تأخیر در تخصیص ارز؛ چالشی برای نوشت‌افزار ایرانی
مدیرعامل مجمع ایران‌نوشت با بیان اینکه تولیدکنندگان ایرانی در دهمین نمایشگاه ایران‌نوشت حضور می‌یابند، گفت: در حال حاضر چالش اصلی تولیدکننده‌ها کاغذ نیست، بلکه تأخیر در تخصیص ارز برای واردات مواد اولیه است که گاهی به تعطیلی تولید منجر می‌شود.
به گزارش ایکنا؛ نمایشگاه «ایران‌نوشت» امسال دهمین دوره خود را سپری خواهد کرد و طی ۹ دوره برگزاری، موفق شده با استقبال مردم به عنوان نمایشگاه ملی نوشت‌افزار ایرانی تلقی شود و همین امر باعث تقویت فرهنگ استفاده از نوشت‌افزار‌های ایرانی و بومی در بین دانش‌آموزان و خانواده‌ها شده است. این نمایشگاه از ۱۵ تا ۳۱ شهریورماه با حضور تولیدکنندگانی از سراسر کشور در مصلی بزرگ امام خمینی(ره) تهران برگزار خواهد شد.
در همین راستا با محمد یقینی، عضو هیئت مدیره و مدیرعامل مجمع ایران‌نوشت به گفت‌وگو نشسته‌ایم. مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.
ایکنا ـ دهمین دوره نمایشگاه ایران‌نوشت با حضور چند تولیدکننده برگزار می‌شود؟
این نمایشگاه امسال با حضور بیش از ۱۰۰ مجموعه تولیدکننده به صورت مستقیم و غیرمستقیم در مصلی امام خمینی(ره) برگزار می‌شود و در این نمایشگاه صرفاً مجموعه‌های تولیدی حضور دارند.
ایکنا ـ امسال شخصیت‌های جدیدی به طرح‌های نوشت‌افزار افزوده شده است؟
در حوزه نوشت‌افزار شخصیت جدید «نوید» را خواهید دید که یک شخصیت نمایشی عروسکی در شبکه کودک است، همچنین «ببعی» یک شخصیت انیمیشنی در شبکه کودک بوده که انیمیشن سینمایی آن نیز ساخته شده است و در جشنواره سال گذشته برنده سیمرغ بهترین انیمیشن شد و امسال در مهرماه اکران خواهد شد نیز به مجموعه محصولات افزوده شده است؛ در واقع این دو شخصیت، در حوزه نوشت‌افزار برای اولین‌بار عرضه می‌شوند.
ایکنا ـ در این نمایشگاه چه اقلامی عرضه می‌شود و قیمت‌ها نسبت به بازار چه تفاوتی دارد؟
در این نمایشگاه محصولات اصلی نظیر انواع دفتر، کوله پشتی، محصولات مداد و خودکار، پاک‌کن، جامدادی و ... که مورد مصرف دانش‌آموزان به ویژه دانش‌آموزان ابتدایی است، عرضه می‌شود. تاکنون این نمایشگاه هدفی برای تنظیم بازار نداشته است؛ بلکه هدف اصلی معرفی و تعامل مستقیم تولیدکننده با مصرف‌کننده است و طبیعی است که، چون تولیدکننده‌ها در نمایشگاه حضور دارند، قطعاً برای رضایت خانواده‌ها تخفیفاتی را مدنظر قرار می‌دهند.
ایکنا ـ در سال‌های گذشته همزمان با این نمایشگاه در شهر‌های مختلف هم نمایشگاه نوشت‌افزار برپا می‌شد، امسال هم این برنامه برپاست یا خیر؟
امسال هم با همان مدل مردمی در چند شهر از جمله شیراز، مشهد، یزد و تبریز برگزار خواهد شد، در واقع برپایی نمایشگاه نوشت‌افزار در این شهرها قطعی شده است و احتمالاً چند شهر دیگر نیز به این تعداد افزوده می‌شود.
