: این تصاویر با آنچه در آیه ۵۹ سوره احزاب آمده که حجاب برای زنان پاکیزه‌تر است و آن‌ها را از ناپاکی‌ها محافظت می‌کند، همخوانی دارد و فلسفه آن یکی است؛ ما باید بدانیم که ادیان اشتراکات فراوانی دارند، ولی محور اصلی ادیان یکی است و در اسلام هم حجاب به این معناست که اگر محجبه باشید از ناپاکی‌ها به دور خواهید بود و نشانه تمرکز یک انسان مؤمن بر دستورات الهی است که برای حفاظت خود باید سعی کند عفاف و حجاب را رعایت کند.

وی با بیان اینکه در میان اعراب هم زنانی بودند که پوشش مناسبی نداشتند و مورد آزار قرار می‌گرفتند، افزود: از این‌رو است که قرآن می‌فرماید‌: ای پیامبر به همسران و دخترانت و به زنان مؤمن بگو مقنعه‌های خود را به خود نزدیک کنند تا بخشی از گردن و سینه آن‌ها آشکار نشود. شواهد تاریخی نشان می‌دهد که زنان اعراب پوششی داشتند، ولی لباس‌های سنتی که داشتند گردن و مو‌های آن‌ها دیده می‌شد، ولی قرآن می‌فرماید که گردن و سینه خود را بپوشانند و شأن نزول آیه نشان می‌دهد که برخی آدم‌های هوسران وقتی زنان به مسجد می‌رفتند افرادی که بدحجاب بودند را مورد آزار قرار می‌دادند و این آیه می‌گوید زنان مؤمن خود را بپوشانند تا مورد آزار قرار نگیرند.

عبدی‌پور با بیان اینکه پوشش نزدیک‌ترین راه برای حفظ عفاف و صیانت از آزار مردان است، گفت: خداوند می‌فرماید رحمت ما شامل این افراد است که به احکام خدا توجه می‌کنند.

وی با بیان اینکه جلباب در کتب لغت به معانی مختلفی آمده، اظهار کرد: معانی جلباب در کتب لغت نشان می‌دهد غیر از لباس زیر بوده و پارچه‌ای گشاد است که همه جای بدن را می‌پوشاند. علامت تاریخی جلباب هم همان پوشش حضرت زهرا(س) هنگام رفتن به مسجد است که تاریخ شیعه و سنی نقل کرده‌اند که با چه پوششی وارد مسجد شدند و این پوشش الگوی زنان در اسلام است که تمام بدن را بپوشاند و برجستگی‌های بدن دیده نشود.

عضو هیئت علمی پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن کریم با بیان اینکه آیا حجاب در ادیان غیر ابراهیمی هم وجود داشته است یا خیر، گفت: اولین نمونه ثبت شده از حجاب و پوشش مو برای زنان در متون قانونی آشوری که متعلق به قرن ۱۳ قبل از میلاد یافت شده است، در این نمونه اجازه استفاده از حجاب به زنان نجیب محدود شده و گفته‌اند فقط نجیب‌زادگان باید حجاب را رعایت کنند و پوشش داشته باشند، ولی زنان روسپی، بردگان و زنان فقیر از پوشیدن مو‌ها و سر خود منع شده بودند، زیرا بی‌حجابی نشانه رتبه پست اجتماعی بوده است.

وی افزود: در دو امپراطوری باستانی یونان و روم شواهدی وجود دارد که بیان‌کننده سطوح مختلف پوشش سر توسط زنان است به خصوص در روم که پوشش سر هنگام نماز و دعا و در هنگام ایجاد مراسم مذهبی وجود داشته و این در حالی است که در یونان شواهدی مانند مجسمه‌ها و سفالینه‌هایی باقی مانده است که نشان می‌دهد زنان محترم، صاحب شخصیت و قابل احترام اجتماعی سر خود را برای خارج شدن از خانه می‌پوشاندند.

عبدی‌پور با بیان اینکه در ایران باستان و در آیین زرتشت هم حجاب جایگاه ویژه‌ای داشته، گفت: اندیشمندان در یک دسته‌بندی کلی حجاب در آیین زرتشت را در سه نوع پوششی، رفتاری و گفتاری تقسیم‌بندی کردند؛ پوشاندن موی سر و داشتن لباس بلند و شلوار و چادر امری رایج در فرهنگ و دین مردم آن زمان بوده و زنان در محیط خانه با آزادی رفت‌وآمد می‌کردند و همپای مردان کار می‌کردند، ولی به حجاب توجه ویژه داشتند. یعنی حجاب زنان مانع ورود به صحنه‌های اجتماعی نبوده است و در آن زمان هم از بروز اختلال‌های فسادانگیز جلوگیری کرده و با آن برخورد می‌کردند.