ایکنا ـ علاوه بر نظارت محتوایی نوشتافزارها، با توجه به اینکه نوشتافزارها از مواد مختلفی تولید می‌شوند، آیا نظارتی بر سلامت محصولات وجود دارد که به دانش‌آموزان آسیبی وارد نشود؟
در تولید نوشت‌افزار، چون مواد اولیه توسط تولیدکننده‌ها و با توجه به رعایت اصول اخلاقی و استانداردی استفاده می‌شود، به صورت پیش‌فرض آسیب زننده نیست، به ویژه مجموعه‌هایی که معتبر و شناسنامه‌دار هستند و چندین سال است در بازار فعالیت می‌کنند، استاندارد‌های اختیاری را برای این محصولات درنظر می‌گیرند و از این نظر مشکل خاصی در بازار وجود ندارد، مگر اینکه محصولاتی وجود داشته باشد که قاچاق یا زیرپله‌ای باشند. در واقع در مجموع مسئله آسیب‌زا بودن نوشت‌افزار در صنعت و بازار وجود ندارد.
ایکنا ـ برخی شرکت‌ها نوشت‌افزار‌های آنتی‌باکتریال تولید می‌کنند، در این زمینه تولیداتی در نمایشگاه ارائه شده است؟
بله، نوشت‌افزار‌های آنتی‌باکتریال از سوی دو مجموعه تولید شده است که یکی از آنها در این زمینه ثبت اختراع نیز داشته و به صورت فعال و پررنگ در نمایشگاه حضور خواهد یافت.
ایکنا ـ محصولاتی با محور حفظ محیط زیست در این نمایشگاه ارائه شده است؟
چند مجموعه داریم که در حوزه محصولات کاغذی، تولیداتی دارند و برای اولین بار از کاغذ ایرانی مازندران استفاده کرده‌اند و یکی از غرفه‌ها نیز به کاغذ سنگ اختصاص دارد و از آن برای تولید و عرضه محصولات استفاده کرده است.
ایکنا ـ مهمترین چالش تولیدکننده‌ها باز هم کاغذ است یا مسائل دیگری دارند؟
در حال حاضر مهمترین چالش تولیدکننده‌ها کاغذ نیست، چون مسئله تأمین و هزینه کاغذ تقریباً چند سالی است که دیگر مسئله اول نیست و آنچه مسئله است، مربوط به موضوعات عمومی است که در حوزه صنایع دیگر هم وجود دارد و یکی از آنها تخصیص ارز برای تأمین مواد اولیه است. با توجه به اینکه حجم تولیدات نوشت‌افزار در کشور به شدت افزایش یافته است، اما تولیدکننده‌ها در تأمین مواد اولیه دچار مشکل هستند، چون واردات مواد اولیه به صورت رسمی و قانونی از مبادی رسمی انجام می‌شود و بانک مرکزی باید ارز مورد نیاز را تخصیص دهد.
در حالی که ممکن است، تخصیص ارز چند ماه با تأخیر مواجه شود و بعضی مواقع همین موضوع باعث تعطیلی یا توقف تولید کارخانه‌هایی از حدود یک هفته تا چند ماه می‌شود تا اینکه مواد اولیه به دستشان برسد. در واقع تولید نوشت‌افزار به دلیل سرکلاس محور بودن و اینکه باید تا زمان آغاز سال تحصیلی به دست دانش‌آموزان برسد، آن را با چالش‌هایی از جمله تخصیص ارز مواجه می‌کند.
یکسری مسائل دیگر نظیر تولید کاغذ ایرانی هم می‌تواند در این حوزه مورد توجه و مهم باشد. در حوزه تولید کاغذ ایرانی به ویژه در دولت سیزدهم اقدامات ویژه‌ای انجام شد و حجم تولیدات از دو، سه تن کاغذ مازندران به ۵۰ تن نزدیک شده است و این در حالی است که هنوز این کاغذ‌ها در حوزه تحریر و دفتر مشق قابل استفاده نیستند و باید کیفیت، رنگ و مواد اولیه‌ای که در آن استفاده می‌شود، از فناوری به‌روزتری استفاده کند تا بتوانیم از کاغذ ایرانی در حوزه تولید محصولات تحریری استفاده کنیم.