وی با اشاره به حجاب رفتاری و گفتاری در آیین زرتشت اظهار کرد: در نظام دینی و فرهنگی آیین زرتشت، زنان طبقه بالای اجتماعی باید در تخت روان پوشیده و محفوظ از خانه بیرون می‌آمدند و هرگز مجاز نبودند با مردان رفت‌وآمد و گفت‌وگو داشته باشند؛ زنان پس از ازدواج اجازه نداشتند هیچ مردی حتی پدر و برادران‌شان را ببینند و فقط از پشت پرده اجازه داشتند با آن‌ها صحبت کنند. در عصر قاجار هم در بخش سلطنتی تا همین اواخر به همین شکل بوده است.

این استاد دانشگاه ادامه داد: در آیین بودا هم به‌طور کلی شرقی‌ها به انسان‌های باطنی معروف هستند و از پوشش کامل برخوردارند و در مقابل غربی‌های امروزی کاملاً متمایز هستند؛ در مجموع این نکته برای محققان روشن است که در تاریخ شواهد زیادی در مورد حجاب وجود دارد و حجاب امری ناشناخته در تاریخ قبل از اسلام نبوده است که برخی بخواهند بگویند حجاب دستاورد اسلام و بدعتی است که در دین اسلام و یا انقلاب اسلامی گذاشته شده است.

وی گفت: تعفف و حیا در لغت به معنای خودداری از تمایلات و مترادف با ورع به معنای پرهیزگاری و در اصطلاح عرف به معنی رعایت جوانب شرم و حیا از اظهار تمایلات شهوانی است و این مفهوم در تمام ادیان ابراهیمی مورد تأکید است. در کتب مقدس این ادیان بار‌ها به زبان‌های گوناگون سفارش شده است.

حجاب در آیین یهود باستان و یهود امروزی

عبدی‌پور با اشاره به حجاب در دین یهودیت گفت: در دین یهودیت مفهوم حجاب وجود دارد و در خاورمیانه و روم باستان رسم بوده که حداقل سه گروه از زنان یعنی زنان متأهل، زنان دارای جایگاه اجتماعی بالا و زنان آزاد مو‌های خود را بپوشانند و در یهودیت مدرن و امروزی هم حجاب به معنای احترام به اراده خداوند است.

وی با بیان اینکه وقتی ما خود را بنده خدا می‌دانیم و شریعت اسلام را قبول کرده‌ایم، باید تسلیم اراده خداوند باشیم و به عنوان یک بنده به پروردگار خود احترام بگذاریم، بیان کرد: همچنین باید مصلحت خود را در توجه به اراده خدا بدانیم، همین دلالت بر فطری بودن حجاب و عفاف می‌کند که انسان‌ها به صورت فطری دوست دارند که پوشیده باشند و از گنجینه‌ای که در وجودشان است حراست کنند، با وقار باشند و مورد طمع هوس‌ورزان قرار نگیرند و برای خود شخصیت قائل هستند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: خداوند ذات انسان را به‌گونه‌ای آفریده که به خودی خود به عفاف و پاکدامنی گرایش دارد و حجاب نیز سمبل پاکدامنی و حیاست؛ بنابراین رعایت حجاب به معنی احترام به اراده خداوند، وسیله تقرب به خدا و تقواپیشگی و زهد است.

وی با بیان اینکه حیا و عفاف فقط مخصوص خانم‌ها نیست بلکه برای مردان هم لازم است، گفت: فقط با رعایت حجاب مسئله عفاف و حیا حل نمی‌شود بلکه چشم‌ها و فکر‌ها هم باید پاک و مطهر باشد به خصوص امروز که دستگاه‌ها و پلتفرم‌های مجازی وجود دارند و این بسیار مهم است که اگر می‌خواهیم از گرداب و هجمه سنگین فرهنگ غرب نجات پیدا کنیم باید تلاش کنیم که به هر جایی سر نزنیم و به هر تصویری نگاه نکنیم و ذهن خودمان را هم به سمت این مسائل نبریم.

یهودیان به دنبال ترویج بی‌حجابی در جوامع دیگر هستند

عبدی‌پور افزود: در تورات در بخش عهد عتیق وجوب پوشش سر را نه تنها به‌طور خلاصه بلکه به‌طور تفصیلی بیان کرده و در مراسم مختلف به زنان‌شان گوشزد می‌کنند که حجاب مهم است و یک امر پیچیده‌ای برای یهودیان مؤمن در سراسر جهان است؛ اینکه یهودیان با دستگاه‌های تبلیغاتی خود به دنبال ترویج بی‌حجابی، بدحجابی و فروپاشی خانواده‌ها هستند، خودشان سخت‌ترین احکام را برای زنان خود ایجاد می‌کنند و نکته‌اش این است که، چون خودشان را قوم برتر می‌دانند تلاش می‌کنند که از نژاد خودشان حراست کنند، ولی برنامه دارند که بقیه ادیان و نژاد‌ها را به ابتذال بکشانند.

وی گفت: بی‌حجابی در میان یهودیان به‌اندازه‌ای منفور و منفی است که اگر زنی از زنان یهود بدون پوشاندن مو و سر خود به افراد دیگر نگاه کند و تعامل داشته باشد به شدت با او برخورد کرده و او را مجازات می‌کنند تا جایی که در خیلی از مواقع کار به طلاق و جدا شدن از شوهر هم می‌رسد. زیرا جامعه یهود در مورد رفتار‌های جنسی و خطرات ناشی از آن بسیار حساس هستند و معتقدند که روی نطفه انسان تأثیر جدی دارد، ولی متأسفانه در کشور‌های اسلامی به این مسائل توجه نمی‌شود.

عضو هیئت علمی پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن کریم بیان کرد: برخی از خاخام‌ها حتی قبول ندارند که موهای زنان در معرض نگاه دیگران باشد و نشان دادن مو‌ها را به اندازه نشان دادن عورت ناپسند می‌دانند؛ بنابراین به زنان متأهل امر می‌شود که مو‌های خود را در فضا‌های اجتماعی بپوشانند.

وی ادامه داد: مرور مجموعه قوانین تلمود در مورد عفاف و حیا در واقع درصدد دست‌یابی به این منظور است که زن برای همه غیر از شوهرش غیرقابل دسترس باشد و این رفتار بیانگر این واقعیت است که حجاب یهودی نمادی از تسلیم و نشان افتخار زن است به عبارت دیگر حجاب به زن یهودی شأن و منزلت بالای اجتماعی می‌دهد.

عبدی‌پور گفت: به لحاظ تاریخی در دوران اولیه تاریخ روم خاخام‌ها حجاب را به‌عنوان فضیلت و از مصادیق عفاف و حیا مطرح می‌کردند؛ این مسئله ممکن است به‌عنوان واکنش به طرز زندگی یونانی و رومی و زندگی در جامعه بابل بوده که برهنگی زنان به‌عنوان امر معمولی در نظر گرفته می‌شد؛ ولی احتمال دیگری هم هست که حجاب در آن جامعه راهی برای تمایز زنان یهودی از زنان غیر یهودی بوده است.

وی با بیان اینکه حجاب برای زنان یهودی امری مهم است و همیشه نسبت به این امر سختگیری می‌کردند، اظهار کرد: با مطالعه تاریخ یهودیت ما به چند نوع حجاب در میان زنان یهودی بر می‌خوریم؛ اولین نوع حجاب یهودیان روسری بوده، نوع دوم کلاه بوده که برخی از آن‌ها سعی می‌کردند به‌وسیله کلاه مو‌های خود را بپوشانند، ولی قانون یهودی از قرون وسطی به بعد در مورد پوشش مو‌های زنان بسیار روشن است و مطابق تلمود بابلی حجاب مسئله‌ای است که کتاب مقدس آن را از زنان مطالبه کرده است.

حجاب در آیین مسیحیت استمرار احکام شریعت یهود است

کارشناس حوزه عفاف و حجاب با اشاره به احکام حجاب در آیین مسیحیت گفت: آیین مسیحیت نه تنها احکام شریعت یهود در مورد حجاب را تغییر نداد بلکه قوانین آن را استمرار بخشید و در برخی موارد قدم را فراتر نهاد و با تأکید بیشتری رعایت عفاف را مطرح کرد، چراکه در شریعت یهود تشکیل خانواده و ازدواج امری مقدس محسوب می‌شد، ولی از دیدگاه مسیحیت تجرد مقدس شمرده شده و روشن است که برای از بین بردن زمینه تحریک در جامعه، زنان به رعایت پوشش کامل و دوری از آرایش و تزیین خود امر شدند.

وی گفت: امروز هم اگر در جامعه غربی برویم می‌بینیم که زنان از آرایش غلیظ جلوگیری می‌کنند و زنانی که آرایش غلیظ انجام می‌دهند زنان مشکل داری هستند که به دنبال انحراف در مردان هستند؛ بنابراین فطری بودن حجاب در آیین مسیحیت هم مورد تأکید قرار دارد و حجاب را امری ذاتی دانستند.