ایکنا ـ با توجه به گرانی‌ها، احتمالاً خانواده‌ها باز هم در آستانه آغاز سال تحصیلی با مشکل مواجه خواهند شد، اختصاص یارانه به این حوزه را چقدر اثرگذار یا لازم می‌دانید؟ چگونه می‌توان قیمت را متعادل‌تر کرد؟
در مجموع شرایط اقتصادی کشور و مردم را درک می‌کنیم و ما نیز بخشی از همین مردم هستیم و مشکلات را با گوشت و پوست و خونمان احساس می‌کنیم. اما در حال حاضر بازار نوشت‌افزار فارغ از ایرانی و خارجی بودن آن با همه گرانی‌هایی که دارد، میانگین هزینه لوازم تحریر مصرفی یک دانش‌آموز در سال گذشته حدود یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان بود که این رقم با احتساب هزینه کوله پشتی (کوله اقتصادی) است؛ که حدود ۵۰۰ هزار تومان آن به کوله‌پشتی اختصاص دارد.
در رابطه با تأمین نوشت‌افزار برای خانواده‌های ضعیف و متوسط، به نسبت تمام هزینه‌های زندگی که آن هم یک بار در سال انجام می‌شود، چندان افزایش قیمت در حوزه لوازم تحریر کاغذی وجود نداشته است و اگر هم بوده در حد ۱۰ درصد آن نیز به دلیل هزینه‌های نیروی انسانی بوده است، وگرنه کاغذ نسبت به سال گذشته افزایش قیمت نداشته است.
قیمت یک میلیون تا یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان مسئله اساسی برای خانواده‌ها محسوب نمی‌شود. شاید این مبلغ برابر با قیمت دو تا سه فست‌فود باشد. در واقع این مبلغ به ازای هر دانش‌آموز عدد سنگینی در سبد تأمین نیاز‌های خانواده نیست و این هزینه هم ماهانه نیست و اغلب یک بار در سال انجام می‌شود.
به دلیل شدت بالای رقابت در بازار نوشت‌افزار‌های تولیدی و وارداتی، حاشیه سود و قیمت نوشت‌افزار به شدت قیمت منطقی است و به همین دلیل سبب شده است، سبد مصرفی دانش‌آموز یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان باشد. ممکن است اگر این قیمت افزایش می‌یافت به سه میلیون تومان نیز می‌رسید؛ از این رو به دلیل رقابت شدید، قیمت‌ها منطقی و متعادل هستند و آنچه ممکن است در سیستم توزیع رخ دهد در حوزه فروشگاه‌های بزرگ است که ممکن است این لوازم به دلیل نداشتن برچسب قیمت، گران‌تر عرضه شوند، وگرنه در لایه تولید و عرضه حرفه‌ای بنکداری، قیت‌ها مشخص و با سود حداقلی است.
در بحث یارانه در سال گذشته در دولت سیزدهم، بحث‌هایی در این زمینه مطرح شد و تا تصویب نیز پیش رفت که ۵ همت یارانه به این حوزه اختصاص یابد، اما با توجه به زیرساخت‌های توزیع یارانه و مصرف آن، مسائلی وجود داشت؛ از این رو به سمت یارانه عرضه خوراکی‌های سالم نظیر توزیع شیر در مدارس رفت. اختصاص این یارانه اگر در راستای حمایت از نوشت‌افزار ایرانی باشد، کار خوبی است، به شرط اینکه زیرساخت‌های توزیع در این مسئله حل شود که سال گذشته به دلیل همین موضوع، حل نشد و اگر این اتفاق با نبود زیرساخت‌ها می‌افتاد، در خدمت استفاده از مصرف محصولات قاچاق می‌رفت و این به نفع صنعت کشور نبود. به همین دلیل اگر زیرساخت‌ها کامل شود، می‌توان اتفاقات مناسبی را به ویژه در چند دهک پایین شاهد بود و اقدام شایسته‌ای در این زمینه انجام داد.
در واقع اگر ۵۰۰ هزار تومان یارانه به ازای هر دانش‌آموز به سرپرست خانوار تخصیص یابد، می‌تواند مشکل دهک‌های پایین را در تأمین نیاز لوازم تحریر حل کند. به شرط اینکه زیرساخت‌های نظارتی و توزیعی آن ناظر به ایرانی بودن نوشت‌افزار مهیا شود.
گفت‌وگو از سمیه قربانی
انتهای پیام