عبدی‌پور اظهار کرد: پوشش سر توسط زنان هنگام ورود به کلیسا تا سال ۱۹۱۷ به‌عنوان قانون تصویب نشده بود، ولی پس از آن تا سال ۱۹۸۳ کلیسای کاتولیک این قانون را تصویب کرد که به موجب آن زنان موظف بودند هنگام ورود به کلیسا روسری و یا نوع دیگری از پوشش را بر سر داشته باشند؛ شاید دلیل عدم وجود چنین قانونی تا قبل از ۱۹۱۷ این بوده که خود زنان نوعی حجاب عرفی را رعایت می‌کردند و به قانون نیازی نبوده است.

وی با بیان اینکه همان‌طور که حجاب در همه ادیان الهی به عنوان یک فضیلت اجتماعی در پاسخ به ندای طبیعت و فطرت مورد تأکید قرار گرفته، گفت: در اسلام هم رعایت عفاف و حریم محرم و نا محرم برای زن و مرد مسلمان از اهمیت خاصی برخوردار است تا جایی که رعایت حجاب در برابر مردان بیگانه از ضروریات دین است و انکار حجاب انکار یکی از ضروریات دین شمرده شده است.

آیات مربوط به حجاب در قرآن

این استاد دانشگاه با بیان اینکه برخی در فضای مجازی می‌گویند ما آیه‌ای نداریم که به حجاب اشاره کرده باشد، افزود: آیات حجاب در طول ۱۰ سال حکومت پیامبر در مدینه به ایشان نازل شده است و این آیات در ابتدا خطاب به زنان پیامبر بود و سپس زنان مؤمنان را دربر گرفت و حکم جاری برای عموم مسلمانان شد.

وی گفت: یک دسته از آیات مربوط به حجاب در قرآن این است که به زنان پیامبر می‌گوید اگر تقوا دارید، بدانید که شما مانند دیگران نیستید؛ بنابراین هرگز نرم و نازک با دیگران سخن مگویید تا کسی که دلش بیمار است به طمع نیفتد بلکه متین و نیکو سخن بگویید و خانه را منزلگاه خویش قرار دهید و هرگز مانند دوره جاهلیت نخست آرایش و خودنمایی نکنید و نماز را به پا دارید و زکات بپردازید و خدا و رسولش را اطاعت کنید که در این آیه بر عدم آرایش زنان و رعایت عفاف اشاره شده است.

عبدی‌پور با اشاره به لزوم حفظ حریم خانه و خانواده در اسلام، گفت: دسته دیگری از آیات به‌عنوان مثال در سوره احزاب آیه ۹۵ و ۹۳ می‌فرماید:‌ «ای کسانی که ایمان آورده‌اید داخل خانه پیامبر نشوید مگر آنکه به شما اجازه داده شود و هنگامی که چیزی را از همسران پیامبر می‌خواهید از پشت پرده بخواهید، زیرا این کار دل‌های شما و آن‌ها را پاک می‌کند.»

وی گفت: دسته دیگر آیات در سوره احزاب آیه ۵۹ است که می‌فرماید:‌ «ای پیامبر به زنان و دخترانت و زنان مؤمن بگو که خود را بپوشانند تا به عفاف و حریت شناخته شوند و مورد آزار و تعرض هوس‌بازان قرار نگیرند.»

عضو هیئت علمی پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن کریم اظهار کرد: مسئله حجاب مسئله همه ادیان است و همه ادیان باید متحد و بسیج شوند که از این عاملی که به حفظ خانواده و عفت افراد کمک می‌کند دفاع کنند و حجاب را به‌عنوان محور اصلی حفظ عفاف در جامعه معرفی کنند.

وی افزود: با تطبیق تعالیم اسلام، یهودیت و مسیحیت در باب حجاب به این نتیجه می‌رسیم که اسلام دینی است که بیشتر از سایر ادیان به مسئله حجاب و عفاف توجه کرده و کیفیت تأکیدات اخلاقی‌اش عمیق‌تر است و باید سعی کنیم که بدن‌ها و چشم‌ها را پاک نگه داریم.

عبدی‌پور در پایان با بیان اینکه اسلام از نظر حجم و کیفیت تأکید به حجاب برای ساختن انسانی با حیا و متخلق به اخلاق الهی بیشتر از یهودیت و مسیحیت به حجاب توجه دارد، گفت: پس نباید جوامع اسلامی از ارزش‌های دین خود فاصله بگیرند و بدانند که دشمنان در حال تخریب فرهنگ اسلامی ایرانی ما هستند. کارشناسان باید با تبیین‌های علمی، بیان حقایق و توجه به الهیات مدرن کاربردی بتوانند دفاعی با رویکرد عقلانی از مسئله حجاب و عفاف داشته باشند.